BALLADYNA

JULIUSZ SŁOWACKI

Gdy Balladyna zabiła pierwszy raz, nie było kary. Przeciwnie, była nagroda. Balladyna zabiłą drugi raz, trzeci raz, bo niczego co zdobywała nie zamierzała oddać, niczym z nikim nie chciała się dzielić. Zdobyła wiele - władzę, bogactwo, tron królewski. Ta wielka kariera (także polityczna) jest dziełem nie tylko Balladyny - dziwna istota z mgły i galarety, która kocha najbardziej człowieczą miłością, przyznaje się: Poplątałam ludzkie czyny....

Świat nadprzyrodzony i świat ludzki wzajemnnie się przenikają. Tworzą tajemniczą, nieodgadnioną, pełną dwuznaczności historię Balladyny, która (ta historia) w teatrze przybrać może kształt tragedii, komedii, baśni, filozoficznej powiastki. Będąc stale teatralną niespodzianką Balladyna wziąż wiedzie w teatrze niespokojny żywot.