Koncert Michała Barańskiego: Masovian Mantra na otwarcie sezonu artystycznego 2024/2025 NOK

#

Nowodworski Ośrodek Kultury zaprasza na otwarcie sezonu artystycznego 2024/2025!
Koncert Michała Barańskiego: Masovian Mantra

7 września 2024r., godz. 19:00
Kasyno Oficerskie w Twierdzy Modlin
ul. Ledóchowskiego 160
Nowy Dwór Mazowiecki

Michał Barański – gitarzysta i kontrabasista, jeden z najbardziej kreatywnych, poszukujących i odważnych
artystów współczesnej polskiej sceny jazzu. Jego dorobek, niezależnie od działalności klubowej, estradowej i 
edukacyjnej, obejmuje kilkadziesiąt płyt, zrealizowanych u boku liderów reprezentujących różne, niekiedy
skrajne rejony sceny muzycznej. Zestaw płyt składających się na muzyczny portret Michała Barańskiego
mógłby w skrócie obejmować takie albumy, jak choćby „Presence” tria Triology wraz z jego mentorem
Brad’em Terrym (2000), z udziałem Mateusza Kołakowskiego i Tomasza Torresa. „Assymetry” z zespołem
Zbigniewa Namysłowskiego (2006), „Umiera piękno” Agi Zaryan (2007), „Early Reflections” z Bennie Maupin
Quartet (2008) oraz „Sacrum Profanum” z kwartetem Adama Bałdycha. W biografii Michała Barańskiego
pojawiają się bez mała wszystkie kluczowe nazwiska polskiego jazzu, w tym, obok wymienionego Zbigniewa
Namysłowskiego, również Tomasza Stańki i Michała Urbaniaka. Ostatnio studiuje indyjską muzykę
karnatycką i w praktyce demonstruje indyjską perkusję wokalną (konnakol).

„Masovian Mantra” stanowi wybór co najmniej trzech wątków, które muzycy pod wodzą Michała
Barańskiego tj. Shachar Elnatan (gitara), Michał Tokaj (piano), Łukasz Żyta (perkusja), Bodek Janke (tabla),
Kuba Więcek (saksofon), Kacper Malisz (skrzypce), Joachim Mencel (hurdy-gurdy), Olga Stopińska (wokal),
Jan Smoczyński (akordeon) oraz Dziadek Tadek (recytacja) próbują połączyć w jednej przestrzeni. Są to 
muzyczne Indie, polska tradycja ludowa (z symbolicznym mazurkowym trójmiarem) i brzmienie
współczesnego jazzu, wraz z jego wzorami, sięgającymi lat 70. Warto w tym miejscu przywołać z jednej
strony legendarnego Raviego Shankara czy grupę Shakti z Johnem Mc Laughlinem, praktykę hinduskiego
śpiewu rytmicznego konnakol, ale też z drugiej strony dokonania muzyków polskich, w tym głównie
Zbigniewa Namysłowskiego (z którym Michał Barański nagrał album „Assymetry”), Tomasza Stańki (słynna
wyprawa do Taj Mahal), grupę Osjan czy eksperymenty Sławomira Kulpowicza z wirtuozem sitaru
Shujaatem Khanem.
Rodzime wątki etniczne są w tym wypadku związane z regionem południowego Mazowsza, z dominującym,
mazurkowym metrum trójdzielnym. Uważne ucho wychwyci także brzmienia inspirowane najogólniej rzecz
biorąc, sceną jazzu fusion czy ethno-fusion (m.in. Weather Report, Pat Metheny, Joe Zawinul Syndicate),a
także stylistyką artystów współczesnych, coraz bardziej docenia-nych przez słuchaczy i krytykę, jak choćby
ormiańskiego pianisty Tigrana Hamasyana (na którego powołuje się Michał Barański). Kontynuując listę
inspiracji, trzeba dodać elitę kontrabasistów i twórców nowoczesnej szkoły gitary basowej, takich jak
legendarny Jaco Pastorius czy działający współcześnie Avisha i Cohen i Hadrien Feraud.