Władysław Strzemiński

Powidoki, słynny cykl powojennych obrazów Władysława Strzemińskiego znajdujących się w kolekcji Muzeum Sztuki, stanowią motyw przewodni wystawy zorganizowanej z okazji 60. lecia Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, która nosi imię tego wielkiego artysty. Strzemiński był współinicjatorem tej uczelni, powstałej jesienią 1945 roku oraz jej wykładowcą do czasu, gdy decyzją ówczesnego ministra kultury Włodzimierza Sokorskiego został z niej w trybie pilnym usunięty ze względu na dobro służby, a faktycznie chodziło o stanowcze odrzucenie przez Strzemińskiego kanonów socrealizmu. Był to styczeń 1950 roku. W tym samym roku pozbawiono go członkowska ZPPAP, zamalowano zaprojektowaną przez artystę Salę Neoplastyczną w Muzeum Sztuki i zamknięto ekspozycję sztuki nowoczesnej. A pamiętać należy, że to Strzemińskiemu zawdzięcza łódzkie muzeum zainicjowanie cennej międzynarodowej kolekcji sztuki XX wieku, która do dziś budzi podziw. Dlatego - poprzez obrazy twórcy kolekcji i prekursora awangardy - tworzymy w aktualnej perspektywie nowe związki dzieł i artystów w rozmaitych konstelacjach. Na wystawie spotkają się więc różne generacje i osobowości, które jednoznacznie kojarzone są z uczelnią (Fijałkowski, Krygier, Kunka, Starczewski, Wegner) jak i artyści, którzy byli tam krócej i w różnych rolach (Mikołajczyk, Opałka, Robakowski).Ten przekrój – od nestorów do najmłodszych - absolwentów ostatnich lat, powinien na nowo określić współczesny rys sztuki po Strzemińskim. Zarówno element tożsamości, jak i dynamika odstępstwa, realizują się niezależnie od czasu czy rodzaju techniki (obrazy, fotografie i DVD).