wieczór balladowy

**Inicjatywa Artystyczna Cafe Metafora

Pawła Orkisza

zaprasza na Zderzenia Młodych Matafor

Gospodarz wieczoru: Jerzy Pal**

Znany krakowski bard, Paweł Orkisz, zaproponował w maju br. nowy cykl imprez artystycznych, pod wspólnym tytułem Cafe Metafora – rodzaj teatru balladowego, albo kabaretu w starym stylu – gdzie nie tylko można się napatrzeć, pośmiać i zabawić, ale i zadumać, posłuchać pieknej piosenki i wspólnie pospiewać ballady.

Przez te 3 miesiące Cafe Metafora przedstawiła już 3 spektakle premierowe, z których widać już, że najważniejsza dla aktorów i twórców występujących CM najważniejsza jest atmosfera: pogodna, na luzie, optymistyczna. Wielcy artyści schodzą z koturnów, a młodzi wspinają się do góry po szczeblach metafor z uśmiechem.

To ostatni tego lata spektakl CM, w którym można posłuchać ballad wagonowych oraz wierszy kilku młodych krakowskich poetów – podanych w sosie kolejowym.

Wystąpią: Kuba Kisielewski, Eryk Ostrowski, Łukasz Mańczyk, Joanna Rasińska, ballady wagonowe śpiewać będzie Apolinary Polek – młody krakowski bard oraz Paweł Orkisz, z towarzyszeniem pianisty Andrzeja Nowaka i klarnecisty Janusza Witko, a kierownikiem pociągu relacji Kraków Poetycki – Stacja Metafora – Jerzy Pal.

Młodzi poeci i ballady wagonowe Spotkają się w przedziale:

Łukasz Mańczyk, młody krakowski poeta, który dla poezji poświęcił prawo, jeden ze swoich wierszy opatrzył tytułem Affirmative. Afirmacja, akceptacja życia, a nawet zachwyt, zauroczenie życiem - to programowe hasła Cafe Metafora, inicjatywy artystycznej Pawła Orkisza, która swoje spektakle przedstawia w ŚOK.

Z tego zetknięcia dwóch afirmacji - znanego barda i młodego poety – narodził się spektakl Affirmative, w którym czołową rolę gra... ten trzeci, Jerzy Pal, aktor znany z wielu reklam i kilku drobniejszych ról serialowych.

Jego rola kierownika pociągu w tym spektaklu jest popisem gry aktorskiej, jest rewelacyjną etiudą, z której podczas niedawnej premiery publiczność zrywała boki.

Kuba Kisielewski – skromny, pastelowy poeta pokazał pazur aktorski, Eryk Ostrowski z zapałem czytał swoje ekologiczne wiersze, Joasia Rasińska, studentka turkologii, udawała dziewczynę z Warsu, a zauroczyła wszystkich wierszem o Aniele Stróżu, który... kładzie się z nią do łóżka i ściąga z niej kołdrę.

Ale w Cafe Metafora i tak króluje ballada w starym dobrym stylu, śpiewana przez Pawła Orkisza i publiczność, w bardzo swobodnej, lekko jazzującej oprawie muzycznej mistrza klawiatury Andrzeja Nowaka i czarodzieja klarnetu Janusza Witko.

Spotykają się w przedziale kolejowym. Nudy, stukot kół... ale zaczyna się rozmowa, jak w życiu, potem ktoś wyciąga kartkę i czyta wiersz, ktoś inny siega po gitarę. Pociąg toczy się spokojnie, nikomu sie nie spieszy, przychodzi dziewczyna z Warsu, która w wolnych chwilach też pisze wiersze, ktos opowiada dowcip.

Podczaas tego spektaklu nikomu się nie spieszy, jest pogodnie, wesoło, optymistycznie. Czasem tylko jakiś wiersz zaczepi o serce ostrym kantem, ale zaraz ukoi go ballada, wspólnie spiewany refren Wsiąść do pociągu byle jakiego...