Wyzwolenie

Stanisław Wyspiański

Inscenizacja i reżyseria: Andrzej Rozhin

Scenografia: Hanna Szymczak

Muzyka: Robert Kaanan.

Premiera: 25 lutego 2006 na jubileusz 60-lecia Teatru im. J.Osterwy i 45-lecie pracy artystycznej Andrzeja Rozhina.

Sztuka jest rozprawą o teatrze, o Polsce, narodowych mitach, romantyzmie, źródłach europejskiej kultury - wiwisekcja zbiorowej i jednostkowej duszy Polaka. To wciąż nowoczesna forma dramatyczna, otwarta, wielopiętrowa, ironiczna. Konrad walczy tu z maskami: teatru, społeczeństwa, tradycji, ale także odkrywa maski własne. Obnażając innych, obnaża siebie.

Ten dramatyczny i poruszający proces dochodzenia do prawdy został wspaniale zapisany przez Stanisława Wyspiańskiego - genialnego poetę, dramatopisarza, malarza, reformatora teatru żyjącego i tworzącego w Krakowie (1869-1907). Wielki rozrachunek ze współczesną mu Polską, który przeprowadził Wyspiański, ujęty w nowatorska formę, jako "teatr w teatrze" z eksponowaniem "nagiej sceny", niestety nic nie stracił na aktualności, co pokazuje inscenizacja Andrzeja Rozhina na scenie Teatru im.J.Osterwy.

Sto lat dzielących nas od prapremiery krakowskiej Wyzwolenia (1903) nie zmieniło wiele w wizerunku Polaka. Lista narodowych przywar, wad i negatywnych cech wcale się nie pomniejszyła. Gorzowskie przedstawienie stawia widzowi te same pytania: odważnie, aktywnie, z młodzieńczym temperamentem wierząc w "oczyszczającą" rolę sztuki i mądrość pokolenia młodych Polaków rozpoczynających swoje życie w realiach Zjednoczonej Europy.

W "Wyzwoleniu" gra cały zespół Teatru im. J. Osterwy. Rolę Konrada kreuje Marcin Rój.