koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Wrocławianka roku GalaCO JEST GRANE - listopad 2024 - nr 365Perform[ing] POLAND - Przegląd sztuki performansu
zmodyfikowano  3 lata temu

AGON

Kraków »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 19 943 wyświetleń od 23 czerwca 2021
  • 31 lipca 2021, sobota
    » 19:00
  • 30 lipca 2021, piątek
    » 19:00

#

AGON to mockument choreo-terapeutyczny inspirowany doświadczeniem łączenia życia zawodowego z macierzyństwem.

Agon [gr. agṓn ‘spór’, ‘walka’] – termin, jakim starożytni Grecy określali sytuację, w której strony spierały się, a celem było wykazanie swojej wyższości nad przeciwnikiem, ewentualnie wyższości swoich racji nad jego racjami; od ágein – „pędzić; prowadzić; święcić” (Słownik Wyrazów Obcych W. Kopalińskiego). Agonem nazywano także typ święta ku czci bóstwa bądź herosa, którego integralną część stanowiły zawody atletyczne, wyścigi konne lub konkursy poetycko-muzyczne.

Dominika Knapik wraca na scenę jako perfomerka, żeby opowiedzieć o pracach „na całe życie”: tej artystycznej i tej matczynej. Staje przy tym do walki z własną biografią: choreografki-pracoholiczki oraz odwiecznym poczuciem winy wobec dziecka wychowywanego przez zapracowaną matkę. Towarzyszką w tym pojedynku jest Pytia – choreoterapeutka, której nie umknie żaden szczegół. Na warsztat zostaje wzięty głęboko osobisty materiał, który jest detonowany poprzez autoironiczną formę mockumentu („fałszywego dokumentu”). W tym spektaklu owocuje to zdystansowaną, szkatułkową narracją, odbijającą performatywność reprezentacji – dzięki niej widzowie mogą wybiec w przyszłość, jednocześnie cofając się w czasie. Wynikiem jest krytyczne, ale i niepozbawione poczucia humoru, studium o sensie uprawiania (artystycznego) zawodu i łączenia go z macierzyństwem.

Ktoś produkuje mnie w brzuchu.
Produkt dojrzewa i się pojawia.
Produkt zaczyna pracować i się produkować.
Produkuje się raz tak, raz siak.
Po jakimś czasie produkt produkuje w brzuchu nowy produkt.

D.K.

Reżyseria, choreografia, performance: Dominika Knapik
Scenariusz, dramaturgia: Patrycja Kowańska
Przestrzeń, reżyseria światła, video: Wolfgang Macher
Sound design: Justyna Stasiowska
Kostiumy, obiekty: Natalia Mleczak

Premiera spektaklu odbyła się w ramach 13. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia.

Projekt jest współfinansowany ze środków Miasta Krakowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

zmodyfikowano  3 lata temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ