koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TP Repertuar 11.2024CO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365Cantores wiolonczelaARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAGKLIMT wystawa Wrocław
zmodyfikowano  2 lata temu  »  

więcej łez

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 11 039 wyświetleń od 29 marca 2023
  • 26 kwietnia 2023, środa
    » 18:00
  • 25 kwietnia 2023, wtorek
    » 18:00

Reżyseria: Małgorzata Wdowik, Dobromir Dymecki
Scenariusz: Marta Bacewicz, Łukasz Czapski
Scenografia i plakat: Julia Godlewska | ASP
Kostiumy: Maja Skrzypek
Muzyka: Agata Zemla | AM
Choreografia Ramona Nagabczyńska
Reżyseria światła: Klaudia Kasperska
Asystentka reżyserów: Marta Malinowska
Coaching aktorski: Anna Skorupa
Obsada: Ada Chełmińska, Maja Kowalska, Julia Krysiak, Marta Malinowska, Marta Mańka, Kacper Kurcius, Patryk Krzak, Michał Szafrański, Nataniel Zoń.

Kierownik techniczny: Radosław Frąk
Światło: Marcin Osicki, projekcje: Damian Duczmalewski
Akustyk: Bartłomiej Niećko
Obsługa techniczna sceny: Jan Tworek, Robert Wolszczak, Mateusz Machniak, Zbigniew Hryczyszyn
Garderobiana: Svitlana Boidenkova
Kierownik pracowni plastycznej: Monika Polak-Luścińska
Pracownia plastyczna: Małgorzata Bekalarska, Daniel Kotowicz, Paula Warczak, Agnieszka Zdonek.
Organizacja teatru AST i promocji: Joanna Śliwa, Kamila Cichy, Robert Traczyk

Opieka pedagogiczna ASP: Elżbieta Wernio
Opieka pedagogiczna AM: Cezary Duchnowski

Premiera: 19.11.2022
Czas trwania: 130 minut

„Ostatni raz widziałam je tutaj, nad rzeką. Stałyśmy wtedy razem w piątkę, jak zawsze. To było trzy lata temu. Tylko ja tu zostałam. Miałam na sobie sukienkę z tamtej nocy. Każda z nas miała taką.

Najpierw przyszła Maria. Złapałyśmy się za ręce. Odruchowo. Wymówiła twoje imię. Imię, którego dźwięk osaczał mnie przez te wszystkie lata. Imię, które słyszałam częściej niż swoje. Imię, które w końcu zaczęto zapominać. I właśnie wtedy twoje ciało odkryła rzeka. Jakby nawet ona była po twojej stronie.” fragment tekstu „więcej łez”

Wysychająca rzeka odkrywa ciało dziewczyny. Trzy lata wcześniej zniknęła niespodziewanie podczas licealnej imprezy. Grupa dawnych znajomych spotyka się w rodzinnym miasteczku, by uczcić śmierć koleżanki i zmierzyć się z tajemnicami przeszłości.

„więcej łez” to opowieść o wyrażaniu emocji i godzeniu się ze stratą.

autor:
zmodyfikowano  2 lata temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ