LEE HALL

Intensywny, poetycki i do głębi poruszający monolog dziewięcioletniej autystycznej dziewczynki umierającej na raka. Do mistrzowskiej gry Jandy widz zdążył się już przyzwyczaić. Tym razem jednak aktorka wzniosła się na wyżyny kunsztu artystycznego. Dojrzała kobieta, która wciela się w postać małej dziewczynki i przez godzinę snuje po dziecinnemu naiwny, pełen bólu, szczery monolog o sobie, rodzicach i miłości do muzyki Marii Callas, a do tego robi to w sposób najbardziej wiarygodny - trudno do prawdy o lepszą rekomendację. W sztuce, której bohaterem jest człowiek cierpiący, nie zabrakło jednakże elementów zabawnego wzruszenia. Opowieść tym bardziej poruszająca, że Janda od lat wspierając ośrodek fundacji Synapsis dla dzieci niepełnosprawnych, swoje przeżycia i obserwacje wykorzystała w pracy nad rolą i wykorzystała je - dodajmy - w sposób, który każdego widza nie tylko zmusza do refleksji ale także wzrusza do łez.

Przekład: Elżbieta Woźniak Reżyseria: Krystyna Janda Opieka artystyczna: Zbigniew Brzoza Scenografia: Katarzyna Sobańska

Występuje: Krystyna Janda