Monika Borzym i Chopin University Big Band — Nie tylko Wasowski

Monika Borzym i Chopin University Big Band — Nie tylko Wasowski

Koncert jubileuszowy przygotowany przez Fundację Wasowskich z okazji dwóch rocznic Jerzego Wasowskiego: 110. rocznicy urodzin (2023) i 40. rocznicy śmierci (2024). Piosenki i standardy jazzowe zaprezentuje Monika Borzym oraz Chopin University Big Band, pod kierunkiem Piotra Kostrzewy. To program pełen młodzieńczej świeżości. Muzyka Wasowskiego zabrzmi w nowych aranżacjach, uwzględniających szerokie możliwości instrumentalistów, a Monika Borzym oczaruje publiczność Festiwalu BNP Paribas Dwa Brzegi swoją muzykalną świadomością, dowcipem i kunsztem.

Program koncertu:

1. Dimension in Blue — muz. Sammy Nestico

2. Nie lubię raczej śpiewać — sł. Jeremi Przybora, muz. Jerzy Wasowski, arr. Wojciech Kostrzewa

3. Bo we mnie jest seks — sł. Jeremi Przybora, muz. Jerzy Wasowski, arr. Tomasz Filipczak

4. Vabank — muz. Henryk Kuźniak

5. Umówmy się na stare lata — sł. Anna Borowa, muz. Jerzy Wasowski, arr. Jerzy Szymaniuk

6. Tak jest — sł. Mirosław Łebkowski, muz. Jerzy Wasowski, arr. Wojciech Kostrzewa

7. I Left My Heart in San Francisco — sł. Douglass Cross, muz. George Cory, arr. Quincy Jones

8. Panienka z temperamentem — sł. Jeremi Przybora, muz. Jerzy Wasowski, arr. Jerzy Szymaniuk, reork. Marek Lipski

9. Na wypadek, gdyby — sł. Jeremi Przybora, muz. Jerzy Wasowski, arr. Michał Tomaszczyk

10. Love for Sale — sł. i muz. Cole Porter, arr. Eric Burger

11. Ja jestem wesoła — sł. Roman Sadowski, muz. Jerzy Wasowski, arr. Tomasz Filipczak

12. Nie pożałuje pan — sł. Jeremi Przybora, muz. Jerzy Wasowski, arr. Wojciech Kostrzewa

13. Miłość w wód — sł. Antoni Marianowicz, muz. Jerzy Wasowski, arr. Wojciech Kostrzewa

Skład: Monika Borzym — śpiew; Piotr Kostrzewa — bandleader; Chopin University Big Band

MIEJSCE: Zamek w Kazimierzu Dolnym

ADRES: ul. Zamkowa 3, Kazimierz Dolny

TERMIN: 3.08, 21:00

BILETY: 120 zł

Jerzy Wasowski (1913-1984) — Po ukończeniu wydziału mechanicznego na Politechnice Warszawskiej rozpoczął praktykę w Polskim Radiu. Tuż przed wojną zetknął się w radiu z Jeremim Przyborą. We wrześniu 1939 roku naprawił uszkodzoną amplifikatornię, dzięki czemu Warszawa II mogła po krótkim milczeniu znowu nadawać. Kiedy po wojnie wrócił do radia, pracował jako spiker i pracownik działów technicznych. Występował w Miejskich Teatrach Dramatycznych, początkowo jako taper później aktor, w końcu — kompozytor. Z Polskim Radiem związany następnie m.in. jako kierownik działu reżyserii muzyki i nagrań, główny reżyser akustyczny, z-ca kierownika działu emisji, reżyser Teatru Humoru i Satyry. Równocześnie cały czas pracował jako lektor, aktor i reżyser. W dziedzinie muzyki był samoukiem. Pisał w systemie tonalnym, w różnych fakturach: kameralnych, jazzowych, symfonicznych. Znakomity pianista z niezmiennym hobby: matematyką (teoria grup) oraz akustyką muzyczną (struktury dźwiękowe). Skomponował ponad 1000 piosenek, 150 ilustracji muzycznych do słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych, filmów animowanych i fabularnych oraz sztuk teatralnych i około 100 piosenek dla dzieci. Niezapomniane są jego kreacje aktorskie: Bolesława Prusa („Telepatrzydło Pana Prusa”, reż. Adam Hanuszkiewicz), księcia biskupa („Ja gorę!”, reż. Janusz Majewski), 10 postaci w słuchowisku „Niech żyje człowiek” (wyróżnienie, Prix Italia 1957). Genialny duet twórczy z Jeremim Przyborą zaowocował cyklami: Eterek, Kabaret Starszych Panów, Divertimento, Opowieści Starszego Pana, Kabaret Jeszcze Starszych Panów. Pisał dla kabaretów: Szpak i Dudek (z Wojciechem Młynarskim). Wspaniałe piosenki stworzył także z Romanem Sadowskim (np. „Złoty pierścionek”), czy Bronisławem Brokiem (np. „Jeszcze poczekajmy”).

Samorodny talent i samokształcenie — uniwersytety Jerzego Wasowskiego dały nam jednego z bardziej wyróżniających się twórców, którego pełnia talentów ujawniła się w Kabarecie Starszych Panów oraz w równolegle powstających słuchowiskach radiowych. | Monika i Grzegorz Wasowscy

W tamtych czasach Jerzy Wasowski wprowadzał nas na światowe poziomy, bo tak kochał jazz i ten jazz w tych piosenkach jest cały czas obecny. | Piotr Kostrzewa, w wywiadzie dla PR 1

Monika Borzym — Wokalistka jazzowa. Na swoim koncie ma sześć albumów: „Girl Talk”, „My Place”, „Back To The Garden”, „Jestem Przestrzeń”, „Radiohedonistycznie”, „Monika Borzym śpiewa stare piosenki, przy fortepianie Krzysztof Dys”, „Kołysanki dla Dorosłych”. Monika Borzym pochodzi z muzycznej rodziny, sama też przeszła drogę muzycznej edukacji. Szkołę muzyczną w klasie fortepianu ukończyła z wyróżnieniem, następnie rozpoczęła naukę wokalistyki na wydziale piosenki w ZPSM im. F. Chopina w Warszawie. Podróż za ocean i nauka w John Hersey High School utwierdziła ją w tym, że jej drogą jest śpiewanie jazzu. Brała udział w wielu festiwalach wokalnych, zdobywając tam nagrody i doświadczenie sceniczne. Przełomowym momentem w jej karierze było otrzymanie stypendium w University of Miami Frost School of Music, a następnie w Los Angeles Music Academy. Po powrocie do Polski zaczęła studiować psychoseksuologię, co — obok muzyki — stało się jej pasją i życiowym wyzwaniem. Nagrania do swoich albumów współtworzyła z wybitnymi muzykami polskiego i światowego jazzu (Aaron Parks, Eric Harland, Larry Grenadier, Gil Goldstein, Mitchell Long, Devin Greenwood, John Scofield, Romero Lubambo, Chris Potter, Randy Brecker, Larry Campbell, Kenny Wollesen, Tony Scherr, Mariusz Obijalski, Robert Kubiszyn, Michał Bryndal, Michał Zaborski, Nikola Kołodziejczyk, Krzysztof Dys, Max Mucha). Monika Borzym bardzo rzadko bierze gościnny udział w projektach artystycznych spoza ściśle jazzowego kręgu. Wyjątkiem jest współpraca z Fundacją Wasowskich, która zaowocowała koncertem piosenek Jerzego Wasowskiego w wykonaniu Moniki z towarzyszeniem Chopin University Big Band pod dyrekcją Piotra Kostrzewy. Wiele utworów z repertuaru tego koncertu nie zostało nigdy opublikowanych, ale w planach artystki i fundacji jest nagranie albumu z tym właśnie materiałem.

Piotr Kostrzewa — Artysta, muzyk, perkusista. Dyplom Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie uzyskał w 1989 roku w klasie perkusji prof. Edwarda Iwickiego. Już w czasie studiów współpracował z orkiestrami Filharmonii Narodowej oraz Teatru Wielkiego. Na swoim koncie ma także współpracę z wieloma teatrami dramatycznymi Warszawy. Od 1993 roku jest kotlistą Orkiestry Sinfonia Varsovia. Przez 30 lat pracy zawodowej zagrał wiele koncertów w kraju i za granicą, wykonując bogaty repertuar symfoniczny i kameralny, występując w prestiżowych salach (Carnegie Hall, Theatre de Champs-Elysees, Barbician Center, Teatro Colon, Sidney Opera, Suntory Hall) oraz współpracując z wielkimi dyrygentami i solistami (Yehudi Menuhin, Witold Lutosławski, Jacek Kaspszyk, Jan Krenz, Jerzy Maksymiuk, Grzegorz Nowak, Lorin Maazel, Krzysztof Penderecki, Jean Pierre Rampal, Mścisław Rostropowicz, Valery Giergiev, Marc Minkowski, Charles Dutoit, Jerzy Semkow, Martha Argerich, James Galway, Nigel Kennedy, Anne-Sophie Mutter, Nelson Freire, Shlomo Mintz). W jego dorobku znajduje się ponad 200 albumów nagranych z orkiestrą Sinfonia Varsovia dla światowych wytwórni fonograficznych. Współpracował także jako perkusista rozrywkowy z takimi artystami jak: Ryszard Rynkowski, Piotr Rubik, Zbigniew Namysłowski, Zygmunt Kukla, Janusz Stokłosa, Krzesimir Dębski, Zbigniew Zamachowski, Halina Frąckowiak. Nagrywał muzykę do 50 filmów, m.in.: „Quo Vadis”, „Ogniem i mieczem”, „Trzy Kolory”, „W pustyni i w puszczy”, „Bitwa Warszawska 1920”. Przez René Martina, dyrektora Festiwalu La Folle Journée, został zaproszony do wykonania „Fantazji na dwóch kotlistów” Philipa Glassa. Współzałożyciel Fundacji Sinfonia Varsovia, obecnie pełni funkcję jej prezesa. W ZPSM nr 4 był opiekunem artystycznym oraz dyrygentem Szymanowski Big Band oraz Szymanowski Young Power Big Band, a następnie został kierownikiem artystycznym Big Bandu Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie, z którym zdobył dwukrotnie Grand Prix na Big band Festiwalu w Nowym Tomyślu, występował m.in. na Jazz Jamboree oraz zrealizował 7 albumów. W 2017 roku big band przyjął oficjalną nazwę, Chopin University Big Band. Piotr Kostrzewa otrzymał tytuł doktora sztuk muzycznych, a następnie został powołany na stanowisko Kierownika Zakładu Jazzu i World Music na Wydziale Instrumentalnym UMFC. Od 2019 roku pełni funkcję Dziekana Wydziału Jazzu i Muzyki Estradowej w UMFC. W 2020 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a w 2022 został profesorem UMFC.

Chopin University Big Band — Zespół Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Band leaderem i kierownikiem artystycznym jest Piotr Kostrzewa. Od momentu powstania (2006) zespół wystąpił na wielu festiwalach (m.in. Festiwal La Folle Journée, Siauliai Big Band Festival, Festiwal Szalone Dni Muzyki, Jazz Jamboree, Warszawska Jesień, Classica Nova, Podlasie Jazz Festival, Festiwal Lato z Radiem) oraz wziął udział w specjalnych koncertach (m.in. Oscarowy wieczór w Canal+, „Five o’Clock” w 2 Programie PR, „100 lat Sinatra” w Trójce, 50-lecie magazynu „Jazz Forum”). Zespół koncertował w siedzibie NOSPR w Katowicach, Filharmonii Bałtyckiej, w Operze i Filharmonii Podlaskiej, Filharmonii Narodowej, Filharmonii Łódzkiej. Wybrane albumy: „L’historie du big band”, „Classic on Jazz, Big Band — Swingujące Święta”, „I Got Rhythm and Dance”, „Frank Sinatra. 100-lecie urodzin”, gościnny udział na płycie Basi Trzetrzelewskiej „Butterflies, Carnets de Voyage”. Chopin University Big Band koncertował z takimi artystami jak: Basia Trzetrzelewska, Krzesimir Dębski, Henryk Miśkiewicz, Dorota Miśkiewicz, Adam Sztaba, Zbigniew Namysłowski, Gordon Goodwin, Grupa MoCarta, Kuba Badach, Janusz Szrom, Sławek Uniatowski, Natalia Kukulska, Ryszard Rynkowski, Monika Borzym, Urszula Dudziak. W 2022 roku zespół został zaproszony do udziału w filmie dokumentalnym w reżyserii Janusza Majewskiego — „Jazz Outsider”, występując w finałowej scenie z Sonią Bohosiewicz. Od 2022 Chopin University Big Band bierze udział w spektaklu „Sinatra 100+” w Teatrze 6. Piętro. W 2023 roku Big Band był zespołem akompaniującym uczestnikom kolejnej edycji „Voice of Poland”.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.