koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
KLIMT Wrocław
zmodyfikowano  11 lat temu  »  

III KRAKOWSKA NOC POEZJI 2013 „POEZJA NA KRYZYS, czyli POEZJA O PIENIĄDZACH”

Kraków »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 21 040 wyświetleń od 23 lipca 2013
  • 6 września 2013, piątek
    » 21:30

„Świr”

MONODRAM WEDŁUG POEZJI ANNY ŚWIRSZCZYŃSKIEJ

W wydanym pośmiertnie tomie poetka zamieściła cykl Wiersze o ojcu i matce, w którym przejmująco opisała swoje dzieciństwo, przeżyte w biedzie. Jako córka niezrozumianego malarza Jana Świerczyńskiego po latach powraca z Hassliebe (Nienawidzę ojca obrazów. / Jest w nich nasza nędza, powiada w wierszu mam jedenaście lat) do obrazów ojca, tłumaczy go, broni przed oskarżeniami o szaleństwo, rozważa wątek niezrozumianych geniuszy i artystów-nędzarzy. Ten autobiograficzny cykl stanowi w spektaklu punkt wyjścia, pokazujący buddyjską empatię poetki, stającej po stronie wykluczanych, poniżanych i biednych. Szczególnym przejawem takiego współczującego spojrzenia są wiersze o afrykańskich kobietach z tomu stylizacji na „poezję murzyńską” pt. Czarne słowa, a także odczytywany zwykle (i słusznie) jako „protofeministyczny” tom Jestem baba. Opowiedziane tam monologi różnych kobiet mają pewną cechę wspólną, układającą się w „kobiecy los” – są to kobiety z obszarów ekonomicznie nieuprzywilejowanych, głównie ze wsi. W galerii tych kobiecych postaci są także wariatki z krakowskich Plant, bezdomne żebraczki, stare siwe kobiety przeżywające miłość swojego życia. Forma monodramu pozwala odejść od dosłowności tych przedstawień rozmaitych przejawów „kobiecego losu”, a podążyć w stronę metafory: kobiety w różnym wieku i o różnym statusie mogą na mocy wspólnego „kobiecego doświadczenia” odnaleźć się w rozmaitych istnieniach poszczególnych. W tej mierze projekt Świrszczyńskiej, który spektakl rekonstruuje, pozostaje bliski wczesnym nurtom feminizmu z lat 60. i 70.

Sceniczna formuła spektaklu – „teatr ubogi” – zostanie wzbogacona przez korespondujące projekcje video, realizowane w krakowskich plenerach, m.in. na Plantach.

Dramaturgia i reżyseria: Piotr Sobolczyk

Asystentka reżysera: Katarzyna Ożgo

Projekcja video, światło, dźwięk: Marcin Matera

Miejsce wydarzenia: Śródmiejski Ośrodek Kultury, ul. Mikołajska 2, Kraków

Wstęp wolny

Projekt realizowany ze środków Gminy Miejskiej Kraków.

autor:
zmodyfikowano  11 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ