koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359Muzyczne Opowieści EuropyTpL repertuarBANKSY
zmodyfikowano  11 lat temu  »  

Maciej Kurak i Mariusz Libel | Wymiary utopii

Kraków »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 15 887 wyświetleń od 8 lipca 2013
  • 14 lipca 2013, niedziela
    » 18

16.07–08.09.2013
Otwarcie: 14.07.2013 (niedziela), godz. 18
Kuratorka: Lidia Krawczyk
Kuratorka działań kontekstualnych: Karolina Vyšata

„(…) trzeba być l’enfant terrible, robić tak zwane utopijne projekty, żeby już dzisiaj budziły i budowały świadomość społeczną, po to, żeby jutro były rzeczywistością”. Oskar Hansen w rozmowie z Czesławem Bieleckim, Pragmatyzm utopii, [w:] „Architektura”, nr 3/4 (1977), Warszawa

Czy Joseph Beuys jest ostatnim artystą, który dopuszcza myślenie utopijne w sztuce, a Oskar Hansen ostatnim architektem nowej rzeczywistości społecznej? Co się stało z rewolucyjnym podejściem do rzeczywistej zmiany status quo? Wymiary utopii to nasz pomysł na zdiagnozowanie źródeł niechęci do emancypacyjnego myślenia oraz prób odnalezienia współczesnej figury l’enfant terrible, które mogłyby wyzwolić w nas potrzebę zmiany.

Ten trzyletni projekt (2012–2014) jest przeglądem wystaw, działań i wydarzeń, które w swoim założeniu mają badać potencjał rewolucyjny i dekonstrukcyjny współczesnych artystów wizualnych. To próba odnalezienia powodów porażki nowoczesnych utopii oraz analiza źródeł niechęci współczesnych społeczeństw do poruszania się na grząskim gruncie nietrwałych teorii i myśli politycznych.

Uczestnikami tegorocznej edycji Wymiarów utopii są Maciej Kurak i Mariusz Libel. Artyści wzięli na warsztat dwa aspekty pojęcia „utopia”. Pierwszy z twórców proponuje refleksję nad utopią miejsca – namysł nad ideą white cube, przestrzenią popularną w kontekście modernistycznej sztuki i konsumpcyjnego komfortu kolekcjonerów. Zestawiając ze sobą dwie rzeczywistości – idealną, bez skazy i nieładu, teoretycznie neutralną oraz ułomną, podatną na ciągłą zmianę dokonującą się pod wpływem czasu i działań człowieka, brudną i niedbałą – zadaje pytanie o to, która przestrzeń jest nam bardziej potrzebna; dzięki której przestrzeni sztuka stanie się bardziej żywa, a przez to bardziej skuteczna. Czy utopią jest zatem galeria bez problemów finansowych realizująca program na najwyższym poziomie, a przy tym wywołująca społeczną zmianę poprzez wyraźną rewolucyjną działalność, która kłóci się z wiodącymi programami politycznymi i społecznymi? Czy można mieć ciastko i zjeść ciastko?

Drugi artysta zaprezentuje bogate spektrum komunikatów, które są uwikłane w codzienność, wynikają z niej, a równocześnie stają się dystopią, ukazując pesymistyczną wizję bez szans na jakąkolwiek poprawę. Libel, podobnie jak Kurak, jest niechętny instytucjom kultury, traktując je jak miejsca tłumiące i wyciszające oddziaływanie sztuki i aktywność artysty, zamykające przez przypadkowym widzem i niepotrzebnie usakralniające przekaz. Ta brutalność ulicy jest dla niego ważna. Dlatego w Bunkrze Sztuki zobaczymy głównie wielkopowierzchniowe murale, które po zakończeniu wystawy zostaną zniszczone. Nie pozostanie żaden przedmiot, który mógłby przybrać formę kultową.

Maciej Kurak | Już! więcej o wystawie

Mariusz Libel | Wyższe dobro więcej o wystawie

W Galerii – poza dwiema wystawami realizowanymi w ramach projektu – odbędą się również działania kontekstualne. Jakub Woynarowski przygotował dla nas wirtualny diagram Outopos skalujący nasze utopie i śledzący ewolucję tego pojęcia. Michał Frydrych na początku września zaprezentuje widzom Bunkra swoją najnowszą rzeźbę językową, która tylko formalnie pojawi się w holu Galerii. Marcin Doktor Polak i Marcin Szafrański przeprowadzą ekspresową rewolucję budowlaną, uroczyście zakończoną symboliczną destrukcją ponowoczesnej bastylii. Ponadto w Utopijnej Przestrzeni Otwartej, specjalnie do tego celu zniekształconej przez kolektyw Palce Lizać (Dominika Wilczyńska i Barbara Nawrocka), będzie można zdiagnozować własne nastawienie do utopijnej rzeczywistości. Wykonując serię ćwiczeń, tworząc własny alfabet, grając w Grę z partycypacją, będziemy mogli/mogły zbadać, czy jesteśmy utopijno-odporni/utopijno-odporne czy raczej mamy naturę rewolucjonisty/rewolucjonistki.

Uwaga! Dostęp do zadań mają tylko ludzie odważni! Na dzieci czeka niespodzianka!

12–14.07.2013 (piątek–niedziela), godz. 18 | Budować, mieszkać, myśleć!więcej

Jakub Woynarowski | Outopos więcej

zmodyfikowano  11 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ