koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Wrocławianka roku GalaCO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365ARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAG
zmodyfikowano  12 lat temu

Sen o jesieni

Kraków »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 26 145 wyświetleń od 1 stycznia 2007
  • 18 stycznia 2006, środa
    » 19:00
  • 17 stycznia 2006, wtorek
    » 19:00
  • 4 grudnia 2005, niedziela
    » 19:00
  • 3 grudnia 2005, sobota
    » 19:00
  • 16 listopada 2005, środa
    » 19:00
  • 15 listopada 2005, wtorek
    » 19:00
  • 25 maja 2005, środa
    » 18:00
  • 22 maja 2005, niedziela
    » 19:00
  • 21 maja 2005, sobota
    » 19:00
  • 27 lutego 2005, niedziela
    » 19:00
  • 24 lutego 2005, czwartek
    » 19:00
  • 11 grudnia 2004, sobota
    » 19:00
  • 10 grudnia 2004, piątek
    » 19:00

Jon Fosse

przekład: Elżbieta Frątczak-Nowotny

reżyseria: Mariusz Wojciechowski

scenografia: Jagna Janicka

opracowanie muzyczne: Józef Opalski

*obsada: *

Dominika Bednarczyk, Joanna Mastalerz, Małgorzata Ząbkowska-Kołodziej, Marian Dziędziel, Mariusz Wojciechowski

Niezwykła dramaturgia norweskiego pisarza Jona Fossego (rocznik 1959) - autora Dziecka czy Imienia - coraz częściej i z sukcesem gości na polskich scenach. Sen o jesieni jest kolejnym - może najbardziej wysublimowanym - przykładem jego niepowtarzalnego stylu. Pięć postaci - Mężczyzna, Kobieta, Matka, Ojciec, Gry - spotyka się w scenerii cmentarza, w obliczu i bliskości śmierci. Ich przeszłość, wewnętrzna samotność oraz trudności z samoakceptacją to przewodnie tematy utworu Fossego. To co tajemnicze i ukryte dla człowieka zdaje się stanowić cel poszukiwań autora Snu o jesieni. Tekst Fossego - wyrafinowany, poetycki i rozgrywający się niemal wyłącznie w sferze gry emocji - wymaga wielkiego skupienia od aktorów i subtelnej, dyskretnej reżyserii. Niczego nie powinno się tu dopowiadać, bowiem wydarzenia rozgrywają się tyleż na jawie, co w świadomości bohaterów i tytułowej fantasmagorii, która śniona jest na cmentarzu... To nowoczesna dramaturgia, lecz sięgająca korzeniami do najlepszych, klasycznych wzorców teatru skandynawskiego - na czele z Henrikiem Ibsenem, Augustem Strindbergiem i Ingmarem Bergmanem. Spektakl dla publiczności wrażliwej, poszukującej w teatrze podstawowych pytań o kondycję ludzką. Po Samotności pól bawełnianych Koltesa - także zrealizowanych na Scenie w Bramie - reżyser Mariusz Wojciechowski znowu sięga po teatr gęsty i skupiony.

zmodyfikowano  12 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ