koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TINA
zmodyfikowano  11 lat temu

WESELE FIGARA- Wariacje Mozartowskie

Kraków »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 18 624 wyświetleń od 7 listopada 2007
  • 31 maja 2008, sobota
    » 19:00
  • 30 maja 2008, piątek
    » 13:00, 19:00
  • 27 stycznia 2008, niedziela
    » 19:00
  • 26 stycznia 2008, sobota
    » 19:00
  • 25 stycznia 2008, piątek
    » 13:15, 19:00
  • 5 stycznia 2008, sobota
    » 19:00
  • 4 stycznia 2008, piątek
    » 19:00
  • 21 grudnia 2007, piątek
    » 13:15
  • 20 grudnia 2007, czwartek
    » 13:15
  • 17 listopada 2007, sobota
    » 19:00
  • 16 listopada 2007, piątek
    » 19:00
  • 15 listopada 2007, czwartek
    » 12:00

Lorenzo da Ponte

SCENA DLA DOROSŁYCH

Reżyseria: Włodzimierz Nurkowski

Scenografia: Katarzyna Paciorek

Opracowanie muzyczne: Sławomir Zubrzycki

Konsultacja muzyczna: Jacek Stankiewicz

Obsada:

  • Małgorzata Hachlowska
  • Iwona Olszewska
  • Olga Przeklasa-Wójcik
  • Maja Spychaj-Kubacka
  • Włodzimierz Jasiński
  • Paweł Mróz
  • Franciszek Muła
  • Krzysztof Prystupa
  • Piotr Rutkowski

Inspicjent: Jan Babula

Premiera: 17 listopada 2007

Oryginalny utwór "Wesele Figara" to czteroaktowa opera buffo tj opera komiczna, będąca feerią wariacji na zawsze rozgrzewający i tajemniczy temat:

eroto-miłosnego szaleństwa, wobec którego każdy okazuje się bezradny. Spektakl jest próbą interpretacji tego tematu w duchu mozartowskiego geniuszu.

To coś w rodzaju wariacji na temat motywów, form, gatunku, technik śpiewu, stereotypów wyobrażeń. Będzie więc współczesny instrument, współczesne kostiumy i aktorzy, współczesny sposób widzenia świata i poczucie humoru.

Znakomita przeróbka sztuki Pierre'a Beaumarchais'go z 1784 roku dokonana przez Lorenzo da Ponte (w tłumaczeniu Z. Jachimeckiego) potęguje i kondensuje komizm sytuacyjny. Jednakże nie umniejsza to wymiaru głębi i wyrafinowania komedii charakterów wskazującej zalety, przywary i śmiesznostki natury ludzkiej.

zmodyfikowano  11 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ