ANDRZEJ BARTNIKOWSKI

Reżyseria: Justyna Celeda Scenografia: Agnieszka Jałowiec

Sztuka opowiada o młodych ludziach, którzy buntując się przeciw systemowi, stereotypom i szeroko rozumianemu mieszczaństwu, przyjmują postawę skrajnie nihilistyczną. Słowo 'wolność" jest dla nich synonimem niczym nieskrępowanej swobody, objawiającej się przede wszystkim niechęcią do jakiejkolwiek pracy. Porzucają więc szkołę, pracę, rodzinne domy i wspólnie zamieszkują w skłocie. Żyją jak hippisi. Czas upływa im na upijaniu się, jałowych dyskusjach o porządku świata i dorywczym wyskoku na myjkę. Jest to opowieść o ucieczce od codzienności - ucieczce utopijnej dodajmy- bo nieprzynoszącej prawdziwej wolności. Nie można bowiem mówić o wolności gdy jest się zamkniętym w czterech ścianach, w centrum zatłoczonego i śmierdzącego miasta. Wolność jest sztuką o podłożu egzystencjalnym. Jednostka niezależnie od dokonanego wyboru nigdy nie może być wolna, gdyż zniewolona jest przez relacje z innymi. Musi podporządkować się prawom i nakazom tego świata, l nie ma od tego ucieczki.