STANISŁAW MONIUSZKO

Spektakl plenerowy na Skałkach Twardowskiego w Krakowie.

Inscenizacja i reżyseria: Krzysztof Jasiński Scenografia: Piotr Sobański Kostiumy: Magda Tesławska Paweł Grabarczyk Choreografia: Henryk Konwiński Ruch sceniczny: Anatol Kocyłowski Realizacja światła: Dariusz Pawelec Przygotowanie chóru: Adam Korzeniowski

wystepują: Ewa Biegas, Maria Mitrosz, Edyta Piasecka, Joanna Tylkowska, Maciej Komandera, Tomasz Kuk, Andrzej Biegun, Janusz Borowicz, Andrij Shkurhan, Janusz Borowicz, Przemysław Firek, Jacek Greszta, Krzysztof Witkowski, Michał Kutnik, Konrad Szota, Janusz Dębowski, Konrad Włodarczyk Anatol Kocyłowski

oraz Orkiestra Opery Krakowskiej, połączone Zespoły Baletowe Opery Krakowskiej i Opery Śląskiej w Bytomiu, połączone Chóry Opery Krakowskiej, Chóru Polskiego Radia i Filharmonii Krakowskiej oraz Zespoły Pieśni i Tańca Nowa Huta, Krakowiacy, Studencki Zespół Góralski Skalni wraz z kapelą góralską.

O znaczeniu Halki Stanisława Moniuszki napisano już bardzo wiele. Wystarczy tylko wspomnieć, że opera ta, skomponowana z wielkim rozmachem, niesie w sobie nie tylko olbrzymią wartość muzyczną, ale także psychologiczną i społeczną. Włodzimierz Wolski, autor libretta, poeta o zdecydowanie postępowych przekonaniach, napisał realistyczną opowieść o tragicznej miłości, zazdrości i poświęceniu, wprowadzając na scenę - co było bardzo śmiałym posunięciem - chłopską parę bohaterów.

Do tego libretta, znacznie odróżniającego się od innych ówczesnych tego typu produkcji, poruszających na ogół sentymentalne tematy, Moniuszko skomponował doskonałą muzykę, pełną narodowych akcentów. Już prapremiera Halki, w 1858 roku, okazała się triumfem. W 1900 roku, opera święciła jubileusz pięćsetnego przedstawienia, zaś w czasie I wojny został zaprezentowany tysięczny spektakl tego dzieła. Operę Moniuszki wystawiano także poza granicami kraju, m.in. w Berlinie, Moskwie, Budapeszcie, Wiedniu, Nowym Jorku a także na Kubie i w Meksyku.