Lato Teatralne Mumerus 2012

Letni festiwal teatralny

*Lato Teatralne Mumerus 2012 *

Zapraszamy na Lato Teatralne Mumerus. Tegoroczna edycja odbędzie się w dniach 18-21 lipca 2012 w Teatrze Zależnym Politechniki Krakowskiej przy ul. Kanoniczej 1. Dla naszych Widzow przygotowaliśmy cztery spektakle:

---

18.07. godz. 19:00

„Cyrki i ceremonie"

Scenariusz i reżyseria: Wiesław Hołdys

Aktorzy: Olga Przeklasa, Ewa Ryks, Karol Zapała, Robert Żurek

Konsultacja malarska: Jan Polewka

„Cyrki i ceremonie" to spektakl zainspirowany obrazami Witolda Wojtkiewicza, jednego z najciekawszych i najbardziej oryginalnych polskich malarzy, zmarłego w roku 1909 w wieku 29 lat. Świat płocien, grafik i rysunkow Wojtkiewicza: ludzie przemieniający się w lalki i lalki transformujące się w ludzi, tajemnicze ceremonie przemieniające się w podejrzane cyrki, powracający wciąż do magicznego kręgu obłąkani, ogrody zarośnięte bujnym, zeschłym zielskiem, drzewa pełne powieszonych pesymistow, błaźni i kapłani uwięzieni w maskach, cukiernie oferujące trujące ciasta - wszystko to znajduje swoje odbicie w teatrze aktorow, lalek, masek, klaunow i tancerzy. W przedstawieniu pada niewiele słow - wszystkie one pochodzą z tekstow Romana Jaworskiego - przyjaciela Wojtkiewicza, prekursora literatury z pogranicza dwoch rzeczywistości: realnej i opartej na halucynacjach.

Więcej: [http://www.mumerus.net/index.php?zone=spektakle&showpage=17](http:// www.mumerus.net/index.php?zone=spektakle&showpage=17)

Media o spektaklu:

Justyna Nowicka, Krakow. Miesięcznik społeczno-kulturalny:

Cyrki i ceremonie, widma i sny

_ _

W ponurej piwnicy przy Kanoniczej l trafiłam na seans niecodzienny. Zjawisko. Teatr Mumerus. Teatr osobny, intrygujący, _mimo kameralnej formy - pochłaniający. Wiesław Hołdys, producent, reżyser i autor scenariusza w jednej osobie zainspirował się poetyką obrazow Witolda Wojtkiewicza, w ktorych, jak napisał _kiedyś Jerzy Ficowski, „dwa skrajne żywioły - zabawa i smutek - splatają się nierozłącznie". Dobrał do tego teksty zapomnianego katastrofisty, prekursora groteski w polskiej literaturze Romana Jaworskiego (...) _Czworkę aktorow zanurzył w rzeczywistości snu, z jego logiką _nieprzewidywalną, absurdem, dziwnością i pokrętnością tropow, _niespodzianką przeobrażeń. _

Hubert Michalak, Nowa Siła Krytyczna:

_ _

Meandry snu

_ _

Troje aktorow: Olga Przeklasa, Karol Zapała i Robert Żurek, stanowi zwarty zespoł wykonawcow. Trzymają narzuconą formę, nie probują aktorstwa realistycznego, są skupieni i istnieją "wewnątrz" stworzonych przez siebie bohaterow. Zapała, od samego początku ubrany w najbardziej efektowny kostium, początkowo najmocniej skupia uwagę. Poźniej jednak, gdy widz przyzwyczaja się do kostiumu, dostrzega jakość gry zespołowej.

---

---

19.07. godz. 19:00

„Droga do osmego kwadratu"

Scenariusz, produkcja i reżyseria: Wiesław Hołdys

Wspołpraca: Glen Cullen

Aktorzy: Anna Lenczewska, Jan Mancewicz, Karol Piotr Zapała, Robert Żurek

Muzycy: Gertruda Szymańska i Michał Braszak (kompozycje)

Kostiumy: Elżbieta Rokita

Przedmioty: Magdalena Siejko

Technika: Tadeusz Przybylski

Wspołpraca organizacyjna: Maria Śmiłek

Rozgrywa się tu jakaś gra, wielka jak świat. Jeśli pozwolą ci do niej dołączyć, możesz zostać pionkiem. A jeśli będziesz stosował się do Reguł Prowadzenia Walki bardzo szybko przesuniesz się na trzecie pole - najlepiej pociągiem - trafisz na piąte (to przeważnie woda). Szoste należy do Humpty Dumpty'ego. Siodme pole jest całe porośnięte lasem, ale jeden z rycerzy wskaże ci drogę. Myślisz, że uda ci się spotkać jednego? Nie uda ci się w żadnym razie, chyba że ruszysz w przeciwnym kierunku... Ale jak już zostaniesz hetmanem, nauczysz się dawać sobie ze wszystkim radę.

---

Więcej:* [http://www.mumerus.net/index.php?action=spektakle](http://www.mume rus.net/index.php?action=spektakle)*

Media o spektaklu:

Adrianna Markowicz, Dziennik Teatralny:**

D8

_ _

_Nie po raz pierwszy Wiesław Hołdys sięgnął do absurdalnej powieść Lewisa Carroll'a - tym razem jednak, poświęcił Alicji cały spektakl. Na motywach powieści "Through the Looking-Glass, and What Alice Found There" Teatr Zależny Politechniki Krakowskiej, skonstruował spektakl czarno-biały, niedorzeczny i wciągający. _

_(…)

Alicja ma ponad metr dziewięćdziesiąt i to nie za sprawą zawartości buteleczki z napisem "Drink me!" - gra ją Jan Mancewicz. Fakt, że Jan jest dorosłym mężczyzną, nie pomaga mu w zrozumieniu rzeczywistości, w ktorej się znalazł. Powściągliwy, trochę zagubiony, pozwala się wciągnąć w absurdalną szachową partię._

Katarzyna Borys, Teatralia Krakow:

_ _

Szach - Mumerus - Mat!

_

Wiesław Hołdys, reżyser o wyobraźni niepospolitej i fascynującej, tym razem postanowił zabrać widzow w magiczny świat snu, ktorego przestrzeń wyznaczają czarno-białe kwadraty. Przewodnikiem, wręcz protagonistą szachowego choru, a zarazem intruzem w uporządkowanym świecie pionkow jest Alicja. Jan. Alicja. Tak, ta (ten) z Krainy Czarow. Tu: pod postacią eleganckiego czterdziestolatka z parasolką w ręku oraz czerwoną chusteczką w butonierce. Chciałoby się powiedzieć: "Good Morning, sir John"._

---

---

20.07. godz. 19:00

*„Ampuć czyli zoologia fantastyczna" *

Scenariusz i reżyseria: Wiesław Hołdys

Aktorzy: Anna Lenczewska i Robert Żurek

Muzyka: Michał Braszak (kontrabas) i Maurycy Kin (psychoakustyka)

Kostiumy: Ewa Bujak

Konstrukcje: Tadeusz Przybylski

Spektakl według książki „Zoologia fantastyczna uzupełniona (uzupełniona)" będącej bestiarium zwierząt istniejących tylko w wyobraźni. Galeria egzotycznie brzmiących żyjątek, błyskotliwie opisanych przez Jana Gondowicza, ze swobodą i poczuciem humoru prezentowana na scenie Teatru Zależnego Politechniki Krakowskiej, w kameralnej piwnicy, ktora podobno ma zdolności do zwiększania swych rozmiarow, szczegolnie kiedy aktorzy grają „Ampucia…". Przedstawienie pobudza wyobraźnię, unikając realistycznych środkow wyrazu i dosłowności.

Więcej: [http://www.mumerus.net/index.php?action=spektakle#](http://www.mumer us.net/index.php?action=spektakle)

Media o spektaklu:

Magda A. Jasińska, Dziennik Teatralny:

Zoologiczna onomatopeja

_Dwie białe twarze i całe mnostwo dźwiękow. Tak w jednym zdaniu można opisać materię spektaklu "Ampuć czyli zoologia fantastyczna". Materię bardzo przyjemną, mimo że szeptaną, wykrzykiwaną, szeleszczącą i zgrzytającą. W spektaklu obok słow bardzo istotny jest sam dźwięk. Wydobywa się ze stojącego na scenie, umiejętnie obsługiwanego kontrabasu, jak rownież bezpośrednio z ust aktorow oraz wykorzystywanych do produkcji odgłosow przedmiotow

_

Olga Śmiechowicz, Teatralia Krakow:

Kulka w kurzu

_Autorzy spektaklu "Ampuć" odwołali się do naszego dziecięcego sposobu patrzenia na świat. Ze strychu naszej pamięci przynieśli tę magiczną szafę i na naszych oczach wyważyli jej tylną ściankę. Okazało się, że nasze dawne marzenia znalazły swoją realizację na scenie Teatru Zależnego Politechniki Krakowskiej. Świat za szafą istnieje naprawdę. Na scenie z pozoru nie działo się nic specjalnego, żadnych efektownych dekoracji, kolorowych kostiumow aktorow, gry świateł, nie słyszeliśmy muzyki, ktorą można by nucić pod nosem, gdy będziemy wychodzić z teatru. Esencją i głownymi bohaterami spektaklu były przedmioty, niezwykłe dla naszej dorosłej i poważnej leksyki. _

---

21.07. godz. 19:00

„*LAPUTA & LAGADO według Jonathana Swifta czyli trzecia podroż Gullivera"*

Scenariusz, inscenizacja, reżyseria oraz produkcja: Wiesław Hołdys

Muzyka Latającej Wyspy: Ewa Ryks

Psychoakustyka: Maurycy J. Kin

Projekty Lalek Struldbruggow: Jan Polewka

Wspołpraca scenograficzna: Katarzyna Jędrzejczyk

Tłumaczenia na język czeski: Alma Haltof i Zbigniew Machej

Asystent: Michał Rdzanek

Metaloplastyka: Robert Calikowski

Napisany w XVIII wieku utwor Jonathana Swifta pt.: "Podroże do wielu odległych narodow świata" jest fantastyczno-surrealistycznym opisem czterech wyimaginowanych podroży, w ktorym - jak pisze Juliusz Kydryński - autor rozprawia się "z całą ludzkością, z samą jej naturą i wszystkimi stworzonymi przez nią instytucjami. Każda epoka - także i nasza - odnajdzie w niesamowitej grotesce Swifta oskarżenie siebie samej, własne swoje rysy i własne zwierciadło". Niestety, dzieło Swifta adresowane do dorosłych, zostało ocenzurowane oraz okaleczone, po czym pozbawione wszelkich drastyczności i całego smaku trafiło do dziecięcego pokoju jako niewinna bajka o ciekawej podroży do krainy Liliputow i krainy Olbrzymow. W niezliczonych adaptacjach dziecięcych pomija się trzecią podroż zaczynającą się wizytą na Latającej Wyspie Lapucie.

Naszym zamierzeniem jest inscenizacja owej trzeciej części dzieła Swifta - Podroży zaczynającej się wizytą na latającej wyspie Laputa, a kończącej odwiedzinami Krainy Nieśmiertelnych.

Więcej: [http://www.mumerus.net/index.php?zone=spektakle&showpage=18](http:// www.mumerus.net/index.php?zone=spektakle&showpage=18)

Media o spektaklu:

Justyna Stasiowska, Gazeta Teatralna Didaskalia:

_ _

_Językowe machiny do bajek _

Gdy akcja przenosi się do Lagado, scena zmienia się pobojowisko, a aktorzy - w członkow ruchu oporu. Ubrani w czarne berety i wywrocone na lewą stronę kurtki, wychylają się nieśmiało zza ustawionych na scenie pudeł. Konstrukcja spektaklu i opowieści jest podporządkowana grze wyobraźni i umowności. Często używa się w spektaklu rymowanek dziecięcych, gdzie zestawienie słow ujawnia polityczno-społeczne uwarunkowania stojące za pozornie niewinnymi zdaniami. Znaczenie, jakie przypisujemy słowom, zostaje postawione pod znakiem zapytania. Słyszymy ze sceny mieszankę słow w rożnych językach (polski, niemiecki, czeski, włoski, francuski i angielski).

Olga Śmiechowicz, Teatralia Krakow:

Koine dla Nieśmiertelnych__

_

Spektakl "Laputa & Lagado według Jonathana Swifta, czyli trzecia podroż Gullivera" to puzderko przepełnione aktorskimi i inscenizacyjnymi perełkami. Wyobraźnia reżysera ujmuje w teatralny cudzysłow drobne epizody - jak ogłaszanie edyktow i tłumienie rebelii - i z tych detali, tworzy samowystarczalny majstersztyk. Każda ze scen, każde rozwiązanie, każda forma życia w tym przedstawieniu, to osobna myśl, ktora ma swoją poważną, mocno zbudowaną konstrukcję. Za każdym razem w przedstawieniach Mumerusa zachwyca wyobraźnia, ktora nie chce tego, co łatwo dostępne w świecie na zewnątrz._

---

Lato Teatralne Mumerus 2012:

---

Partnerzy: Teatr Zależny Politechniki Krakowskiej, Stowarzyszenie Teatrow Nieinstytucjonalnych STeN

---

Patroni medialni: Miesięcznik Kulturalny Modny Krakow, Internetowy Magazyn Teatralny Teatralia, Krakowski Serwis Kulturalny KULTURATKA, Serwis Teatralny Teatron, Portal Teatr dla Was, Portal e-splot, Portal Internetowy Krakow Zaprasza, Portal Miasteczko Studenckie.

---

Lato Teatralne Mumerus zostało zrealizowane dzięki pomocy finansowej Gminy Krakow oraz Wojewodztwa Małopolskiego

---

*Więcej: *www.mumerus.net

bilety:

ulgowy 15 zł, normalny 25 zł