KONCERTY ORATORYJNE

wykonawcy:

• Orkiestra i chór Filharmonii Krakowskiej
• Jan Krenz – dyrygent
• Iwona Hossa – sopran
• Urszula Kryger – mezzosopran
• Konrad Włodarczyk – tenor
• Robert Gierlach – bas

program:

• M. Spisak – Suita na orkiestrę smyczkową
• A. Panufnik – 5 polskich pieśni ludowych
• J. Haydn – Nelsonmesse d -moll Hob. XXII/11

Program przedświątecznych koncertów filharmonicznych w piątek – zestawiony kontrastowo – zawiera w swej pierwszej części utwory współczesnych (ale w konkretnych dziełach nie posługujących się nowoczesnym językiem muzycznym) kompozytorów polskich, Michała Spisaka (Suita na orkiestrę smyczkową) i Andrzeja Panufnika ( 5 polskich melodii ludowych), a w drugiej - jako pozycję centralną – Mszę nelsońską d-moll Josepha Haydna - jeden z najwybitniejszych utworów tego gatunku skomponowanych na przełomie XVIII i XIX wieku. Wykonawcami wspomnianych dzieł będą: orkiestra i chór Filharmonii Krakowskiej pod dyrekcją Jana Krenza oraz: Iwona Hossa -sopran, Urszula Kryger – mezzosopran, Konrad Włodarczyk – tenor, Robert Gierlach – bas.

Michał Spisak i Andrzej Panufnik przynależą do tej samej generacji polskich kompozytorów rozpoczynających działalność tuż przed wybuchem II wojny światowej. Obaj też wybrali status kompozytora - emigranta. Spisak studiował kompozycję w Paryżu w klasie sławnej Nadii Boulanger. Po wojnie na stałe osiadł we Francji, lecz nigdy nie zerwał kontaktów z krajem rodzinnym. Suita na orkiestrę smyczkową (1945) ujawnia najbardziej charakterystyczne cechy kompozytorskiego stylu, wpisującego się w nurt neoklasyczny. Panufnik jest natomiast wychowankiem Warszawskiego Konserwatorium. W latach powojennych uznawany był za jednego z najwybitniejszych kompozytorów polskich. W 1954 uciekł z Polski w „proteście przeciwko politycznej kontroli twórczości artystycznej” i zamieszkał w Londynie Od tego momentu jego twórczość została ocenzurowana i przez następne trzydzieści lat była w rodzinnym kraju nieznana. Five Polish Peasant Songs (1940) oparte są na oryginalnych cytatach polskich pieśni ludowych zanurzonych w specyficznym kolorycie akompaniamentu pięciu instrumentów dętych drewnianych. Utwór jest przykładem nowego odczytania polskiego folkloru i ukazuje znamienną cechę poetyki muzycznej kompozytora – eksperymentowanie z formą i treścią.

Msza d-moll jest jedną z sześciu ostatnich mszy Haydna napisanych na zlecenie księcia Mikołaja Esterhazy Młodszego. Powstała w 1798 roku i w katalogu kompozytora otrzymała nazwę Missa in angustiis (msza czasów niepokoju), gdyż pisana była podczas szczególnego nasilenia działań wojennych toczonych przez Napoleona na Morzu Śródziemnym. W trakcie pracy nad nią nadeszła wiadomość o zwycięskiej bitwie Lorda Nelsona pod Abu Kir, znana jako bitwa o Nil. Echa tych wydarzeń odczytać można w dramatycznym oraz fanfarowo-militarnym charakterze dzieła. Przydomek msza nelsońska zaczął funkcjonować od czasów spotkania kompozytora z Admirałem Nelsonem w Eisenstadt w roku 1800, na którego cześć msza została wówczas wykonana.