Nabucco -- młodzieńcze dzieło Verdiego, było pierwszym krokiem do jego wielkiej kompozytorskiej kariery; przyniosło mu błyskawiczną sławę i od razu postawiło w gronie najbardziej znanych kompozytorów. Nabucco to spektakl monumentalny, nastrojowy i dramatyczny, z przepięknymi ariami oraz z najsłynniejszą pieśnią świata Va pensiero... -- imponującą arią cantabile dla chóru śpiewającego unisono.

Akcja opery dzieje się w Jerozolimie i w Babilonie około roku 587 p.n.e., jest oparta na tematyce biblijnej i opowiada o cierpieniach narodu żydowskiego w czasie babilońskiej niewoli. Jednak treść libretta nie powinna być odczytywana zbyt dosłownie. Zawarte w utworze przesłanie to tylko pretekst do dyskusji o szeroko rozumianej wolności. Z tego też względu miały miejsce przypadki zakazu wystawiania Nabucca na scenach operowych na świecie, np. we Włoszech oraz w Polsce (m.in. w 1968 r. we Wrocławiu). Łódzka inscenizacja skupia się na złożoności stosunków w świecie zniszczenia, brutalności, chciwości i intryg, gdzie ludzie poszukują miłości i boskiej obecności. Jak pisali krytycy -- jest potężną metaforą sumień narodów, zaangażowanych w politykę nietolerancji i hołdem oddanym jej ofiarom. Jest Babilonem sprzed dwóch i pół tysiąca lat, jest oszalałą w wojnach XX wieku Europą i trzy tysiące lat liczącą Jerozolimą. Wciąż aktualne, uniwersalne treści, porywająca muzyka oraz rozmach inscenizacji to niezaprzeczalne walory tej realizacji.