spotkanie z twórczoscią

(...) „Bez niczego znów przychodzę pod twój dom... tylko rytmy i piosenki, i nic więcej, i nic więcej... To, co miałam, pogubiłam, zapomniałam, co mówiłam, bardzo proszę, weź przynajmniej to, co mam: Tę piosenkę, tę poezję za dwa grosze, te wierszyki, w których zawsze wiosna drży, te szarotki, co przy sobie stale noszę i lusterka, co zmieniają w uśmiech - łzy.”

Agnieszka Osiecka fragm. „Szarotki”

Agnieszki nie ma już 10 lat. Na spotkanie z tym co zostawiła na Ziemi zapraszamy. Oczekujemy każdego kto chce zaśpiewać Jej piosenkę, powiedzieć wiersz czy kawałek prozy a może tylko po prostu być...

Zielonogórskie puby, knajpki, kawiarnie przyłączcie się do nas i o godz. 20.30, kiedy to Agnieszka zaczęła swą ostatnią podróż zapalcie dla niej płomień, a w tle niech „poleci” Jej piosenka.