Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na rozmowę z prof. Dorotą Heck o książce Zbigniewa Kubikowskiego „Szklany Mur. Proza Polska 1945-1980. Opis procesu”

Prowadzenie dr Joanna Maj

13 września (środa) 2023 roku o godz. 18.00

Wstęp wolny. Zapraszamy

Spotkanie transmitowane online: https://youtube.com/live/1IebPxfLp9A?feature=share

W swojej syntezie powojennej krajowej prozy polskiej, tworzonej i publikowanej w latach 1945-1980, Kubikowski daje się poznać jako oryginalny, wnikliwy i kompetentny interpretator. Ukazuje zjawiska literackie w szerokiej perspektywie i w powiązaniu z kontekstami: literackim, kulturalnym, historycznym, politycznym czy społecznym. Autor opiera wywód na trzech kategoriach: sytuacji historycznej, świadomości historycznej i mitologii obiegowej. W bogatym materiale współczesnych zjawisk krytyk kieruje uwagę przede wszystkim na ważnych autorów, reprezentatywne dzieła i najistotniejsze zjawiska, co sprzyja przejrzystości wywodu.

Z recenzji dr. Hab. Krzysztofa Polechońskiego

Kubikowski podejmuje nowatorską i ambitną próbę syntezy tego, co działo się w prozie polskiej po II wojnie światowej. Ukazuje niszczący wpływ komunizmu na prozę krajową, ale też to, co działo się w prozie emigracyjnej. Szczególnie ciekawe jest też jego skupienie się na strategiach, jakie budowali prozaicy krajowi, aby ukryć defekt literatury PRL-owskiej, a więc specyficzną deformację spowodowaną funkcjonowaniem w totalitaryzmie, zmuszającą do uników, półprawd, ucieczek w sfery bezpieczne problemowo i artystycznie. Szklany mur ma dzisiaj wartość istotnego dokumentu, ale rozpoznań z tej książki zachowuje moim zdaniem aktualność.

Z recenzji profesora dr. Hab. Macieja Urbanowskiego

Zbigniew Kubikowski (ur. 1 listopada 1929 w Horodence, zm. 13 sierpnia 1984 w Warszawie) – polski prozaik i krytyk literacki, doktor polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim „W prasie drukował już od 1950 roku, oprócz publicystyki społecznej uprawiał też krytykę literacką. Wydał 1965 książkę krytyczną Bezpieczne małe mity […] zapisał się równie ciekawie jako prozaik. […] [Pisał] bardzo żywo, nie bez poczucia ironii i sarkazmu, [miał] zmysł do sensacji. Pod pseudonimem Jacek Joachim pisywał kryminały”. P. Kuncewicz, Agonia i nadzieja: Poezja polska od 1956, t. 4, Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, Warszawa 1994, s. 268-169.

Prof. Dorota Heck. Ur. 1962, magisterium uzyskała w 1985 r. pod kierunkiem Jerzego Woronczaka, doktorat w 1992 (promotor Wojciech Głowala), a habilitację w 2006 r. na Uniwersytecie Wrocławskim, visiting fellow Darwin College (1995) i Newnham College (1998) w Cambridge, od 2007 r. – profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1985-1988 była młodszym bibliotekarzem działu starych druków Biblioteki Uniwersyteckiej, po czym została asystentem w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. Od 1992 pracuje na polonistyce wrocławskiej. Wydała m.in.: Spór czy lament? Wokół problemów aksjologicznych w eseistyce polskiej (1996), W stronę morfologii kultury. Z paradoksów dyskusji o perspektywach literaturoznawstwa wobec tzw. końca teorii literatury (2001, 2011), „Bez znaku, bez śladu, bez słowa”. W kręgu problemów duchowości we współczesnej literaturze polskiej (2004), Four Dilemmas: Sketches on the Threshold of Literary Anthropology (2010), W stronę morfologii kultury (wyd. 2 rozszerzone, 2011), Filologia i (jej) interpretacje (2012). Opracowała antologię powojennej eseistyki polskiej Kosmopolityzm i sarmatyzm (2003), zredagowała tom Interakcje sztuk: literatura, malarstwo, ekfraza (2008), a wraz z Kordianem Bakułą dwa tomy zbiorowe o humanistycznych zapożyczeniach z terminologii matematycznej teorii chaosu Efekt motyla (2006 i 2012). Zajmuje się historią literatury XX w., teorią literatury i krytyką literacką.

Dr. Joanna Maj, literaturoznawczyni, adiunkta w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, pracuje na stanowisku podoktoranckim w Instytucie Slawistyki TU Dresden. Zajmuje się formami reprezentacji wiedzy, w tym problemami genologicznymi pisarstwa historycznoliterackiego. Aktualnie w ramach komparatystycznego projektu Literacki bedeker – nowe topografie lektury – bada poetykę przewodników turystycznych oraz literackich szlaków. Opublikowała Nowe historie literatury (2021): rozprawę opisującą nowe, (nie)akademickie sposoby opowiadania o przeszłości literackiej.

Dodatkowe informacje: http://www.klubmil.pl/13092023-rozmowa-z-prof-d-heck