#

Bilet łączony-WORLD PRESS PHOTO, Galeria Jerzego Dudy-Gracza, Galeria Zdzisława Beksińskiego

WORLD PRESS PHOTO – 64. edycja
Wystawa w ramach wydarzenia SIŁA FOTOGRAFII

Najlepsze fotografie prasowe już po raz czwarty w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie! Na wystawie zostaną pokazane ujęcia nagrodzone w konkursie organizowanym przez Fundację World Press Photo – na 64. edycję konkursu napłynęło przeszło 74 tysiące zdjęć nadesłanych przez ponad 4 tysiące fotografów ze 130 krajów.

Wśród laureatów konkursu znaleźli się Polacy: Karolina Jonderko – II miejsce w kategorii projektów długoterminowych (fotoreportaż „Odrodzenie”), Natalia Kepesz – III miejsce w kategorii Portrety (cykl reportażowych zdjęć portretowych pod tytułem „Niewybuch”) oraz Tomasz Markowski – III miejsce w kategorii Sport (dynamiczne zdjęcie kraksy rowerowej podczas Tour de Pologne).

Zdjęciem roku została fotografia duńskiego fotografa Madsa Nissena – Pierwszy uścisk. 85-letnia pacjentka domu opieki w Sao Paulo (Brazylia) Rosa Luzia Lunardi przytula się do pielęgniarki Adriany Silva da Costa Souza. To pierwszy uścisk od pięciu miesięcy – ze względu na pandemię COVID-19 kontakty międzyludzkie zostały ograniczone do niezbędnego minimum.

Dla mnie jest to historia nadziei i miłości w najtrudniejszych czasach. Kiedy dowiedziałem się o pogłębiającym się w Brazylii kryzysie związanym z negującą powagę sytuacji postawą prezydenta Bolsonaro poczułem, że trzeba działać.
– Mads Nissen

Wystawa otwarta od 10 września do 5 października 2021 r.
czynna codziennie od 11.00 do 19.00

Uwaga – na ekspozycji World Press Photo niektóre fotografie są drastyczne, mogą wzbudzać lęk oraz poczucie niepokoju. Wejście na wystawę na własną odpowiedzialność, dzieci – pod opieką dorosłych.

Fotografia główna:
Uchatka kalifornijska bawiąca się maseczką – fot. Ralph Pace

PRZYRODA, I nagroda – zdjęcia pojedyncze

Galeria Zdzisława Beksińskiego w Krakowie
Kolekcja Anny i Piotra Dmochowskich

Beksiński należy do wąskiego grona polskich artystów, których twórczość jest tak dobrze rozpoznawalna zarówno w Polsce, jak i w Europie. Rodzące wiele emocji i kontrowersji dzieła Artysty nikogo nie pozostawiają obojętnym. Wzbudzają w odbiorcach skrajne uczucia: od zachwytu, po ostrą krytykę. Język artystyczny Beksińskiego charakteryzuje ogromna szczegółowość. Mistrz uwiecznia w swych pracach zdeformowane postacie, opuszczone budynki, budzące grozę kształty i figury, które na przemian fascynują i przerażają…

Obrazy, rysunki i fotografie – łącznie 250 prac z prywatnej kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich, marszandów i przyjaciół nieżyjącego Artysty, już od października 2016 goszczą w Nowohuckim Centrum Kultury. Obrazy można podziwiać w Galerii Zdzisława Beksińskiego od wtorku do niedzieli, na stałej ekspozycji, fotografie i rysunki są prezentowane na wystawach czasowych.

Beksiński należy do wąskiego grona polskich artystów, których twórczość jest tak dobrze rozpoznawalna zarówno w Polsce, jak i w Europie. Rodzące wiele emocji i kontrowersji dzieła Artysty nikogo nie pozostawiają obojętnym. Wzbudzają w odbiorcach skrajne uczucia: od zachwytu, po ostrą krytykę. Język artystyczny Beksińskiego charakteryzuje ogromna szczegółowość. Mistrz uwiecznia w swych pracach zdeformowane postacie, opuszczone budynki, budzące grozę kształty i figury, które na przemian fascynują i przerażają…

Obrazy, rysunki, fotografie – łącznie 250 prac z prywatnej kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich, marszandów i przyjaciół nieżyjącego Artysty, już od października 2016 goszczą w Nowohuckim Centrum Kultury. Obrazy można podziwiać w Galerii Zdzisława Beksińskiego od wtorku do niedzieli, na stałej ekspozycji, fotografie i rysunki prezentowane są na wystawach czasowych.

Jerzy Duda-Gracz Galeria Autorska w Krakowie Kolekcja Agaty Dudy-Gracz

Prawie 100 prac artysty wyeksponowanych w specjalnie zaaranżowanej przestrzeni!

Kiedyś Dudę-Gracza rozchwytywano i uwielbiano, potem zaczęto się go wstydzić, a nawet bać. Czy nadszedł czas, aby odczytać go na nowo? Twórczość tego artysty jest niezaprzeczalnym fenomenem polskiej kultury ostatnich pięćdziesięciu lat. Wydaje się, że choć Duda-Gracz w 2004 roku zamilkł na zawsze, to jego twórczość nie powiedziała ostatniego słowa.

W latach 70. Ubiegłego wieku trudno byłoby znaleźć w Polsce artystę, którego twórczość spotykałaby się z tak żywym oddźwiękiem społecznym jak malarstwo Dudy-Gracza; rezonans wywoływany przez jego wystawy łatwiej porównać z recepcją ważnych filmów czy pokoleniowych bestsellerów niż ze zjawiskami z dziedziny sztuk plastycznych.

Kariera Dudy-Gracza rozwijała się w tempie blitzkriegu. Kulminacyjnym momentem pierwszego etapu jego kariery była wystawa w warszawskiej Kordegardzie w grudniu 1978 roku. Wśród dwudziestu kilku olei na płótnie składających się na tę ekspozycję pokazał wiele ze swych najsłynniejszych obrazów, które do dziś definiują obiegowe wyobrażenia o Dudzie-Graczu – prace takie jak „Jeźdźcy apokalipsy, czyli fucha”, „Rusałka domowa”, „Babel 2” czy „Niedziela 2”. Po sukcesie w Warszawie wystawa ruszyła w tournée po Polsce. Do początku 1980 roku odwiedziła czternaście miast.

Jedni uważali, że Duda-Gracz kocha Polskę, inni – że jej nienawidzi. Kiedyś powiedział w programie Tomasza Raczka: „Ja tylko tak wyglądam, ale duszyczkę mam wrażliwą”. Malował najszkaradniejsze nieraz postacie z dużą sympatią. Czuł się częścią tego ułomnego, szarego świata. Uważał też, że największa nawet pokraka ma w sobie jakiś blask, iskrę bożą.

Niby to realizm, ale też poezja. Przede wszystkim jednak silny konkret. Wydaje się, że to przywiązanie do konkretu jest także zasługą uczelni katowickiej, która ukształtowała jego warsztat malarski.

Dzisiaj prace Jerzego Dudy-Gracza znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego Warszawy, galeriach Poznania, Łodzi, w zbiorach Austrii, Danii, Japonii, Kanady i USA.

W budynku NCK obowiązują:
Procedury bezpieczeństwa w Nowohuckim Centrum Kultury w czasie epidemii SARS-COV-2 Uprzejmie prosimy o ich przestrzeganie oraz stosowanie się do instrukcji pracowników NCK.