Galeria Sztuki Grodzka ma zaszczyt zaprosić na wernisaż wystawy malarstwa i grafiki Pani Magdaleny Smolik oraz Aleksandry Tropisz "Od relacji do abstrakcji“.

Uroczyste otwarcie wystawy odbędzie się 14 stycznia 2017 o godzinie 18.00 w Galerii Sztuki Grodzka przy ul.Grodzkiej 42 w Krakowie.

Wystawa trwać będzie od 14 stycznia do 28 stycznia 2017

Wystawa od „Relacji do abstrakcji“ to artystyczna próba podejścia do unifikacji surrealistycznych wizji bycia człowiekiem z „miejską“ abstrakcją. Kanwą prezentowanej twórczości Artystek jest człowiek umiejscowiony w przestrzeni miejskiej, urbanistycznym chaosie wielkiego miasta.

W pracach prezentowanych w ramach wystawy, Alexit koncentruje się przede wszystkim na relacjach i wynikających z nich, społecznych konsekwencjach. W tej konwencji, w technice mieszanej, zaprezentowany został człowiek, a także to, co w sobie skrywa - mroczne, nieoczywiste i niedostrzegalne wrażenia, ulotne emocje, ukryte lęki i wewnętrzna walka z nimi. Alexit przeciwstawia bliskość - osamotnieniu, miłość – odrzuceniu, kontrastując zachowania i stany. Ukazuje wielowymiarowość ludzkiej natury, a losy swoich bohaterów prezentuje w zaskakującej formie, która pozwala spojrzeć na życie w inny, niecodzienny sposób. Tam, gdzie jest wina i kara, jest i uwolnienie od cierpienia, odreagowanie zablokowanego napięcia, stłumionych emocji, skrępowanych myśli i wyobrażeń. Katharsis. Nowe życie z nowymi szansami...

Maga zainspirowana mapami, urbanistycznymi planami stworzyła abstrakcyjny cykl “Kod miejski”, stanowiący swoiste tło wydarzeń prac Alexit. Decydując się na przewagę czerwieni pragnie podkreślić wpływ zanieczyszczeń, zagęszczenia ludności i sposobu zagospodarowania terenu nie tylko na komfort życia, ale i na ludzkie zachowania, odruchy, emocje, poczucie wolności, a może nawet wybory. W jej pracach charakterystyczne linie i formy brył tworzą w sposób abstrakcyjny przestrzeń miejską. Elementy te, raz luźno rozrzucone, przez co nie uwidaczniają bezpośrednio zabudowy miejskiej, innym razem stanowią lekko zgeometryzowane elementy jednej struktury. Fascynacja urbanistycznym ładem (a często jego brakiem), zdecydowała o powieleniu tego motywu w obrazach, teoretycznie nic z miastem nie mających wspólnego. Linie, krzywe i bryły posłużyły za techniczny element ekspresji, łączący wszystkie prace.

Umysły Odbiorców, przyzwyczajone do obierania bezpośrednich sensów mają trudność z odnalezieniem ich w sekundowym kontakcie oka z obrazami. Warto jednak dać sobie trochę czasu i nie tyle wytężyć wzrok, co włączyć wyobraźnię, wziąć głęboki oddech i poczuć się choćby na chwilę wolnym, szczęśliwym mieszkańcem miasta w murach krakowskiej Galerii Sztuki Grodzka.

Aleksandra Tropisz - Alexit. Urodzona w 1974r. w Łodzi. Jest absolwentką Wyższej Szkoly Humanistyczno - Ekonomicznej na Wydziale Artystycznym, kierunek grafika o specjalizacji komunikacja audiowizualna, oraz Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi – Wydział Grafiki i Malarstwa. Obecnie współtworzy grupę artystyczną „Kierunek”.

Działa w obszarach malarstwa, rysunku i fotografii. Inspiracją i przewodnim tematem jej prac jest człowiek, jego relacje z innymi, a przede wszystkim to co w sobie skrywa - mroczne, nieoczywiste i niedostrzegalne wrażenia, ulotne emocje, ukryte lęki i wewnętrzna walka z nimi. Prace Alexit intrygują, niepokoją, a nawet drażnią.

Magdalena Smolik - Maga Smolik. Urodzona we Wrocławiu. Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi – Wydział Grafiki i Malarstwa. Oprócz wykształcenia plastycznego jest również absolwentką studiów menedżerskich, studiowała pedagogikę oraz psychologię. Obecnie współtworzy grupę artystyczną „Kierunek”.

Jej twórczość, czasem liryczna i harmonijna, zawsze jednak pełna jest świadomej dyskusji, narracji na temat aktualnych trendów społecznych, kulturowych tabu. Wnikliwa obserwacja otaczającego świata prowadzi ją ku symbolicznym dialogom z Odbiorcami, podczas których lubi odrzucać oczywistość na rzecz niedopowiedzeń, tajemnic. Bazuje na kontrastach i nie unika niczego co tkwi w ludzkiej naturze. Dlatego też świadomie zestawia estetykę odbioru z tym, co w człowieku niepewne, niewyraźne, czasem pozbawione granic i moralności.

Lubi obserwować ludzi i umiejscawiać ich na obrazach w nieco niekonwencjonalny sposób. Chętnie maluje tych, którzy jakby na przekór współczesnym trendom wcale nie chcą być brzydcy, neurotyczni, skąpani w powykręcanej rzeczywistości szpetnego życia. Są zdrowi, nieobciążeni brakiem wrażliwości, nienaznaczeni kłamstwem i obłudą. Bywają szczęśliwi, płaczą w smutku, kochają, a i nienawiść nie jest im obca. Mają oczy i uszy, słyszą i widzą, mało tego nawet myślą, czują, wyobraźnią sięgają znacznie dalej, niż na to wskazują współczesne malarskie trendy.

Artystka wierzy, że sztuka powinna być dla ludzi, dla zwykle niezwykłych ludzi. Prosta w przekazie, lecz pozostawiająca przestrzeń dla wyobraźni.