Antoni Czechow

• przekład – Artur Sandauer
• reżyseria - Jacek Orłowski
• dekoracje - Waldemar Zawodziński
• kostiumy - Maria Balcerek

Występują:

• RÓŻA CZAPLEWSKA
• URSZULA GRYCZEWSKA-STASZCZAK
• ANNA SARNA
• BARBARA WAŁKÓWNA
• PIOTR KRUKOWSKI
• MACIEJ MAŁEK
• DARIUSZ SIATKOWSKI
• BRONISŁAW WROCŁAWSKI

Najpopularniejsza ze sztuk Czechowa miała premierę w 1898 roku. Tytułowy bohater był do niedawna postrzegany jako postać jednoznacznie tragiczna, człowiek, który marnuje życie służąc urojonemu bóstwu, fałszywej idei. Jeśli przyjąć za Czechowem, że miłość i praca stanowią kryteria ludzkiego szczęścia, to ani jedno ani drugie w przypadku Wani nie zostaje spełnione. Spóźnione uczucie wujaszka jest odrzucone, a praca, której owoce służą zaspakajaniu potrzeb miernoty, okazuje się daremna. Dziś jesteśmy skłonni do bardziej relatywnych ocen, pozwalających szerzej interpretować i tę postać, i ludzki los w ogóle. Chybiony starzał oddany w stronę domniemanego sprawcy nieszczęść, strzał będący błazeńskim przejawem buntu Wani, jest momentem zwrotnym w jego życiu. Ma wymiar egzystencjalny, pozwala na uświadomienie prawdy o sobie samym. Wania odarty z idei odkrywa, że realność ma swoją wartość, a codzienna krzątanina, choć męczy i pozbawia sił, jest kołem zamachowym życia.

Złota Maska za najlepszy spektakl oraz Złote Maski dla Anny Sarny za rolę Sonii i dla Dariusza Siatkowskiego za rolę Astrowa.

Nagroda im. A. Nardellego dla Anny Sarny za najlepszy debiut aktorski sezonu.

Nagroda dziennikarzy na V Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE.

Indywidualna nagroda aktorska dla Bronisława Wrocławskiego za rolę tytułową i nagroda jury młodzieżowego za interpretację podczas Rzeszowskich Spotkań Teatralnych Festiwalu Klasyki Europejskiej.

Premiera na Scenie Kameralnej 21 kwietnia 2001 roku