Wystawa portretu trumiennego

Zbiory Muzeum w Międzyrzeczu

Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze uprzejmie zaprasza do zwiedzania niezwykłej - związanej z unikalnym w skali europejskiej elementem polskiej obyczajowości szlacheckiej - wystawy portretu trumiennego. występuje w malarstwie barokowym tylko w grani­cach kulturowego oddziaływania dawnej Rzeczypospolitej. Muzeum w Międzyrzeczu posiada największą w Polsce kolekcję Ekspozycja pochodzi ze zbiorów Muzeum w Międzyrzeczu, które posiada jedną z największych kolekcji portretu trumiennego. Portret trumienny to wyjątkowe zjawisko w sztuce europejskiej. Związany jest ściśle z ceremonią szlacheckich pogrzebów i portretów trumiennych, tablic inskrypcyjnych i herbowych z XVII i XVIII wieku.

Pierwsze wizerunki trumienne pojawiły się tuż przed połową XVII wieku. Posiadają one zawsze kształt krótszego boku trumny. Malowane są przeważnie na blasze cynowej, rzadziej na miedzianej, mosiężnej, srebrnej, czy żelaznej. Zmarły zawsze jest przedstawiony jako osoba żyjąca. Twórcami portretów byli nieznani z nazwiska malarze zrzeszeni w cechu, ale także malarze profesjonalni o dużych umiejętnościach portretowania.

Wizerunki trumienne prezentowane na ekspozycji przedstawiają polską szlachtę zamieszkała na ziemi międzyrzeckiej w XVII i XVIII wieku (Bukowieccy, Bronikowscy, Dziembowscy), a także protestancką szlachtę niemieckiego pochodzenia osiedlająca się na zacho­dnim pograniczu Polski od poł. XVI w. (Unrugowie, Kalckreuthowie, Pretwiczowie). Szlachta niemieckiego pocho­dzenia przejmowała niektóre polskie obyczaje, czego przykładem jest portret trumienny.

Międzyrzeckie portrety trumienne pokazywane były na kilku wystawach zagra­nicą, m.in. w Paryżu, Londynie, Rzymie, Zurychu, Bonn, Moskwie, Helsinkach. Obecnie są one prezentowane w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze.