Ku pamięci tego, co jeszcze nie odeszło

Artyści Zaściankowi

W skład grupy wchodzą twórcy, którzy poznali się na krakowskiej ASP: Beata Majewska, Tadeusz Bałakier, Bartosz Milewski oraz Karol Wilk.

Zajmują się malarstwem, a w rzeczywistości poszukują głównego źródła inspiracji. Nie eksperymentują w dziedzinie formy i tworzywa, klasyczne płótno i pigment stanowią dla nich punkt oparcia w świecie nieustannie goniącym za nowością.

Powracają do malarstwa, które odwołuje się do codzienności, ale jej bezpośrednio nie komentuje, nie krytykuje. Chcą być tradycjonalistami, nie boją się oglądać za siebie, utrwalają chwilę obecną zanim przeminie. Posługują się kategoriami powrotu i konstruowania tożsamości. Malują miejsca zapomniane, nieistotne, ludzi anonimowych, wywlekają na światło dzienne fragmenty codzienności prawie już zatarte na mapie globalnej sztuki. Dążą do zaakcentowania własnej zaściankowości, którą zauważają w dziecięcych przejażdżkach małym fiatem, w młodości spędzonej na prowincji świata. W wyborze motywów kierują się sentymentem, tęsknotą za krajem lat dziecięcych i nostalgią za tym, co przemija, co jest pomijane. Paradoksalnie nie pragną niwelacji granic, z marginalnego usytuowania chcą uczynić istotny walor.

W manifeście inaugurującym wspólne działania piszą: zaścianek jest w każdym z nas, niezależnie od kultury, narodowości czy kraju pochodzenia. Wierzymy, że każdy nosi w sobie element zaściankowy i prowincjonalny, być może groteskowy, ale taki, który nie uległ spłaszczeniu, uniformizacji i globalizacji. W dobie globalnej wioski jesteśmy wciąż konglomeratem zaścianków, które mogą i chcą się nawzajem poznać.