Elogio della pittura – Pochwała malarstwa

artyści: Marina Burani, Massimo Lagrotteria, Andrea Vettori

kurator: Rafał Boettner-Łubowski

23.06 – 23.07.2017

otwarcie wystawy: 23.06 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny

Wystawa pt. „Elogio della pittura” ma na celu zaprezentowanie twórczości trójki włoskich artystów związanych z parmeńskim środowiskiem artystycznym. Bardzo istotną rolę ogrywa w nim szacunek do malarstwa opartego na tradycyjnym, piktorialnym warsztacie. Zaproszeni do udziału w wystawie artyści zafascynowani są możliwościami malarstwa, a jednocześnie dotykają ważnych dla siebie problemów, które rozwijają w swojej sztuce. Wystawa prezentuje artystyczne postawy, które wykraczają poza standardowe myślenie o istocie malarskości. Perfekcyjny chłód ręcznie malowanych hiperrealistycznych pejzaży Andrei Vettoriego oraz rysunkowa klarowność i kolorystyczna powściągliwość doskonałych technicznie malarskich kompozycji Mariny Burani zestawione zostały z propozycją artystyczną, młodszego twórcy – Massima Lagrotterii – który tworzy zaskakujące obrazy figuratywne, akcentujące elementy nieradykalnej ekspresji, swobody oraz specyficznie pojmowanego malarskiego non finto. „Elogio della pittura” w swym założeniu nie ma być „wystawą z tezą”, akcentującą arbitralnie postawiony problem, dla którego zaprezentowane dzieła miałyby być tylko stosowną ilustracją. Ma raczej pokazywać pewien fragment twórczych fascynacji malarzy włoskich polskim odbiorcom sztuki, nie narzucając jednocześnie jakichkolwiek ideologicznych kanonów czy dogmatów myślenia o współczesnym świecie i sztuce. (Rafał Boettner-Łubowski)

Marina Burani – malarka, pracuje i mieszka w Parmie we Włoszech. Animatorka życia artystycznego i kuratorka wystaw. Prywatnie żona Andrei Vettoriego. Tworzy precyzyjne pod względem rysunku obrazy, najczęściej utrzymywane w zawężonej tonacji kolorystycznej. W jej twórczości pojawiają się elementy „neosurrealistyczne”, metafizyczne i symboliczne. W swoim malarstwie Burani wykorzystuje często motyw autoportretu, pokazywanego w kontekście różnorodnych, rozbudowanych koncepcji twórczych, prowokujących najczęściej rozmaite przekazy metaforyczne, dotyczące przemijania, śmierci, egzystencji oraz biologicznej i duchowej natury człowieka.

Massimo Lagrotteria – malarz, mieszka i pracuje w Carpi (Modena). Tworzy obrazy figuratywne o indywidualnym, ekspresjonistycznym charakterze. Artysta nie eksponuje jednak radykalnych deformacji figury ludzkiej, lecz raczej pierwiastki swobody i wrażliwości malarskiej. Częstym motywem w jego twórczości jest portret, przedstawiany w ramach wielkoformatowych kompozycji malarskich. Massimo Lagrotteria tworzy również rzeźby, także nacechowane wrażliwością malarską w operowaniu fakturą i kolorem.

Andrea Vettori – malarz, pracuje i mieszka w Parmie we Włoszech oraz w Cagnes sur Mer we Francji. Początkowo w jego twórczości dominowały wpływy pop-artu, potem hiperrealizmu. W latach 80. i 90. Vettori tworzył kompozycje o charakterze abstrakcyjno-strukturalistycznym i niekonwencjonalne asamblaże. Pod koniec lat 90. zaczął malować obrazy metafizyczno-magiczne, w których pojawiał się często się motyw mandali. Obecnie artysta tworzy hiperrealistyczne pejzaże, które są zapisem krajobrazów poznawanych przez niego podczas rozmaitych podróży.