koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Wrocławianka roku GalaCO JEST GRANE - listopad 2024 - nr 365
zmodyfikowano  12 lat temu  »  

WIECZÓR PIEŚNI

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 20 922 wyświetleń od 18 marca 2007

Urszula Kryger — mezzosopranTomasz Herbut — fortepianJan Stanienda — skrzypceTomasz Strahl — wiolonczela

kup bilet

  1. marca 2007r. — sobota godz. 18:00 Sala Koncertowa Filharmonii Wrocławskiej

Program:

  • Louis Spohr
    Sześć pieśni niemieckich op. 154

  • Johannes Brahms
    Dwie pieśni op. 91 na głos, wiolonczelę i fortepian

  • Franz Schubert
    Na rzece D 943

  • Ralph Vaughan-Williams
    Wzdłuż pola (Along the field) Osiem pieśni na głos i skrzypce do poezji A. Housmana

  • Dymitr Szostakowicz
    Siedem romansów do poezji A. Błoka op. 127 Suita na głos, skrzypce, wiolonczelę i fortepian

Urszula Kryger

Absolwentka Akademii Muzycznej w Łodzi na wydziałach instrumentalnym w klasie fortepianu i wokalno-aktorskim w klasie J. Pietraszkiewicz. Studia wokalne kontynuowała pod kierunkiem A. Orłowicza w Kopenhadze.

Uczestniczyła w wielu krajowych i międzynarodowych konkursach muzycznych, a największy rozgłos przyniosły jej I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. J. Brahmsa w Hamburgu oraz Międzynarodowym Konkursie Muzycznym ARD w Monachium.

Jako pierwsza polska śpiewaczka wystąpiła w La Scali z recitalem pieśni F. Chopina.

Często występuje w dziełach oratoryjnych pod dyrekcją m.in: J. Krenza, J. Semkowa, R. Frühbecka de Burgos, H.-M. Schneidta i sir C. Davisa. Szczególne miejsce w repertuarze artystki zjamują pieśni, w których wykonywaniu towarzyszą jej tak wybitni pianiści jak: H. Höll, C. Spencer, M. Tan i P. Rogé. Artystka dokonała wielu nagrań dla rozgłośni radiowych w Polsce, Francji, Niemczech i Szwajcarii.

Tomasz Herbut

Absolwent Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, uzyskał dyplom z wyróżnieniem w klasie prof. B. Kawalli. Studia kontynuował w Konserwatorium w Zurychu w mistrzowskiej klasie fortepianu H. Francesch`a oraz w klasie interpretacji pieśni I. Gage'a. Wielokrotnie uczestniczył w kursach mistrzowskich T. Vasary’ego i N. Magaloffa.

Jest laureatem XIX Festiwalu Młodych Solistów w Bordeaux oraz Nagrody Artystycznej Miasta Zurychu. Koncertuje w większości krajów Europy. Dokonał wielu nagrań telewizyjnych i radiowych w Polsce, Niemczech i Szwajcarii. Często koncertuje w Polsce jako solista i kameralista z tak znakomitymi muzykami jak Jadwiga Rappe, Urszula Kryger, czy Kwartet Camerata.

Kieruje klasą fortepianu oraz interpretacji pieśni w Wyższej Szkole Muzycznej w Bernie. Jest jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych; prowadzi również kursy mistrzowskie w Europie i Ameryce.

Jan Stanienda

Ukończył warszawską Akademię Muzyczną im. F. Chopina w klasie skrzypiec prof. K. Jakowicza. Był koncertmistrzem i solistą Polskiej Orkiestry Kameralnej J. Maksymiuka. Laureat wyróżnienia na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. N. Paganiniego w Genui, grał z wieloma wybitnymi osobistościami świata muzycznego, jak: sir Y. Menuhin, M. André, M. Petri, W. Wiłkomirska, K. Jakowicz, N. Kennedy, G. Touwron, J. Starker, B. Hendricks, G. Nowak. Koncertował w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata z wieloma zespołami. Był koncertmistrzem Sinfonii Varsovii, był kierownikiem artystycznym Orkiestry Kameralnej Leopoldinum, a obecnie jest dyrektorem artystycznym Wrocławskiej Orkiestry Kameralnej Wratislavia.

Artysta dokonał szeregu nagrań dla radia i telewizji w Polsce i Francji, a także firm płytowych: Aperto, Linn Records, Pavane, Kos Records, Dux, Tonpress.

Jest profesorem klasy skrzypiec w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie.

Tomasz Strahl

Najmłodszy profesor sztuk muzycznych w Polsce, absolwent Akademii Muzycznej im F. Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli prof. K. Michalika oraz Studium Podyplomowego w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu u prof. T. Kühne. Studiował również kameralistykę u K. Jakowicza, z którym występuje od wielu lat. Jest laureatem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wykonawczych w m.in. Poznaniu, Warszawie, San Sebastian.

Koncertuje pod batutą najwybitniejszych polskich dyrygentów. Jest stałym gościem renomowanych festiwali. Wykonywał Koncert wiolonczelowy W. Lutosławskiego w obecności kompozytora pod dyrekcją M. J. Błaszczyka. Dokonał polskiego prawykonania II Koncertu wiolonczelowego P. Mossa na Festiwalu „Prawykonania". Z Krzysztofem Jabłońskim współtworzy Chopin Duo. Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla PR i TVP, i CBC Radio w Kanadzie. Dyskografia artysty obejmuje wiele płyt. Dwukrotnie był nominowany do nagrody Fryderyk, jest również jej laureatem.

Prowadzi liczne kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niemczech, Japonii.

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Prowadzi klasy wiolonczeli w AM w Warszawie i Łodzi.

Artysta gra na instrumencie Leopold Widhalm (Norymberga, 1778).


Wiek XIX i XX przyniosły tyle wspaniałej literatury kameralnej, że dziś można dobierać programy o różnym muzyczno-poetyckim przesłaniu, ukazując przy tym cienką nić rozwoju związków muzyki i poezji. Ten związek był szczególnie silny w I połowie XIX wieku, kiedy to poezja wyznaczała drogi rozwoju muzyce, głównie w pieśni, kiedy – zdaniem Schumanna – stała się wyrazicielem tego, czego nie da się wyrazić w muzyce. Te przemiany odbywały się za czasów, gdy młody Luis Spohr rozpoczynał właśnie swoją działalność twórczą. Jego pieśni powstałe w 1856 roku do tekstów poetów niemieckich odzwierciedlają ducha tej sztuki z połowy XIX wieku i umiłowanie przyrody. Polowania, codzienne muzykowanie i to, co często pojawia się w poezji i muzyce niemieckiej podkreślanie znaczenia ciszy dla przeżyć poetyckich. Pieśni Spohra podobnie jak opery są mało znane polskiej publiczności, toteż ich wykonanie będzie ważnym akcentem w tegorocznym sezonie.

Znacznie częściej można wysłuchać we Wrocławiu twórczości Brahmsa. Sam kompozytor chętnie i często we Wrocławiu siadał do fortepianu i grywał swoje dzieła wokalno-instrumentalne z wrocławskimi muzykami i śpiewaczkami. Jego „Zwei Gesänge” czyli „Dwa śpiewy” na głos, wiolonczelę i for- tepian do słów Friedricha Rückerta i Emanuela Geibla powstały w 1884 roku. Początkowo przeznaczone były na altówkę, ale wydawcy w porozumieniu z kompozytorem opublikowali opracowaną przez niego partię wiolonczeli. „Śpiewy” powstały po skomponowaniu i wykonaniu III Symfonii kompozytora, zupełnie jak mały oddech po stworzeniu wielkiego dzieła. Jednakże tematyka, rozbudowa i wybór wykonawców noszą kolejne piętno wielkiej sztuki Brahmsa.

Jak mała perełka błyszczy w tym repertuarze mało znana pieśń Schuberta „Auf dem Strom” znaleziona i wykonana już po śmierci wielkiego kompozytora. Dwaj następni twórcy to przedstawiciele muzyki XX wieku, ale z zupełnie innych światów. Pierwszy z nich niezwykle ceniony angielski kompozytor Ralph Vaughan-Williams nigdy nie zaaprobował nowego języka XX wieku. Jego styl bazował na wyrafinowanej muzyce z końca XIX wiek, ale bez żadnych ekstrawagancji. Jego muzyka jest zrozumiała, wyważona, elegancko proporcjonalna i niezbyt nowoczesna. Urzeka przy tym niezwykły spokojem, melodyjnością, piękną kantyleną i w miarę wolnymi tempami.

Pomimo ukazania się nowej wersji monografii Krzysztofa Meyera poświęconej Dymitrowi Szostakowiczowi, nadal pewne aspekty jego życia i twórczości są mało znane. Wciąż nie ma publikacji prezentującej jego pamiętniki, przez wiele lata zakazane, są również braki w korespondencji i komentarzach kompozytora, które byłyby tak ważnym przyczynkiem do poznania jego stylu i osobowości. Szostakowicz pisał wiele pięknych pieśni, żył w czasach, kiedy Rosja była pełna utalentowanych i nieszczęśliwych poetów i co jakiś czas ich wiersze wzruszały go tak bardzo, że pisał pieśni, romanse, śpiewy, zachowując przy tym ducha i urok poezji rosyjskiej przez zastosowania melodycznych intonacji rosyjskich.

Walentyna Węgrzyn

bilety:

15, 25, 40, 60 zł

autor:
zmodyfikowano  12 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ