VIC'S MIX - RUBBERBANDance Group

Vic’s Mix czasami bawi, czasami wzrusza, ale przede wszystkim prezentuje szeroki zakres działalności Victora Quijady, często przywołując perełki choreograficzne jego autorstwa. Modyfikując własne choreografie i zderzając miejski pop z klasyczną kompozycją, Victor kontynuuje swoje eksperymenty, kwestionuje pojęcie teatralności oraz sposób odbioru spektaklu i przede wszystkim dba o to, by tancerze prezentujący się w wymagających fizycznie układach w pełni realizowali założenia Metody RUBBERBANDance.

Vic’s Mix zachwyca swoją stylistyczną rozpiętością i doskonale reprezentuje swobodę i otwartość montrealskiej sceny tanecznej. Najnowsze dzieło zespołu jest wynikiem niepowtarzalnego połączenia tańca klasycznego z hip-hopem lat 90. pochodzącym z zachodniego wybrzeża USA. Jest ono również efektem ponad piętnastu lat pracy i eksperymentów, w czasie których RUBBERBANDance Group – za sprawą niepowtarzalnego języka tanecznego – zacierał i przesuwał granice tańca współczesnego.

Victor Quijada – laureat wielu konkursów choreograficznych, założyciel zespołu RUBBERBANDance Group, twórca Metody RUBBERBAND.
Victor Quijada  porzucił hip-hop i swoje rodzinne Los Angeles dla kariery w szeregach uznanych zespołów baletowych i współczesnych, takich jak THARP!, Ballet Tech czy Les Grands Ballets Canadiens z Montrealu. Victor Quijada od początku swojej kariery uznawany był za utalentowanego, charyzmatycznego i doskonałego tancerza. Swoje bogate doświadczenie taneczne i choreograficzne zdobywał od ulic po największe sale widowiskowe.
Szukając swojego własnego głosu choreograficznego, Quijada założył w 2002 roku zespół RUBBERBANDance Group. W swoich choreografiach dekonstruuje zasady choreograficzne, które potem zestawia z ideologią hip-hopową, a także próbuje – poprzez unikalną fuzję wyrazistych gatunków tanecznych – badać ludzką naturę. Autorska wizja choreografa nie skupia się jedynie na tańcu, ale obejmuje również interpretację teatralną, metody improwizacyjne oraz język wizualny filmu. W swojej dotychczasowej karierze Victor Quijada stworzył kilkadziesiąt krótkich oraz pełnowymiarowych choreografii, zarówno dla swojego zespołu, jak i na zlecenie innych grup. Prace Quijady były prezentowane wielokrotnie w Ameryce Północnej i Europie.
Victor Quijada stworzył i rozwinął Metodę RUBBERBAND, która ma być mostem łączącym różne style taneczne. W czasie zajęć prowadzonych w konserwatoriach, na uniwersytetach i festiwalach na całym świecie choreograf uczy tancerzy jak płynnie przechodzić między odmiennymi światami tanecznymi i jak z powodzeniem łączyć klasyczne linie tańca klasycznego, deformację charakterystyczną dla tańca współczesnego, płynność i akrobatykę typową dla capoeiry z hip-hopową dynamiką i figurami rotacyjnymi (power moves).
Od 2011 roku prowadzi intensywne warsztaty taneczne na międzynarodowym festiwalu Domaine Forget, a od 2010 roku jest głównym choreografem projektu Springboard Danse Montreal. W latach 2007-2011 był artystą-rezydentem w Cinquième Salle of Place des Arts w Montrealu, a w sezonie 2015-2016/2016-2017 zaproponowano mu stanowisko nauczyciela i pracownika Kaufman School of Dance na University of Southern California.
Victor Quijada jest zapraszany jako choreograf gościnny przez zespoły taneczne, teatry i cyrki, takie jak: Hubbard Street Dance Chicago, Pacific Northwest Ballet, Scottish Dance Theatre i Les 7 doigts de la main. Wśród przyznanych mu do tej pory wyróżnień należy wymienić: Bonnie Bird North American Award, Peter Darell Choreography Award (2003), OQAJ/RIDEAU Prize (2009) oraz nagrodę Princess Grace Foundation (Fundacji Księżnej Grace), którą otrzymał dwukrotnie (2010 i 2016).
Quijada realizuje się nie tylko jako choreograf, ale również jako reżyser oraz dramaturg teledysków muzycznych, filmów artystycznych oraz produkcji telewizyjnych. Jego krótkometrażowy film Hasta la Próxima był w 2004 roku nominowany do American Choreography Awards. Za choreografię do teledysku Man I Used to Be kanadyjskiego muzyka K-OS otrzymał w 2005 roku nagrodę Choreography Media Honor, zaś za krótki metraż Gravity of Center przyznano mu w 2012 roku nagrodę w kategorii najlepszy eksperymentalny film krótkometrażowy na CFC Worldwide Short Film Festival. Amerykański magazyn taneczny Dance Magazine (sekcja On the Rise) uczynił Victora Quijadę jednym z bohaterów serii dokumentalnej zatytułowanej Freedom, w której uznał choreografa za jednego z najlepszych i wyróżniających się kanadyjskich artystów.

RUBBERBANDance Group
W choreografiach tworzonych dla RBDG Quijada łączy dwa przeciwstawne światy taneczne i ich estetyki – zestawia spontaniczność, odwagę i chęć podejmowania ryzyka charakterystyczne dla kultury hip-hopowej zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych (gdzie dorastał i po raz pierwszy zetknął się z tańcem) z wyrafinowaniem i dojrzałością tańca klasycznego i współczesnego (z którymi miał styczność w dalszym etapie swojej tanecznej kariery). Autorska i rewolucyjna estetyka taneczna stworzona przez Victora powstała w wyniku piętnastu lat eksperymentów i badań, a jej rozwój można zaobserwować w ponad dwudziestu choreografiach stworzonych przez Quijadę. Dzięki inspiracji pochądzących z technik ulicznych charakteryzujących się świeżością i niezależnością, a także dzięki głębokiemu zrozumieniu inscenizacji tańca, spektakle RBDG w sposób prawdziwy i odważny zgłębiają relacje międzyludzkie, skupiając się przede wszystkim na pasji obsesji, bestialstwie przemocy oraz delikatności koniecznej do mierzenia się z tragedią i komedią.
Czerpiąc z doświadczenia ulicznego, Victor Quijada stara się połączyć spontaniczność technik hip-hopowych ze spektaklem scenicznym oraz burzyć – tak często, jak to możliwe – niewidzialną barierę pomiędzy wykonawcami i widzami. Wszystko po to, by publiczność doświadczała tańca jako aktywny uczestnik a nie jako bierny obserwator.
Quijada jest autorem projektów scenicznych i filmowych oraz Metody RUBBERBAND, czyli programu treningowego przygotowującego profesjonalnych tancerzy do wymagających choreografii zespołu. Program ma na celu zapoznanie tancerzy z hybrydą ruchową inspirowaną jednocześnie tańcem ulicznym i współczesnym, która kładzie duży nacisk na interpretację, decyzyjność, wariacje rytmiczne oraz partnerowanie. Zespół organizuje liczne warsztaty i wykłady-prezentacje, również przy okazji występów gościnnych.