Wykład zorganizowany w ramach cyklu „Związki literatury i sztuk wizualnych po 1945 roku”

Władysław Strzemiński, malarz i teoretyk sztuki, pozostaje wciąż stosunkowo nieznany jako autor tekstów literackich. Jego zainteresowanie sztuką słowa wydaje się jednak spore: chętnie podejmował wyzwania związane z graficznym opracowaniem tomów poetyckich (przede wszystkim Przybosia), fascynowało go drukarstwo, książka jako obiekt plastyczny, niektórzy przypisują mu również autorstwo tomiku „Motorem słów”.

Jego niedokończona powieść, która będzie przedmiotem wykładu, wydaje się dziś interesująca z kilku powodów. Pisana przez Strzemińskiego w latach czterdziestych, portretuje świat rozpadający się w czasie Zagłady. Jednocześnie, możemy ją czytać jako jasne echo awangardowych poetyk, postulatów społecznych czy ideologicznych nowej sztuki. Strzemiński-pisarz obserwuje w niej rozmaite samozdrady: uparcie broni jednak świata sprzed katastrofy i – choć nie może go już ocalić – pragnie zachować go w swoim języku.

dr Michalina Kmiecik – absolwentka krakowskiej komparatystyki, pracuje w Katedrze Teorii Literatury na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka książki Oblicza miejsca. Topiczne i atopiczne wyobrażenia przestrzeni w poezji Juliana Przybosia (2013) oraz artykułów z zakresu historii literatury publikowanych m.in. w „Ruchu Literackim” czy „Tekstach Drugich”. Członkini rady programowej serii awangarda/ rewizje w Wydawnictwie Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się teorią awangardy, intermediami, poezją eksperymentalną oraz geopoetyką.

Wstęp wolny.