Wystawa " Między niebem a ziemią" to proba porozumienia ze sobą rożnorodnych stylow tworczych, ktorych wspolnym mianownikiem jest wizja natury jako uporządkowanej struktury i harmonii kontra-stow. Koncepcja ta stanowi wspolną ścieżkę poszukiwań artystycznych Izabeli Gajewskiej i Teresy Szyngiery.

Kontrast światła i cienia, wibracje kolorow to atrybuty nieprzerwanej transformacja form życia, ktore splatają się w sieć wzajemnych zależności. Tak można scharakteryzować dążenia tworcze tych dwoch artystek. Ich malarstwo to proba wniknięcia w świat materii i łączenie z refleksją nad miejscem człowieka we wszechświecie.

Inspiracje pejzażem są u Gajewskiej dążeniem do reinterpretacji wybranych mitow dotyczących powstania świata w pradawnych kulturach. Z kolei ornamentalny charakter malar-skich struktur Szyngiery wykracza poza dekorację i zyskuje szerszy wymiar wizualny i znaczeniowy.

W konfrontacji artystek najważniejszy jest zatem stosunek do koloru oraz sposob kształtowania formy obrazu. Ukazuje to rożnice temperamentow artystycznych, co czyni ich spotkanie interesującym zestawieniem.