Spektakl muzyczny według Marka Grechuty

Najpiękniejsze utwory Marka Grechuty, m.in. „Hop, szklankę piwa”, „Nie dokazuj”, „Będziesz moją panią”, „Nie dotykaj dzikich róż”, „Wszystko dla twej miłości” „Chcę być pomylony” śpiewają aktorzy Teatru - Marta Artymiak, Marta Frąckowiak, Kinga Kaszewska-Brawer, Anna Zdanowicz, Karolina Honchera (gościnnie), Wojciech Brawer, Wojciech Czarnota, Jacek Krautforst, Janusz Młyński, Marcin Wiśniewski, Jacek Zienkiewicz (gościnnie)

Reżyseria: Jerzy Satanowski, scenografia Iza Toroniewicz Przygotowanie muzyczne: Jerzy Bechyne Oprawa multimedialna: Marzena Więcek

W spektaklu gra zespół muzyczny pod kierownictwem Krzysztofa Mrozińskiego w składzie:

• Waldemar Goliński
• Dariusz Jaros
• Edward Piniuta
• Paweł Słoniowski
• Tomasz Szczepaniak

Marek Grechuta urodził się 10 grudnia 11945 roku w Zamościu. Piosenkarz, pianista, kompozytor i aranżer, poeta, a także malarz. Jako siedmiolatek rozpoczął naukę gry na fortepianie. Był absolwentem Architektury Politechniki Krakowskiej. W grudniu 1966 założył wraz z Janem Kantym Pawluśkiewiczem kabaret o nazwie Anawa, który przekształcił się w zespół muzyczny. Grupa wypracowała charakterystyczny styl, nadając poetyckim tekstom „neoromantyczną” oprawę muzyczną. W listopadzie następnego roku artysta zdobył swoje pierwsze nagrody na IV Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Były to – grand prix dla zespołu i drugie miejsce indywidualne dla Marka Grechuty za wykonanie m.in. „Niepewności” i „Tanga Anawa”. Największe sukcesy twórca odnosił na Krajowym festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Występ w 1969 roku zaowocował nagrodą TVP za utwór „Wesele”, a w 1971 Główną Nagrodą Ministerstwa Kultury. W 1977 Grechuta i Pawluśkiewicz stworzyli musical „Szalona lokomotywa” do tekstów Witkacego. Grechuta ponownie otrzymał Grand Prix w Opolu za utwór z tego przedstawienia „Hop, szklankę piwa”. Wystąpiła z nim również Maryla Rodowicz, Zaśpiewała m.in. piosenkę „Oto ona – oto on”. Grechuta zajmował się albumami tematycznymi. Stworzył muzykę do wierszy Tadeusza Nowaka, zaprezentowaną jako widowisko, a następnie wydaną na płycie „Pieśni do słów Tadeusza Nowaka” i napisał cykl „Śpiewające obrazy” do własnych wierszy zainspirowanych dziełami malarskimi. Skomponował muzykę do licznych przedstawień teatralnych (m.in. „Otello”, „Niebezpieczne związki”)oraz filmów („Tumor Mózgowicz”) Artysta wydał dwa tomiki wierszy pt. „Na serca dnie” i „Krajobraz pełen nadziei”. Jego obrazy były wielokrotnie wystawiane w kraju i za granicą. Grechuta zagrał epizodyczne role w „Polowaniu na muchy” A. Wajdy i „Tumorze Witkacego” G. Dubowskiego; jest bohaterem dokumentalnego portretu filmowego pt. „Z pamiętnika mej duszy” w reżyserii P. Aleksowskiego. Duża część piosenek Grechuty została nagrana w krakowskim teatrze STU. Niemal od początku swej kariery był związany z Piwnicą pod Baranami. W latach 19979-1989 prowadził własna Piwnicę pod Różą. Dał ponad trzy tysiące koncertów, także w wielu krajach Europy, USA, Kanadzie i Australii. Zdecydował się na wznowienie kompletnej dyskografii zawierającej mnóstwo niepublikowanych wcześniej nagrań. Reedycje 13 albumów ukazały się pod wspólnym tytułem „Świecie nasz”. W 2001 roku Marek Grechuta odebrał pierwszą w swej twórczości Złotą Płytę za album „Dni, których nie znamy”. Do ostatnich swoich dni, mimo długiej i wyczerpującej choroby, pozostał twórcą czynnym. Nadal komponował, pracował nad premierowym materiałem i przygotowywał występy, Zmarł 9 października 2006 roku.

Jerzy Satanowski urodził się w 1947 roku w Warszawie. Jest kompozytorem muzyki teatralnej i filmowej, aranżerem, reżyserem spektakli muzycznych. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Debiutował w 1972 kompozycjami do spektaklu „Trucizna, miłość i śpiew” do tekstów Edwarda Stachury. Od tego czasu stworzył muzykę do około 260 spektakli polskich i zagranicznych teatrów dramatycznych, także Teatru Telewizji.. Współpracował z Izabellą Cywińską, Agnieszką Holland, Maciejem Prusem, Januszem Wiśniewskim, Krzysztofem Zalewskim, Erwinem Axerem, Gustawem Holoubkiem, Janem Englertem, Adamem Hanuszkiewiczem. Tworzył dla Burg Theater w Wiedniu, Shauspielhaus w Zurychu, Narodowego Teatru w Helsinkach, Schillertheater w Berlinie, Teatru Towstonogowa w Leningradzie oraz teatrów w Bonn, Genewie, Kassel, Grazu, Düsseldorfie, Mainz i Teheranie. Stworzył autorskie spektakle muzyczne „Miłość, czyli życie, śmierć i zmartwychwstanie”, „Decadance”, „Zanim będziesz u brzegu”, „Nie żałuję”, „Domofon”, musicale „Kuglarze i wisielcy” do libretta Jana Kaczmarskiego oraz „Kolędnicy” do libretta Jerzego Skotnickiego. Skomponował ogromną liczbę piosenek śpiewanych m.in. przez Ewę Błaszczyk, Stanisławę Celińską, Edytę Geppert, Krystynę Jandę, Magdę Umer, Michała Bajora, Mariana Opanię, Wiktora Zborowskiego, Jacka Różańskiego. Napisał muzykę do wielu filmów, np. „Baryton” w reżyserii Jerzego Zaorskiego, „Magnat” Filipa Bajona, „Wszystko co najważniejsze” Roberta Glińskiego, oraz seriali telewizyjnych „Ekstradycja” Jerzego Wójcika, „Boża podszewka” I. Cywińskiej. Kompozytor jest laureatem nagród za muzykę do spektakli; „Noc listopadowa” na festiwalu teatralnym w Opolu w 1979, „Operetka” na festiwalu we Wrocławiu w 1980, „Judasz z Kariothu” na festiwalach teatralnych w Kaliszu w 1981 i w Opolu w 1982, „Wesele”, „Dziady” i „Nie-boska komedia” na festiwalach teatralnych w Opolu w latach 1982-1983. Otrzymał nagrodę za musical „Miłość, czyli...” na festiwalu teatralnym we Wrocławiu w 1985, grand prix na koncercie premier KFPP w Opolu w 1986 za „To nic, że to sen”, nagrody na FPFF w Gdyni za muzykę do filmów „Schodami w górę, schodami w dół” w reżyserii Andrzeja Domalika i „Wrzeciono czasu” Andrzeja Kondratiuka.

Iza Toroniewicz urodziła się 20 kwietnia 1970 roku w Warszawie. Jest scenografem teatralnym. Absolwentka Wydziału Wzornictwa Przemysłowego i Katedry Scenografii ASP w Warszawie Debiutowała w 1997 scenografią do spektaklu „Dziady albo młodzi czarodzieje” w reżyserii Adama Sroki. Jej dorobek artystyczny to ponad 50 realizacji w teatrach dramatycznych i lalkowych. Współpracowała m.in. z Małgorzatą Bogajewską, Małgorzatą Boratyńską, Tomaszem A. Dutkiewiczem, Januszem Kijowskim, Piotrem Kruszczyńskim, Tomaszem Manem. Mariuszem Orskim, Adamem Orzechowskimm, Romualdem Wicza-Pokojskim, Czesławem Sieńko, Maciejem Wojtyszko, Bartłomiejem Wyszomirskim. Jest laureatką Nagrody za scenografie do spektaklu „Dziady albo młodzi czarodzieje na XXIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych Klasyka polska oraz nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Konkursie na Inscenizacje Dzieł Polskich Romantyków. W 2004 w Bielsku-Białej została nominowana do Złotej Maski za scenografię do „Niebezpiecznych związków” w reż. B. Wyszomirskiego oraz otrzymała Laur Dembowsksiego – nagrodę honorową bielskiego oddziału ZASP za dokonania artystyczne.