koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Wrocławianka roku GalaCO JEST GRANE - listopad 2024 - nr 365
zmodyfikowano  12 lat temu  »  

PADLINA NO*2 - wg Ch. Baudelaira

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 22 296 wyświetleń od 10 kwietnia 2008
  • 15 kwietnia 2008, wtorek
    » 21:00

Teatr Tańca Arka

TEATR TAŃCA ARKA / MTT

Padlina NO*2 – wg Charles'a Baudelaira Na głosy gardłowe, grupę instrumentów różnych z użyciem ciał ruszających się

  1. kwietnia 2008 godz. 21:00, sala prób Teatru Capitol
  2. pomysł, scenariusz – Jacek Gębura

Realizacja i budowanie konstrukcji ruchowych zespół TTArka / MTT w składzie:

  • Marta Dunajko
  • Dominika Józefowiak
  • Katarzyna Cieślik
  • Dorota Radwańska
  • Basia Kamińska
  • Katarzyna Torzyńska
  • Małgorzata Wodyńska
  • Anna Krych
  • Ania Pełdiak
  • Piotr Stawiński
  • Maciej Sado
  • Magdalena Pasierska - głos
  • Tomasz Leszczyński – głos
  • Marcin Ożóg – kontrabas
  • Paweł Romańczuk – piano
  • Maciej Markowski - instrumenty dęte
  • grupa instrumentów różnych i muzyków aleatorycznie wybranych

Dostrzec piękno, dostrzec życie, dostrzec ruch tam gdzie nie myślimy, że występuje.

Miłość jest tam gdzie jej nie ma, życie jest tam gdzie wydaje się nie być, a gdy się kończy zaczynają się marzenia o jego wiecznym trwaniu, marzenia już nie trwającego. Na motywach Padliny Ch. Baudelaira, opowieść o ruchu w bezruchu, świetle w ciemności. Aleatoryzmem intuicyjnie kontrolowanym, niczym rzutem kostki będą podejmowane decyzje o działaniach scenicznych tancerzy, wokalistów i muzyków. Przygotowane konstrukcje będą podlegać intuicyjnemu kontrolowaniu i decyzjom „dyrygenta” - czuwającego nad kształtem dramaturgicznym spektaklu. Symfonia zależności ruchowo dźwiękowych zbuduje obraz relacji między ludźmi o ich troskach i radości.

Okazało się, że można odwrócić kolejność. Ukazać formę w momencie jej powstawania, nazwać ją wtedy i zrozumieć.

U potrzeb tworzenia w kontekście tego cyklu była potrzeba znalezienia nowego źródła na teatr ruchu/tańca.

Okazało się, że można odwrócić kolejność. Ukazać formę w momencie jej powstania, nazwać ją wtedy i zrozumieć. Często bywa..... - zaczynamy od rozpatrywania i interpretacji formy, którą później można już tylko odtworzyć. Źródłem ruchu w cyklu nie jest literatura i jej interpretacja. Jest zbiór środków, który budują charakterystyczne dla tańca wartości: artykulacja, dynamika,..............przestrzeń i świadome bycie w niej, określa to postacie i buduje relacje między nimi. Podczas prób tą metodą, ukazują nam się obrazy z rzeczywistości - miłość, samotność, radość, cierpienie....tak trudno jest powiedzieć coś innego – okazuje się. Wspaniałym jest dla nas fakt kierowania się autentycznością emocji i poczucie związku przyczynowo skutkowego, któremu towarzyszy świadome bycie tu i teraz.

Oto cytat recenzentki po prezentacji NO*20 podczas Konferencji Tańca Współczesnego w Bytomiu.

bilety:

10zł

autor:
zmodyfikowano  12 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ