koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
ARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAGCO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365TP Repertuar 11.2024KLIMT wystawa WrocławCantores wiolonczela
zmodyfikowano  24 dni temu

Beze mnie jesteś nikim

Łódź »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 503 wyświetleń od 12 października 2024
  • 13 października 2024, niedziela
    » 17:15
  • 12 października 2024, sobota
    » 19:15

Autor: Jacek Hołub

Reżyseria | adaptacja | dramaturgia: Agata Biziuk Scenografia | kostiumy: Marika Wojciechowska Koordynacja scen intymnych | choreografia: Krystyna Lama Szydłowska Video: Piotr Wacowski Realizacja zdjęć podwodnych: Bartosz Stróżyński FIMUFO STUDIO Muzyka: Piotr Klimek Inspicjentka: Agnieszka Choińska Identyfikacja graficzna:: Ola Jasionowska

występują: Malwina Jelistratow, Gracjan Kielar, Damian Sosnowski, Katarzyna Żuk

Pierwszy etap tonięcia to zachłyśnięcie. Człowiek wpada w panikę, próbuje wstrzymać oddech, w organizmie zaczyna spadać poziom tlenu. Organizm próbuje się bronić, wymusza odruch oddechu, a tonący połyka wodę… 

Człowiek tonie bezgłośnie. Nikt nie usłyszy wołania o pomoc, usta i płuca wypełniają się wodą. Może ktoś zauważy machanie rękami, rozpaczliwą próbę utrzymania się na powierzchni ale rzadko kiedy odczyta sygnały. Przerażający jest fakt, że osoba tonąca zachowuje świadomość, nawet w momencie kiedy leży już na dnie. Nie może się ruszyć i wie, że umiera…

Zrealizowany na podstawie wstrząsającego reportażu Jacka Hołuba o tym samym tytule spektakl opowiada o przemocy, stale obecnej w naszych domach i kulturze – jej przyczynach, mechanizmach, a także społecznym i instytucjonalnym przyzwoleniu i zobojętnieniu na zamknięte w czterech ścianach akty agresji.

Twórczynie i twórcy podejmują próbę opowiedzenia o przemocy bez jej reprodukowania – szukają teatralnej i plastycznej metafory, która – oddając głos ofiarom – nie powiela przemocowych wzorców.

Aktorki i aktorzy w performatywny sposób poruszają się po przestrzeniach wspomnień bohaterek i bohaterów, próbując znaleźć odpowiedź na zależności i mechanizmy systemu działania przemocy: jej ofiar, sprawczyń i sprawców, by opowiedzieć historię uratowania – historię nadziei, że można się z tej ciemności wynurzyć.

Spektakl przeznaczony dla widzów 16+

zmodyfikowano  24 dni temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ