Córka źle strzeżona La Fille mal gardée

balet komiczny

Na krakowskiej scenie jest to pierwsza realizacja tego popularnego od XVIII wieku baletu. Wersję z muzyką Petera Ludwiga Hertela *przygotowywana jest przez uznanych twórców polskiej sceny baletowej. Inscenizację i choreografię przygotuje *Henryk Konwiński twórca ponad 20 baletów, reżyser podobnej ilości oper i operetek, współpracujący z teatrami muzycznymi i dramatycznymi całej Polski, autor choreografii do spektakli krakowskich: Halka (Skałki Twardowskiego, 2004, 1987), Rigoletto (1983, 1987), Juliusz Cezar (reżyseria choreografia, 1989), Straszny dwór (1976).

Kierownictwo muzyczne sprawować będzie dyrygent Opery Krakowskiej, Piotr Sułkowski założyciel i dyrektor Orkiestry Kameralnej Forum Sinfonia, dyrektor muzyczny oraz dyrygent Opera Wildwood Festival w Little Rock (USA). Scenografię przygotuje Jan Bernaś twórca ponad 50 realizacji scenograficznych głównie do oper i baletów, a także teatrów telewizji w Polsce za granicą.

Wykonawcy: W spektaklu weźmie udział cały zespół baletowy Opery Krakowskiej, zaproszeni goście, soliści baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz uczniowie Studia Baletowego, kierowanego przez Marię Dimitrow.

• Lise - Agnieszka Wolna
• Colin - Sebastian Solecki
• Wdowa Simone - Adam Klafczyński
• Alain - Marek Kobielski
• Thomas-Andrzej Biegun
• Notariusz-Stanisław Knapik
• Przyjaciółki Lise: Karolina Cichy, Magdalena Malska, Olga Shydlowska, Bożena Kołodziejczak, Maja Witkowska, Wioletta Maciejewska, Marta Żurawska-Kobielska, Marzena Biesiadecka, Agnieszka Krajewska, Elena Korpusenko
• Przyjaciele: Igor Wroniecki, Tomasz Wojciechowski, Victor Korpusenko, Tomasz Szaro, Łukasz Wadowski, Arkadiusz Siwczyk, Rafael Scardazan Heeren, Wojciech Płocica

orkiestra Opery Krakowskiej oraz dzieci i młodzież ze Studia Baletowego.

Córka źle strzeżona to najstarszy balet, jaki przetrwał w światowym repertuarze do naszych czasów. Zachował się nie tylko jego scenariusz z dokładnym opisem sytuacji scenicznych, ale także konstrukcja choreograficzna. Jest przykładem wiejskiej sielanki, szczególnie modnej we Francji przed rewolucją w 1789.

Autorem libretta jest *Jean Dauberval * (1742–1806), tancerz i baletmistrz opery w Paryżu, choreograf Grand Théâtre w Bordeaux, gdzie w 1789 odbyła się premiera baletu. Dzieło Daubervala wprowadziło po raz pierwszy na scenę postaci z ludu, nieskomplikowaną fabułę, zrozumiałą i bliską przeciętnemu odbiorcy. Kostiumy przypominały ubiory rzeczywistych wieśniaków, a naturalistyczne dekoracje dobrze oddawały klimat wsi południowo francuskiej. Bohaterowie baletu byli bliscy ówczesnym widzom swym autentyzmem i dobrze skontrastowaną różnorodnością charakterów, wykonawcom zaś dawały znakomitą okazję do popisu i ukazania swych aktorsko-tanecznych możliwości. Toteż na liście odtwórców ról kochanków odnaleźć można świetne nazwiska tancerek i tancerzy różnych epok i narodowości. Szczególną tradycją wykonawczą od chwili prapremiery jest powierzanie charakterystycznej roli Wdowy Simone mężczyźnie, co zawsze wnosi do tego wesołego baletu dodatkowy element humoru.