Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie autorskie Leszka Pułki połączone z prezentacją najnowszej książki poetyckiej pt. „Wieża Montaigne'a”

Prowadzenie Karol Maliszewski

17 stycznia (środa) 2024 roku o godz. 18.00

Wstęp wolny. Zapraszamy

Oprawa graficzna tomiku Wiesław Gołuch – profesor sztuk plastycznych, rysownik, grafik, wykładowca komunikacji medialnej, związany z Akademią Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.

Leszek Pułka (ur. w 1956 r. w Warszawie), dr hab., profesor UWr, poeta, krytyk literacki i teatralny, dziennikarz, historyk literatury, kulturoznawca, medioznawca. Poeta i krytyk literacki związany w studenckim środowisku polonistycznym UWr z Lotharem Herbstem oraz Kołem Naukowym Polonistów, którego był prezesem pod koniec lat 70. XX wieku. Wydawca i współorganizator dystrybucji niezależnych publikacji Biblioteki Agory. Debiutował w obiegu niezależnym tomem Defekty fetysza (1979). Od października 1979 r. zatrudniony w UWr – najpierw w Zakładzie Teorii Kultury i Sztuk Widowiskowych Instytutu Filologii Polskiej, od 2005 r. w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej. Wykładał i prowadził zajęcia w Dolnośląskiej Szkole Wyższej, wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta, na Uniwersytecie Humanistycznym SWPS, Emst-Moritz-Arndt Universität Greifswald (Niemcy) oraz Università degli Studi we Florencji (Włochy). Jego biografię dziennikarską otwiera w 1993 r. praca w „Gazecie Wyborczej” – redakcji we Wrocławiu, gdzie był popularnym recenzentem teatralnym, kulinarnym i felietonistą. Aktywność recenzencką Leszka Pułki uhonorowano prestiżową nagrodą „Ruchu Teatralnego” im. prof. Zbigniewa Raszewskiego dla „najciekawszego recenzenta prasy codziennej w Polsce” (1998), a dorobek felietonisty – nominacją książki Wrocław ze smakiem do nagrody polskiego Oskara Kulinarnego (2003). Od 1996 r. współpracownik programów publicystycznych w TVP (Rewolwer kulturalny) oraz Polskiego Radia. Autor popularnych programów i audycji, m.in. Chcę wiedzieć, Rozmowy więzienne, Z czym do ludzi, Kolokwia leopoldyńskie. Od 2007 r. profesor nadzwyczajny w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWr, także jego wieloletni wicedyrektor, obecnie kierownik Interdyscyplinarnej Pracowni Antropologii Mediów i Komunikatów Miasta oraz Zakładu Komunikacji Wizerunkowej. Uczy m.in. projektowania komunikacji, krytyki teatralnej, semiotyki kultury popularnej oraz creative writing, prowadzi warsztat komentatora prasowego i projektowania przestrzeni marki. Członek Komisji Nauk Filologicznych oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu oraz Rady Kolegium Międzyobszarowych Studiów Indywidualnych UWr, przewodniczący Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami, prezes Wrocławskiego Oddziału PTBFM. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Teatralnej AICT oraz Sekcji Krytyków ZASP. Autor m.in. monografii Hołota, masa, tłum. Utracona prywatność oraz Kultura mediów i jej spektakle.

Karol Maliszewski – urodził się w 1960 w Nowej Rudzie, gdzie mieszka do dzisiaj. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Doktor habilitowany w dziedzinie nauk humanistycznych. Opublikował 10 zbiorów wierszy – ostatnie to Ody odbite (2012), Jeszcze inna historia. Wiersze wybrane (2015), [małe zawsze] (2017), Piosenka o przymierzaniu (2019), oraz siedem książek prozatorskich, m.in. Faramucha (2001) (nominowana do Paszportu Polityki), Sajgon (2009), Manekiny (2012), Przemyśl–Szczecin (2013) (nominowana do Śląskiego Wawrzynu Literackiego), Ludzie stąd (2017). W 1999 ukazała się jego książka krytycznoliteracka Nasi klasycyści, nasi barbarzyńcy, a w 2001 druga książka tego typu, zatytułowana Zwierzę na J. Szkice o wierszach i ludziach. Następnie wydał: Rozproszone głosy. Notatki krytyka (2006) (nominowana do Nagrody Literackiej Nike), Po debiucie (2008), Pociąg do literatury (2010), Wolność czytania (2015), Poezja i okolice. Między krytyką literacką a historią literatury (2018). Jest współautorem podręcznika Jak zostać pisarzem (2011). W 2017 zadebiutował jako twórca dla dzieci książką Przypadki Pantareja. Ostatnio wydał książkę krytycznoliteracką Bez zaszeregowania. O nowej poezji kobiet (2020). Jest laureatem nagród: im. Marka Jodłowskiego (1994), im. Barbary Sadowskiej (1997), im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999), im. Josepha Wittiga (2001), EMOCJE 2015 Literatura (nagroda Radia Wrocław), uhonorowany stypendium twórczym Wojewody Wałbrzyskiego oraz dwukrotnie stypendium twórczym Ministra Kultury i Sztuki. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Unia Literacka. Razem z Olgą Tokarczuk organizuje festiwal Góry Literatury.

dodatkowe informacje: http://www.klubmil.pl/17012024-spotkanie-autorskie-l-puki