koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TINA
zmodyfikowano  8 lat temu  »  

Scieżki Japonii - Spotkanie pierwsze: Sztuka Bonsai, 5.12.15

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 7 637 wyświetleń od 26 października 2015

,,Ścieżki Japonii” - Cykl spotkań z kulturą i sztuką Japonii - nie tylko dla fotografów.

5 grudnia 2015 r. o godz. 9.00 zapraszamy ponownie na pierwsze spotkanie z cyklu,,Ścieżki Japonii” do Garlicy Murowanej k/Krakowa, które zaplanowane było na 24 października 2015 r. Poczyniliśmy starania, aby raz jeszcze umożliwić Państwu wzięcie udziału w tym niecodziennym wydarzeniu.

Zgłoszenia udziału w spotkaniu prosimy przesyłać mailowo do dnia 7 listopada 2015 r. pisząc na adres biuro@animamundi.com.pl

Antropolog Claude Levi-Straus poddaje w wątpliwość możliwość dogłębnego zrozumienia kultury, w której się nie wzrastało. Nawet rozległa wiedza na jej temat pozostawia niedostępną warstwę, dla nas niewidoczną jak druga strona księżyca, w której,,(…) tkwi najbardziej wewnętrzna istota (….)”.

Jak często czujemy się nierozumiani? Czy nie równie często my również nie rozumiemy innych i treści przez nich komunikowanych. Niestety dotyczy to nie tylko ludzi odległych kulturowo, ale również osób najbliższych, gdzie bliskość nie gwarantuje uniknięcia niedomówień. Czy te doświadczenia można nazwać,,osobistą” wieżą Babel? Niemożliwym wydaje się sprecyzowanie jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy biblijna opowieść o pomieszaniu języków budowniczych wieży Babel była przekleństwem czy szansą motywującą do podejmowania przez kolejne pokolenia wciąż na nowo prób wzajemnego zrozumienia, a tym samym wyjścia z zaklętego kręgu – punktu swojego arbitralnego oglądu rzeczywistości. Dramat budowniczych polegał na tym, że znak porozumienia i wspólnoty, pod którym w swoim założeniu wznosili wieżę Babel, okazał się źródłem zamętu i symbolem niemożności realizacji wyznaczonych celów co i dziś jest boleśnie aktualne. Czy uniknęlibyśmy osobistych tragedii, konfliktów społecznych i dramatów całych narodów gdybyśmy posiadali wspólny, doskonały język, swoistą uniwersalną matrycę, której znakami nie byłyby słowa, ale istota rzeczy? Współcześnie termin,,Wieża Babel” oznacza również miejsce, wspólną płaszczyznę, na której możliwe jest spotkanie ludzi posługujących się różnymi językami. Czy poszukiwanie tego prajęzyka, nazywanego również językiem adamowym,,(…) który będzie mówił z duszy do duszy, skupiając w sobie wszystko, zapachy, dźwięki, kolory (…)” to działania z góry skazane na niepowodzenie? I czy świadomość tych ograniczeń jest wystarczającym powodem zaniechania prób zrozumienia innych ludzi, poprzez poznanie ich sztuki, rzemiosła, architektury, kanonów piękna, kuchni i zwyczajów wyznaczających rytm codziennego życia? Czy taką płaszczyzną może być sztuka towarzysząca od zarania dziejów każdemu oddechowi historii ludzkości, jej wzlotom, upadkom i zachwytom, posługująca się językiem bez struktur lingwistycznych, wyposażonym w,,gramatykę bez słów”?

Nie pretendujemy do odpowiedzi na tak ważkie pytania, ale wciąż poszukujemy tego co wspólne nam ludziom bez względu na kulturę, tradycję czy estetykę w jakiej wzrośliśmy. Nasze poszukiwania zaprowadziły nas do japońskiego domku herbacianego, gdzie tradycyjnie podczas ceremonii herbaty dba się o atmosferę prostoty, wzajemnego szacunku, braku wyróżnienia ze względu na pozycję społeczną czy materialną, a przede wszystkim dba się o siebie nawzajem. Te od wieków wysoko cenione spotkania herbaciane w Kraju Kwitnącej Wiśni, oparte na czterech zasadach: zasadzie harmonii, szacunku, czystości i spokoju, w rzeczywistości są wskazówką jak przeżywać każdy dzień jako wydarzenie jedyne i niepowtarzalne. Oczarowała nas i zafascynowała ich idea i filozofia, która na plan pierwszy wysuwa,,łagodność ducha i miękkość serca” jako remedium na nasz egoizm, agresję, zarozumialstwo i brak empatii.

Tą fascynacją, chcielibyśmy podzielić się z Państwem zapraszając do wspólnej podróży w egzotyczny świat kultury i sztuki Japonii, którą rozpoczniemy czarką herbaty przygotowaną przez Panią Paulinę Annę Hnatyszak - Sekretarza japońskojęzycznego Stowarzyszenia Drogi Herbaty Senshinkai w Krakowie, podczas tradycyjnej ceremonii herbaty. Sztuka kraju, w którym ludzie uzależniają swoje plany urlopowe od terminów kwitnienia wiśni i dokonują rezerwacji miejsc w parkach, aby móc się im przyglądać, jest dla nas i takim zapewne pozostanie, nieodgadnionym, tajemniczym i niedostępnym ogrodem. Mimo to mamy nadzieję, że może kiedyś odkryje przed nami ścieżki po których nigdy nie chodziliśmy, a te które znamy ukaże w innym świetle, świetle drugiej strony księżyca.

,,Ogród japoński’’ czeka … ze swoimi licznymi ścieżkami herbaty, kaligrafii, fotografii, haiku, ikebany, rysunku tuszem i kuchni …

W sobotę 5.12.2015 o godz. 9:00 serdecznie zapraszamy Państwa na jedną z nich - ścieżkę Sztuki Bonsai do Garlicy Murowanej k/Krakowa, po której poprowadzi nas pasjonat i znawca drzewek bonsai Pan Tomasz Pietrzyk. O swojej miłości pisze:,,(…) bonsai stało się już nie tylko moją pasją, ale częścią mojego życia i śmiało mogę powiedzieć, że między mną a tą sztuką zrodziło się naprawdę wzniosłe uczucie.(…)”. Na spotkanie nasz gość przywiezie swoje najpiękniejsze drzewka i na ich przykładzie zaprezentuje różne style ich formowania, podstawowe zabiegi pielęgnacyjne oraz przedstawi historię miniaturyzacji drzew.

Znakomitym uzupełnieniem tematu będzie prelekcja Pani dr inż. Moniki Bieniarz, wykładowcy UR w Krakowie, dotycząca "historii drzewka owocowego" oraz umiejętności porozumiewania się drzew między sobą. Mamy nadzieję, że aromatyczna herbata służyć będzie pokrzepieniu i sprzyjać rozmowom o drzewach, ich symbolice w wierzeniach i mitologiach oraz kulcie jakim były otoczone w kulturach świata, a wiersze haiku autorstwa Pana Janusza Płocha, który pisze je od momentu zajęć w Studium Sztuki Fotografii inspirowanych tą jedną z najdrobniejszych form poetyckich przeniosą nas w świat literatury japońskiej.

Dzięki uprzejmości władz Uniwersytetu Rolniczego będziemy mogli zaprosić Państwa do podziwiania i fotografowania ogrodu, winnicy oraz zabytkowych pomieszczeń - renesansowego lamusa, bramy i spichlerza z początków XIX wieku.

,,Roji” oznacza w języku japońskim ogród, którego oglądanie i podziwianie jest bardzo ważnym, stałym elementem ceremonii herbaty, a przejście przez jego ścieżki ma głęboko symboliczny charakter. Oddziela nas od codzienności, przenosi w świat refleksji i medytacji, prowadzi ścieżką przywodzącą na myśl,,drogę ludzkiego życia” jego przemijalności, ciągłej zmiany i nietrwałości, budując odpowiedni nastroju przed wejściem do domku herbacianego.

,,Roji jest ścieżką

Poza przepływającym światem,

Z jego licznymi troskami.

Jak zetrze ona kurz

Z wnętrza serc?”

Rikyu

Już dziś zapraszamy na kolejne, spotkania ze sztuką i kulturą Japonii, na które z odpowiednim wyprzedzeniem prześlemy Państwu zaproszenie.

Uniwersytetowi Rolniczemu za możliwość zorganizowania spotkania w Stacji Doświadczalnej Katedry Sadownictwa i Pszczelnictwa w Garlicy Murowanej składamy serdeczne podziękowania, a zwłaszcza Pani dr inż. Monice Bieniarz.

Szczegóły dotyczące udziału w spotkaniu można uzyskać mailowo pisząc na adres biuro@animamundi.com.pl

W przypadku zgłoszenia się niewystarczającej ilości osób (poniżej 20) zastrzegamy sobie prawo odwołania spotkania.

Akademia Anima Mundi

Alina Ostrowska

Katarzyna Piętka

www.animamundi.com.pl

autor:
zmodyfikowano  8 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ