koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365TP Repertuar 11.2024
zmodyfikowano  12 lat temu

Mów do mnie. Jeszcze

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 19 849 wyświetleń od 1 lutego 2008

Wrocław » ul. Ruska 46a » NA MAPIE

  • od: 19 marca 2008, środa
    do: 5 kwietnia 2008, sobota

Wystawa zbiorowa

wernisaż: 19 marca 2008, godz. 19:00

udział biorą:

  • Tomasz Dobiszewski
  • Wojciech Doroszuk
  • Andrzej Wasilewski
  • Andreas Widmer
  • Natalia Turczyńska
  • Dora Chilińska
  • Ola Sojak Borodo
  • Marcelina Gunia&BOWNIK;

kurator: Monika Weychert

Wystawa porusza problem konsekwencji błędów językowych. Kuratorka świadomie rezygnuje z tekstu kuratorskiego a w zamian proponuje kilka cytatów:

„Ideologia to kłamstwo języka; radykalna teoria – to jego prawda; ich konflikt, konflikt przeciwstawiający człowieka wytworzonej rzeczywistości, przewodzi zarówno uczłowieczaniu świata, jak i przekształcaniu go w świat metafizyczny. Wszystko co ludzie tworzą i obalają, jest zapośredniczone przez język. Pole semantyczne to jedno z najważniejszych pól bitewnych, na których ścierają się wola życia i zasady posłuszeństwa. * Starcie jest nierówne. Słowa służą władzy lepiej niż ludziom; służą wierniej niż większość ludzi i z większa gorliwością niż inne zapośredniczenia (przestrzeń, czas, technika…). Dzieje się tak, ponieważ wszelka transcendencja wywodzi się z języka, kształtuje się za pośrednictwem systemu znaków i symboli (…). W chwili gdy raptownie zawieszone działanie szuka przedłużenia pozwalającego mu się dokonać, spełnić (…)- w tej właśnie chwili język zawłaszcza przeżycie, więzi je, pozbawia substancji, przekształca w abstrakcję. Kategorie tylko na to czyhają, zamieniają w bełkot i bezsens wszystko to co nie mieści się w ich schematach; przyzywają do „egzystencji ku władzy" zjawiska dotychczas pogrążone w nicości, te, które nie znalazły jeszcze miejsca w strukturze Porządku. Powielanie uznanych znaków tworzy ideologię."

Raoul Vaneigem Rewolucja życia codziennego

„Błąd jest tylko odwrotną stroną racjonalnej ortodoksji i nadal świadczy na rzecz tego, od czego stanowi odstępstwo, na rzecz prawości, dobrej natury i dobrej woli tego, o kim mówimy, że się myli. Błąd składa więc hołd prawdzie w tej mierze, w jakiej nie posiadając formy, również fałszowi nadaje formę prawdy. […] Teajtet jest pierwszą wielką teorią zmysłu wspólnego, rozpoznania i przedstawiania, a także błędu jako korelatu". Gilles Deleuze poza Platonem przywołuje także cytat z listu Artaude'a do Jacquesa Riviere: „Tym, co myśl zmuszona jest odtąd myśleć, jest również jej centralny upadek, pękniecie, jej własna naturalna

niemoc<<, która zlewa się w jedno z największą mocą, czyli z cogitanda, tymi niesformułowanymi siłami wkradającymi się do duszy jak złodzieje lub włamywacze. Artaude doświadcza w tym wszystkim przerażającego objawienia myśli pozbawionej obrazu i odkrywa nowe prawo, które nie sposób sobie przedstawić. Wie, ze trudność jako taka i jej orszak złożony z problemów i pytań nie są stanem faktycznym, lecz istotową strukturą myśli. Że w myśli istnieje bezmyślność, tak jak w pamięci – to, co amnezyjne, w języku – to, co afazyjne, w zmysłowości – to, co agnozyjne. Wie, że myślenie nie jest wrodzone, lecz powinno zostać zrodzone w myśli. Wie, ze problemem nie jest kierowanie ani metodyczne stosowanie myśli uprzednio istniejącej de facto i de iure, lecz zrodzenie tego co jeszcze nie istnieje […]. Myślenie to tworzenie, nie ma innej twórczości, ale tworzenie to przede wszystkim rodzenie >>myślenia<<"

Gilles Deleuze, Różnica i powtórzenie

„(…)język może przezwyciężyć reprezentację i zapośredniczenie, nie dlatego, że jest wrodzony, ale dlatego, ze jest chaosem" „Lingwistyka chaosu (…) dodaje też, że język może przezwyciężyć język, że język może stworzyć wolność z pomieszania i rozpadu semantycznej tyranii."

Hakim Bey Poetycki terroryzm

zmodyfikowano  12 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ