NA PODSTAWIE ESEJU JOLANTY BRACH-CZAINY [...] nie można godzić się na rolę nieświadomego wyrobnika czynności egzystencjalnych. I w obronie własnej trzeba ścigać sens codzienności, jak przestępcę, który czyha z ukrycia.

Będziemy filozofować. Choć filozofowanie może się w tym wypadku wydać niewłaściwym słowem, ponieważ kojarzy się z głową, a tu chodzi o filozofowanie ciałem, filozofowanie o tym, czego i jak doświadczamy jako istoty cielesne. Jako istoty w ciałach kobiecych. Filozofowanie kojarzy się przeważnie z „wyżynami” ludzkiego (czytaj: męskiego) intelektu, i wielu wydaje się przeciwieństwem codziennej rutyny wypełnionej banalnymi czynnoś