In Memoriam – fantasmagorie WTC NY

Wystawa malarska

Piusa Ciapało

Miejsce: Galeria Nowa

Wernisaż: 11 września 2006 r., godz. 18:00

Wystawa czynna: od wtorku do soboty w godz. 14:00 - 18:00

*Myśląc o wystawie Architektonicznych w Łodzi - mieście Strzemińskiego - pragnę oddając mu cześć, pokazać tu jednak inną koncepcję architektoniczności. Architektoniczności, jakby powiedział Antoni Dworzak, z nowego świata. W trakcie studiów malarskich odstępując od awangardy i konceptualizmu skłaniałem się zdecydowanie ku temu w sztuce, c o w i d a ć.

Jednak myśląc o płaszczyźnie i komponując na niej, czyniłem wielorakie próby jej rozbicia, rozcięcia, rozdarcia, podwinięcia i podkręcenia. Prostokątny moduł próbowałem zredukować do trójkąta (elementarna forma istnienia płaszczyzny), szukałem nowej ekspresji malarskiej w układach s t r u k t u r y prostokątów (symfonie wizualne 1974-88), czy później struktur trójkątów (Capriccio 1980-89).

Wreszcie roczny pobyt w USA i ów "scyscraper experience" oraz setki szkiców i rysunków wieżowców - form trójwymiarowych wielkiej skali, zaowocowało moją i nową Architektonicznością, współczesnym i l u z j o n i z m e m.

Przetwarzanie pierwowzorów realnie istniejących budowli - drapaczy chmur - ciągnąłbym przez wiele jeszcze lat, szukając wciąż innych i nowych możliwości ekspresji płaszczyzny - nieforemnych wielokątów - "form" symulujących trzeci wymiar - płaszczyzn pięcio- i ośmiokątnych płócien.

Tragedia 11 września 2001r., która spotkała nowojorskie WTC - Twin Towers - przerywa wszystkie prace związane z Architektonicznością.

Ukończyłem jeszcze tylko obie wersje Wieży Babel, symbolicznie i wymownie zamykających cały ten cykl.

W piątą rocznicę tragedii skrytobójczego morderstwa Wielu oraz tragicznemu uniecestwieniu źródła mej inspiracji dedykuję wystawę In Memoriam.*

Pius Ciapało

Czesław Pius Ciapało (ur. w 1942). Po ukończeniu Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w latach 1963-64 studiował na Wydziale Konserwacji Zabytków oraz na Wydziale Artystyczno-Dydaktycznym Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu, a następnie malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Eugeniusza Arcta, później zaś Aleksandra Kobzdeja. W 1969 uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Po ukończeniu studiów brał udział w ponad stu ogólnopolskich wystawach zbiorowych, w festiwalach malarstwa polskiego, biennale, triennale oraz wystawach zagranicznych (w tym reprezentujących polskie malarstwo współczesne poza granicami). Ponadto prezentował swe prace na ponad 40 premierowych wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Otrzymywał nagrody i wyróżnienia. Będąc członkiem ZPAP pełnił ważne funkcje społeczne we władzach Okręgu Warszawskiego. W latach 70. animował i prowadził Pokaz Jednego Dzieła w Domu Artysty Plastyka w Warszawie oraz, aktualnie, Galerię Akademicką. Pomiędzy 1969 a 1974 działał w grupie Ciapało-Małkowski-Masznicz. Był współanimatorem artystycznego ruchu O poprawę.

W pierwszym okresie twórczości (1969-1974) Pius Ciapało tworzył obrazy pod wpływem nowej figuracji. Powstał cykl zatytułowany Formy Nieprawdopodobne i Nieprawdopodobnie Podobne z przedstawieniami zbliżonych w kadrze fragmentów ciała i towarzyszącymi im na drugim planie sylwetowo traktowanymi postaciami ujętymi w ruchu. Artysta akcentując kobiecy seksualizm zmieniał te wizerunki w archaizowane symbole erotyzmu.

W drugim okresie twórczości (1974-1988) powstawały obrazy o monumentalnych rozmiarach, które artysta nazywał symfoniami - utworami strukturalnymi. Symfonia Pory Roku namalowana w 1974 ma blisko 120 metrów kwadratowych powierzchni i złożona jest z 48 obrazów. Następnie powstawały: Koncert na lewą rękę, Oratorium Kosmiczne, Symfonia niekomercyjna Nr 3 Zielona, Studium - struktura barwy a system dźwięków, rozległy cykl obrazów trójkątnych zwany Kaprysami ( Capriccio), Rzecz czarna (1981), Pasaż, Symfonia trzynastu błękitnych Feralna, Wariacje na temat symfonii niekomercyjnej Nr 3 Zielonej, parawany symfoniczne Koncertujące oraz Symfonia Kryształkowa. Ich tematem, jak to określa sam autor, jest pożądanie (wystawie w Zachęcie towarzyszył katalog prac tego okresu).

Trzeci okres twórczości Piusa Ciapało rozpoczyna się w 1988. Artystę fascynuje nowoczesna architektura wielkich amerykańskich aglomeracji. W roku akademickim 1988-89 przebywał na stażu naukowym w Eastern Illinois University w Charleston (USA). W tym czasie zapoczątkowana zostaje symfonia Architektoniczna, którą artysta kontynuuje po powrocie do kraju. Składa się ona z prac głównie wielkoformatowych, wykonanych na płótnach napiętych na niezwykle skomplikowanych 5. i 8. kątnych blejtramach, malowanych tradycyjnie oraz pointylistycznie i z wykorzystaniem drippingu celem uzyskania iluzji 3D. Jednocześnie nadal prowadzi badania nad możliwościami ekspresyjnymi płaszczyzny w malarstwie oraz stara się traktować kolorystykę swych prac w sposób muzyczny. W 1995 zostaje zaproszony do Izraela z grupą studentów z Akademii Podlaskiej w Siedlcach (Koło Naukowe Trendy Sztuki). Będąc tam studiował przekazy biblijne, historię starożytnych kultur Mezopotamii i Babilonu, obserwował i analizował aktualne wydarzenia i stamtąd zaczerpnął inspirację do kolejnej realizacji z serii Architektonicznych zatytułowanej Wieża Babel.

Po okresie obrazów Architektonicznych, który zamyka zbombardowanie nowojorskich WTC (2001) nastąpił zwrot ku malarstwu strukturalnemu. Powstaje cykl obrazów komponowanych na płótnach i płytach laminowanych o kształtach kół i elips (cykl Rondo).