LUCJAN DEMIDOWSKI /// OBRAZY ILUZORYCZNE II

wernisaż: 8 listopada 2013, godz. 18.00–20.00

wystawa czynna od wtorku do soboty do dnia 30 listopada 2013 w godz. 14–18

Czym jest lustro? Odpowiedź na to banalne pytanie, dotyczące istoty lustra w twórczości Lucjana Demidowskiego, które nabiera zaskakujących znaczeń i wizualizacji, wcale nie jest prosta. Jego twórczość ukształtowana już w połowie lat 70. XX wieku wywodzi się z kilku tendencji modernistycznych z tego czasu, z których najważniejszy był i jest w dalszym ciągu konceptualizm. Ta bardzo zindywidualizowana koncepcja, zamieniona w oryginalny styl w fotografii polskiej, jest wyjątkowa. W wydaniu teoretycznym i artystycznym zapoczątkowana została przez Josepha Kosutha a w polskiej wersji przez Zbigniewa Dłubaka w latach 70. oraz przez niektórych przedstawicieli łódzkiego Warsztatu Formy Filmowej, z których do dziś najbliższa Demidowskiemu jest twórczość Andrzeja Różyckiego, rozwijającego sakralną wizję świata, ale wciąż w formule nowoczesności. […] Patrząc na wiele prac tego artysty od razy widzimy, że doskonale panuje nad lustrem. Posługuje się nim jak żongler czy magik, demonstrując za jego pomocą zaskakujące metamorfozy rzeczywistości, świata. Świetnie panuje nad fotograficzną materią, która w jego rękach nabiera często iluzorycznych jakości. W ten sposób dialektyka obrazu zapoczątkowana przez abstrakcję geometryczną (konstruktywizm), pogłębiona o mimesis medium fotograficznego, unaocznia podstawowe pytanie o istotę i status obrazu fotograficznego, ale poszerzonego w nowatorski sposób o wyrafinowaną materię świata, w tym także samego lustra, które ostatecznie, wbrew własnej naturze, stało się w koncepcji Demidowskiego ciemne, prawie nieprzezroczyste(!), pełniąc dalej swe podstawowe funkcje odwzorowania świata. Można jeszcze zadać sobie pytanie o to, jakim medium jest fotografia dla Demidowskiego i jak kształtował ją na przestrzeni czterdziestu lat pracy twórczej. Niekiedy pokazuje, że pod określonym widokiem, fragmentem rzeczywistości znajduje się inna część, niewidoczna dla nas, ale przynależna do tej samej rzeczywistości. Innym razem, że odbicie w lustrze jest bardziej wiarygodne, prawdziwe w sensie percepcji obrazu fotograficznego, niż widok zarejestrowany na planie zdjęcia, gdyż lustro zwiększa realność przekazu. Także odpowiednie ustawienie lustra może stworzyć nową, niezależną od malarstwa kompozycję abstrakcyjną! Abstrakcja w fotografii, ale właściwie połączona z formami figuratywnymi, w dalszym ciągu, jak pokazuje twórczość Wolfganga Tillmansa, ma do spełnienia swą misję dziejową. […]

(fragment tekstu Krzysztofa Jureckiego do publikacji z wystawy)

Lucjan Demidowski ur. w 1946 roku w Krzeszowie Górnym, mieszka w Motyczu Leśnym. Od 1971 roku członek Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1973–1976 współpracował z Galerią Remont. Wykładowca w Lubelskiej Szkole Fotografii. Prace w kolekcji BWA Lublin, Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, CSW Zamek Ujazdowski (kolekcja Małej Galerii) i w kolekcjach prywatnych.