koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Perform[ing] POLAND - Przegląd sztuki performansuWrocławianka roku GalaCO JEST GRANE - listopad 2024 - nr 365
zmodyfikowano  12 lat temu  »  

Joanna Nowek

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 19 672 wyświetleń od 22 listopada 2007
  • od: 7 grudnia 2007, piątek
    do: 30 grudnia 2007, niedziela

UŚPIENI

  • Wernisaż: 7.12.'07 godz.18.00

Joanna Nowek - absolwentka wydziału architektury wnętrz (2004) oraz kursów scenografii i projektowania mebla stylowego (2002) we wrocławskiej ASP, stypendystka programu Socrates-Erasmus (UDPV Bilbao/Hiszpania 2002-2003), artystka mająca w dorobku szereg wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą (Hiszpania, Cypr); pracuje i mieszka na Cyprze.

Autorka serii fotomontarzy "Caravaggio", której pokaz premierowy odbył się w lutym 2004 w Galerii Entropia (seria weszła też w skład wystawy zbiorowej "Miłość i demokracja" w CSW "Łaźnia" w Gdańsku) powraca w najnowszym projekcie "Uśpieni" do zagadnienia recepcji sztuki i funkcjonowania pojęcia piękna, zestawiając i przenosząc reguły rządzące medium fotografii i malarstwa dawnych mistrzów.

Uśpieni wystawa kompozycji fotograficznych zestawiających akt kobiecy inspirowany klasycznymi dziełami malarstwa figuratywnego ludzkiej postaci (Boucher, Velazquez, Gaugin, Manet etc.) z martwymi naturami dawnych mistrzów niderlandzkich (Snyders, Brueghel, Fyt, Heem, Utrecht, Willem van Aelst, Ceruti, Beyeren).

Nagie kobiece ciało, odaliska w wielkim łożu, soczyste owoce, nabrzmiałe warzywa, barwne pióra ptactwa o zmętniałym już spojrzeniu, aksamitna sierść upolowanych zwierząt - wszystko to może zastygnąć w formę piękna uśpioną w obrazie.

Zestawiając piękno zmysłowych form materialności i cielesności, autorka uwypukla wspólnotę w estetycznym podejściu do obu wiodących tematów - aktu kobiecego i martwej natury.

Jednak jednoczesość tych pozornie bliskich tematów mąci czyste zwierciadło estetycznej kontemplacji piękna.

Piękne kszałty wskazują czym są poza ramami obrazów - na stole i w łożu, a kompozycje autorki uzmysławiają funamentalną dwuznaczność estetyki, jej niejawną eschatologię jaką jest użycie i zniszczenie.

Przenosząc reguły malarstwa martwych natur na akty kobiece autorka zadaje pytanie o naturę snu piękna i o to, kto jest uśpiony?

autor:
zmodyfikowano  12 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ