koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
CO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365Wrocławianka roku GalaARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAG
zmodyfikowano  8 lat temu

MISTERIA PASCHALIA 2017

Kraków »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 31 192 wyświetleń od 7 grudnia 2016

Kraków » Bożego Ciała 26 » NA MAPIE

  • 13 kwietnia 2017, czwartek
    » 23:00
  • 12 kwietnia 2017, środa
    » 23:00
  • 11 kwietnia 2017, wtorek
    » 20:00
  • 17 kwietnia 2017, poniedziałek
    » 20:00
  • 16 kwietnia 2017, niedziela
    » 20:00
  • 14 kwietnia 2017, piątek
    » 20:00
  • 13 kwietnia 2017, czwartek
    » 20:00
  • 10 kwietnia 2017, poniedziałek
    » 20:00
  • 12 kwietnia 2017, środa
    » 20:00
  • 10 kwietnia 2017, poniedziałek
    » 20:00

10.04.2017, Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej, 20:00

Claudio Monteverdi: Selva Morale e Spirituale (polska premiera)

Selva morale e spirituale (dosłownie: Las moralny i duchowy) Claudia Monteverdiego jest niezwykle różnorodnym zbiorem sakralnych kompozycji. Niczym w lesie, spotykamy tutaj mnogość istnień -- drobne formy wokalne, motety i madrygały, psalmy rozpisane na różne obsady wokalne, często z towarzyszeniem instrumentów koncertujących oraz hymny Maryjne. Zestawienie utworów w obrębie zbioru daje duże możliwości kształtowania programów oraz wzmacniania akcentów. Ukoronowaniem dzieła i wiodącą narracją jest msza, którą można obudować szeregiem utworów pochwalnych i spuentować przemawiającym do wyobraźni i zapowiadającym nadchodzącą Pasję i Zmartwychwstanie Credo.

11.04.2017 Bazylika Bożego Ciała

Jean Gilles: Messe des Morts -- polska premiera

Michel Corrette: Carillon des Morts

Henry du Mont: Grand Motet: Super Flumina Babylonis

Requiem zwane także Messe de Morts (Mszą za umarłych) Jeana Gillesa jest najbardziej znaną francuską kompozycją żałobną. Skomponowane z początkiem XVIII wieku burzy wyobrażenie o posępnych, tchnących smutkiem dziełach -- ma w sobie bowiem pierwiastki lekkości, radości i nadziei, doskonale balansujące nieodzowną emocjonalną głębię. Ta metafora czułej żałoby, ciepłych wspomnień skontrastowanych z rozpaczą, po raz pierwszy zabrzmiała podczas ceremonii pogrzebowej autora, później towarzyszyła pożegnaniom Stanisława Leszczyńskiego, Jeana-Philippe'a Rameau i Ludwika XV.

Należna Messe de Morts popularność i barwność kompozycji znalazła odzwierciedlenie także w Carillon des Morts Michela Corrette'a. Młodszy o dwa pokolenia Corrette oddał hołd Gillesowi, a jednocześnie dostosował język muzyczny poprzednika do nowej rzeczywistości obudowując Requiem partią orkiestrową.

Program koncertu uzupełni wielki motet Henry'ego du Monta Super Flumina Babylonis (Nad rzekami Babilonu) skomponowany do tekstu Psalmu 137. Uderzający pełnymi żałości harmoniami utwór pokaże siłę religijnej muzyki czasów Ludwika XIV.

12.04.2017 Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Antonio Draghi: Il Terremoto (światowa prapremiera)

Zespół Le Poème Harmonique słynie ze swoich śmiałych projektów przywracających współczesności zapomniane, lecz istotne dla europejskiego dziedzictwa dzieła. Specjalnie na 14. edycję festiwalu Misteria Paschalia francuska formacja we współpracy z wybitnym reżyserem teatralnym Benjaminem Lazarem, wyspecjalizowanym w odtwarzaniu atmosfery barokowych spektakli, przygotowała rekonstrukcję oratorium włoskiego kompozytora Antonia Draghiego zatytułowanego Il Terremoto (Trzęsienie ziemi). Libretto do skomponowanej w 1682 roku rappresentazione sacra (sakralne przedstawienie) napisał Niccolò Minato i nawiązuje ono do zaczerpniętej z Ewangelii wg św. Mateusza opowieści o Zmartwychwstaniu Chrystusa. Światowa premiera zapomnianego dzieła przywoła zapomnianą już teatralność oratoryjnych przedstawień, w których -- przy zachowaniu należnego decorum -- napięcia i gest pełniły nie mniejszą rolę, niż w produkcjach operowych. Zwłaszcza że liczne operowe doświadczenia Draghiego, uznawanego z jednego z najbardziej płodnych kompozytorów swoich czasów, znalazły w Il Terremoto wyborną emanację.

13.04.2017, Sala Audytoryjna, Centrum Kongresowe ICE Kraków

Georg Philipp Telemann: Brockes Passion

Kompozytorska spuścizna Georga Philippa Telemanna jest imponująca, napisał bowiem więcej dzieł, aniżeli Bach i Handel razem wzięci. Wśród nich znalazło się aż sześć oratoriów, których libretta przybliżają Pasję Chrystusową. Najsłynniejszym i najbogatszym muzycznie jest Brockes Passion z 1716 roku i rozbudowana sześć lat później, skomponowana do tekstu Bartholda Heinricha Brockesa. Niemieckojęzyczne libretto zatytułowane _Historia Jezusa cierpiącego i umierającego za grzechy Świata _jest poetycką kompilacją ewangelicznych przekazów, regularnie wydawaną i chętnie wykorzystywaną przez XVIII-wiecznych kompozytorów -- korzystali z niego wspomniani Handel i Bach -- i cieszącą się niesłabnącą popularnością współczesnych. Bez wątpienia o jego sukcesie świadczy odejście od liturgicznej powściągliwości na rzecz dramatyzmu, co w połączeniu z wybitną, niezwykle emocjonalną muzyką Telemanna nadaje Pasji operowej wręcz siły wyrazu.

14.04.2017, Sala Audytoryjna, Centrum Kongresowe ICE Kraków

Giovanni Battista Pergolesi: Stabat Mater

Stabat Mater napisał Giovanni Battista Pergolesi w 1736 roku, w ostatnich tygodniach swego krótkiego życia i bez wątpienia jest to jeden z najbardziej olśniewających muzycznych testamentów w dziejach kultury. Rozpisany na sopran i alt solo oraz skromny zespół, dwunastoczęściowy muzyczny utwór pokazuje Mękę Pańską z perspektywy Marii, przenosząc tym samym nieludzką tragedię na grunt bliski człowiekowi, burzy mur boskiego dystansu na rzecz czułej emocjonalności, nie tracąc jednocześnie metafizycznego charakteru. XIII-wieczny hymn Maryjny, najprawdopodobniej autorstwa Jacopone da Todiego oblókł Pergolesi w subtelną, melodyjną instrumentację, w której zmiana nastrojów i temp prowadzi słuchacza za narracją, ukazując cierpienie Chrystusa i Jego Matki.

Program koncertu jest poszerzony o neapolitański kontekst liturgiczny -- sekwencji Stabat Mater towarzyszą pochodzące z pierwszej połowy XVIII wieku pieśni religijne wywiedzione z ludowej tradycji. Cały repertuar tworzy tym samym spójny, plastyczny obraz południowowłoskiej religijności -- bliskiej, pełnej afektu i przejmującej do głębi.

15.04.2017, Kaplica św. Kingi, Kopalnia Soli w Wieliczce

Luigi Boccherini: Stabat Mater

Luigi Boccherini zostawił po sobie niewiele muzyki wokalnej, niemniej jego dwie wersje Maryjnego hymnu, pochodzące kolejno z lat 1781 i 1800 (wersja na trzy głosy) odcisnęły na potomnych niemałe piętno. Stabat Mater Boccheriniego jest młodsze od powszechnie znanej kompozycji Pergolesiego o bez mała pół wieku. Z jednej strony kołaczą w niej wyczuwalne w nastroju i harmoniach echa utworu Neapolitańczyka, z drugiej 45 lat różnicy słychać wyraźnie w rozpisanej na kwintet smyczkowy (dwoje skrzypiec, altówka, dwie wiolonczele) instrumentacji kompozycji, mniej afektowanej, skręcającej ku klasycystycznej elegancji. Jednocześnie dzieło Toskańczyka zachowuje mocno operowy charakter w solowej partii sopranu -- to tutaj, w karkołomnych pasażach i mnogości koloratur ujawnia się cały dramatyzm. Wokalna brawura i zapisane w nutach oraz XIII-wiecznym tekście emocje powodują, ze Stabat Mater Boccheriniego jest jednym z najwspanialszych przykładów klasycystycznej muzycznej literatury sakralnej, niesłusznie pomijanej w repertuarach koncertowych.

16.04.2017, Sala Audytoryjna, Centrum Kongresowe ICE Kraków

Michel Richard de Lalande: MAJESTE! Te Deum i motety (światowa prapremiera)

Michel Richard de Lalande, rówieśnik Jeana-Baptiste'a Lully'ego doskonale wiedział, jak spleść w muzyce boski majestat ze splendorem właściwym wersalskiej kaplicy, dla której komponował swe Grands Motets (Wielkie Motety). Te rozpisane na podwójny chór i niemałych jak na ówczesne czasy rozmiarów orkiestrę są wybornym przykładem wyrafinowania i świetności francuskiej muzyki czasów Ludwika XIV. Czerpiące pełnymi garściami z operowego rozmachu kładą nacisk na sakralne treści i głoszą Boską chwałę. De Lalande napisał ponad 70 Wielkich Motetów, z których Vincent Dumestre wybrał z jednej strony te najwybitniejsze, w tym porażające Te Deum, które może śmiało rywalizować swą żarliwą, acz subtelną religijnością z wzniosłym Charpentiera i wyrafinowanym hymnem Lully'ego. Wersja de Lalande'a leży gdzieś między dwoma wspomnianymi kompozytorami, zarówno chronologicznie, jak i muzycznie, umiejętnie łącząc pozorne kontrasty -- intymność relacji z Bogiem i moc Stwórcy, subtelność ze splendorem.

17.04.2017, Sala Audytoryjna, Centrum Kongresowe ICE Kraków

Recital arie i koncerty: Handel, Vivaldi, Telemann

Wirtuozeria -- słowo które najlepiej opisuje finałowy koncert festiwalu Misteria Paschalia. Na program recitalu wybitnego koreańskiego kontratenora Davida DQ Lee, któremu towarzyszyć będzie równie doskonały technicznie Ensemble Matheus prowadzony przez Jeana Christophe'a Spinosiego, składają się brawurowe arie z oper KserksesOrlando George'a Friderica Handla oraz Orlando FuriosoTieteberga Antonia Vivaldiego. Trudno o lepsze przykłady XVIII-wiecznej wokalnej literatury operowej, pisanej pierwotnie w przeważającej mierze z myślą o kastratach, ówczesnych gwiazdach cieszących się uwielbieniem tłumów, w tym dwóch, których sława do dziś pobudza wyobraźnię melomanów i interpretatorów dzieł dawnych wieków -- Senesina i Caffarellego. Talent i wokalna sprawność Koreańczyka pozwoli na poczucie atmosfery ówczesnych recitali.

Program wieczoru dopełnią dwa koncerty instrumentalne: na flet prosty Georga Philippa Telemanna oraz na dwoje skrzypiec Antonia Vivaldiego, które zgodnie z dawnym zwyczajem rozdzielą wymagające arie. Trudno jednak wyrokować o tym, co będzie bardziej spektakularne -- wszak w przerwach swych oper na scenie pojawiał się sam Vivaldi, by grać swe karkołomne koncerty, co ponoć budziło nierzadko większy entuzjazm publiczności, aniżeli popisy wokalne...

TENEBRAE

Cykl zatytułowany Tenebrae obejmuje trzy koncerty przygotowane we współpracy z Centre de musique baroque de Versailles. Trzy cykle Leçons de Ténèbres (tłumaczone jako Lekcje ciemności lub Ciemne jutrznie) będą wykonywane przez trzy kolejne dni o 23:00 i przywołają atmosferę tajemniczych wielkotygodniowych liturgii przeznaczonych na Wielką Środę, Wielki Czwartek i Wielki Piątek. W otoczeniu gasnących z kolejnymi Lekcjami świec zabrzmią: premierowe wykonanie Leçons de Ténèbres pour le Jeudi Saint Charlesa de Villeneuve'a, polska premiera przeznaczonych na wielką środę Ciemnych jutrzni Sébastiena de Brossarda oraz Leçons de Ténèbres pour le Vendredi Saint (Lekcje ciemności na Wielki Piątek) autorstwa dwóch wielkich kompozytorów francuskich doby baroku, maître de musique w paryskiej królewskiej Sainte-Chapelle, Marca-Antoine'a Charpentiera i królewskiego superintendenta do spraw muzyki Michela Richarda de Lalande'a.

Ciemne jutrznie, oparte na tekstach zaczerpniętych z Lamentacjach Jeremiasza, w bezprecedensowy sposób łączą w sobie skupienie i wirtuozerię -- z jednej strony medytują żałobę po Ukrzyżowaniu i śmierci Chrystusa, z drugiej używają do tego niezwykle wyrafinowanych muzycznych sposobów. Rozpisane na głos (niekiedy dwa) solo, skromny zespół instrumentalny -- basso continuo oraz chór żeński wymagają niespotykanej biegłości technicznej, każdy bowiem dźwięk, jego artykulacja i brzmienie rezonują w przestrzeni świątyni oraz wyobraźni słuchaczy.

zmodyfikowano  8 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ