Poezja w kamienicy

Zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu „Poezja w kamienicy”. W wieczorze pod tytułem „3 x miłość” wiersze Małgorzaty Hillar, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Haliny Poświatowskiej czytać będą aktorki scen łódzkich: Halina Miller, Teresa Makarska i Barbara Olszańska. Oprawa muzyczna: Maciej Staszewski – gitara klasyczna i Mikołaj Tomaszewski – skrzypce. Spotkanie odbędzie się 16.06.08 r. o godz.19.30 w klasztorze OO. Dominikanów w Łodzi, ul. Zielona 13.

Maj, czerwiec – miesiące pełne zieleni, słońca, budzącego się życia i rodzących się uczuć. Dlatego też proponujemy spotkanie z poezją trzech największych polskich reprezentantek liryki miłosnej.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska urodziła się 24 listopada 1891 r. w Krakowie. Córka Wojciecha Kossaka, wnuczka Juliusza, siostra Magdaleny Samozwaniec. Podróżowała po Francji, Włoszech, Turcji, Afryce Płn. Debiutowała w 1922 tomem Niebieskie migdały. Była mistrzynią poetyckich miniatur. W tej krótkiej formie potrafiła zamknąć historię ogromnej miłości czy dramatycznego rozstania. Zwięzłość jej wierszy zachwycała nawet najbardziej awangardowych poetów. W 1935 roku otrzymała Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury, w 1937 nagrodę literacką miasta Krakowa. We wrześniu 1939 wraz z mężem oficerem lotnictwa znalazła się w Paryżu, następnie w Anglii. Zmarła 9 lipca 1945 roku w Manchesterze i tam jest pochowana.

Halina Poświatowska urodziła się 9 maja 1935 w Częstochowie, jako Helena Myga. Z powodu choroby serca większość swojego życia spędziła w szpitalach i sanatoriach, gdzie też poznała swojego przyszłego męża Adolfa Ryszarda Poświatowskiego, który zmarł po dwóch latach małżeństwa, gdy Halina miała 21 lat. Jej debiutanckim zbiorem poezji był Hymn bałwochwalczy opublikowany w 1957r. W 1958r. Poświatowska przeszła skomplikowaną operację serca w Stanach Zjednoczonych. W 1967 podjęto decyzję o kolejnej operacji serca. Zmarła 11 października - w osiem dni po przeprowadzonym w Warszawie zabiegu, miała zaledwie 32 lata. Poezja Haliny Poświatowskiej jest przejmującym świadectwem kobiety tak bardzo pragnącej miłości i równocześnie tak „naznaczonej” czyhającą nań wciąż śmiercią.

Małgorzata Hillar urodziła się 19 sierpnia 1926 roku. Debiutowała tomem "Gliniany dzbanek" w 1957 roku. Pełna liryzmu, ciepła i uczuć poezja przyniosła jej ogromny sukces czytelniczy. Debiutancki zbiór został natychmiast wydany powtórnie. Kolejne tomiki - "Prośba do macierzanki. Erotyki" (1959), "Krople słońca" (1961) i związany z oczekiwaniem macierzyństwa "Czekanie na Dawida" (1967) - ugruntowały jej popularność. Była wyrazicielką tęsknot człowieka „nowoczesnego” za naturalnym pięknem uczuć, przyrody i egzystencji. Jej wiersz "My z drugiej połowy XX wieku" stał się w latach 50 manifestem ówczesnego młodego pokolenia. Zmarła 30 maja 1995 w Warszawie.

Informacje o cyklu „Poezja w kamienicy”: Włodzimierz Galicki, inicjator i szef artystyczny, tel. 668 464 729

bilety:

wstęp wolny