koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TpL repertuarBANKSYMuzyczne Opowieści EuropyCO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359
zmodyfikowano  11 lat temu  »  

TEKST-MUZYKA-MANIFEST

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 14 153 wyświetleń od 2 lipca 2009
  • od: 4 lipca 2009, sobota
    do: 5 lipca 2009, niedziela

Komuna Otwock

Komuna Otwock / Komuna WarszawaWarszawa, ul. Lubelska 30/32, wstęp wolny.

W pierwszy weekend lipca Komuna Otwock zaprasza na TEKST+MUZYKA MINIFEST.
To unikalna okazja, by w jednym miejscu zobaczyć - po części w nowych odsłonach - najciekawsze projekty warszawskiej awangardy, jakie powstały w minionym sezonie, w śmiały i nieprzewidywalny sposob łączące słowo i muzykę. Do tej pory pokazywane w ciemnych norach i piwnicach, typu Chłodna 25 czy Powiększenie, teraz nareszcie w najfajniejszym miejscu przy najfajniejszym dworcu kolejowym w najlepszej warszawskiej dzielnicy!

dy:rektor programowy: Łukasz Wojcicki 508 222 147

W programie:

sobota:Wylewka - polska poezja nieśpiewana

Sexy Armpit

Ballady i romanse

niedziela:

Spring of death - czytanie performatywne [nowa wersja]

Marcin Cecko, Cząsteksty zebrane

BALLADY I ROMANSE

Ballady i Romanse to duet, ktory tworzą siostry Wrońskie: Zuzanna, wspołtworczyni grupy Meble, i Barbara, wokalistka i liderka zespołu Pustki. Ich pierwszym wspolnym nagraniem był utwor Ballady i Romanse na płycie Broniewski wydanej przez Raster (2005). Trzy lata poźniej ukazał się cały album Ballady i romanse z 14 autorskimi piosenkami siostr. Płyta powstała poźnym latem 2008 roku, kiedy to Zuza wygnała swego faceta i dziecko na wieś, i w zamienionej na studio nagraniowe wielkiej kuchni w kamienicy przy ulicy Polnej w Warszawie razem z siostrą smażyła przez dwa tygodnie te piosenki. I tak, jak w nagraniach innego siostrzanego zespołu CocoRosie, niektore efekty perkusyjne otrzymywane były poprzez uderzenia w domowe sprzęty, między ktorymi dziewczyny wcisnęły pięć albo i więcej instrumentow klawiszowych. Teksty piosenek mowią o rożnych sposobach spędzania czasu i napięciach, jakie rodzą się między ludźmi w XXI- wiecznej Warszawie.

Pozornie wydaje się, że to taki artystyczny kaprys utalentowanego rodzeństwa, ale zbyt wiele tu znaczeń i subtelnego, lecz dojmującego grania na emocjach i wrażliwościach. Znakomite.Mirosław Pęczak, Polityka Rzecz absolutnie wyjątkowa [...] seria niezwykłych piosenek - z pozoru pełnych specyficznej naiwności, a jednocześnie diabelnie przewrotnych, dowcipnych i intrygujących. [...] Tak fajnych tekstow dawno w polskiej muzyce nie było. Robert Sankowski, Gazeta Wyborcza

Spring of Death

projekt: Marcin Liber, Paweł Dobrowolski, Krzysztof Skoniecznyperformują: Beata Zygarlicka, Krzysztof Skonieczny, Anna Sroka, Stanisław Brudny, Janusz Stolarski oraz Roma Gąsiorowska.

dźwięki na żywo: Antigama Spring of Death to udramatyzowany kolaż tekstu, dźwiękow i obrazu, ktorego bohaterami są ludzie gotowi na śmierć. Scenariusz czytania powstał na podstawie książek Janusza Świtaja i Pernilli Stalfelt oraz reportażu Angeliki Kuźniak i Anny Bedyńskiej.O Januszu Świtaju zrobiło się głośno, gdy w 2007 roku uderzając w klawiaturę komputera ołowkiem trzymanym w ustach, napisał list do prezydenta z prośbą o zaprzestanie uporczywej terapii. Poprosił o prawo do decydowania o swoim życiu i swojej śmierci - domagał się odłączenia od respiratora, gdy opiekującym się nim rodzicom zabraknie sił. Za jego sprawą na nowo rozgorzała zażarta dyskusja o eutanazji, a Świtaj stał się symbolem człowieka gotowego na śmierć. Mała książka o śmierci Stalfelt to podręcznik sztuki umierania adresowany do dzieci, zaś reportaż Kuźniak i Bedyńskiej to portret ludzi planujących własny pogrzeb. Od piętnastu lat mam niespełna osiemnaście lat i nie mogę się ruszyć dalej. Gdybym w ten cholerny wtorek nie wstał z łożka i został w nim na resztę życia, wyszłoby na to samo. Janusz Świtaj Czytanie performatywne to zdarzenie interdyscyplinarne - kompilacja tekstu, aktorskiej improwizacji, muzyki i obrazu, ktorej elementy przenikają się polifonicznie i synchronicznie dopełniają, wywołując u widza synestetyczne wrażenia. Projekt zrealizowany w Teatrze Studio.

Marcin Cecko, Cząsteksty zebrane


Cząsteksty, prezentowane do tej pory w odcinakach na Chłodnej 25, a teraz po raz pierwszy zebrane w całość (a dokładniej w część pierwszą, bo będą kolejne odcinki), to kolejna odsłona solowego poetyckiego projektu Marcina Cecko. Poeta wykorzystuje w nim rozmaite przyrządy językowe i techniczne by wprowadzić widza w nowy rodzaj osobistej, lirycznej opowieści.Głownym bohaterem Cząstekstow jest odprysk, fragment. Roztrzaskane zdania, rozbijane na czynniki pierwsze słowa dryfują między znaczeniami niczym fala kwantowa, jednak towarzysząca temu procesowi opowieść przywraca je do symbolicznej, zrozumiałej dla odbiorcow sfery.

Opowieść krąży wokoł antropologii, historii wszechświata i roli, jaką pełni świadomość w kołowrocie życia, śmierci, wsi, miasta, miłości, czereśni i seksualności.

W tle Warszawa, gry komputerowe początku XXI wieku oraz dylematy bioetyczne przeciętnego Polaka:

  • czy pozwolić na eksperymenty z komorkami macierzystymi?

  • co to są czarne dziury?

  • jak obejść 200. urodziny Karola Darwina?

Przede wszystkim zależy mi na komunikatywności, dbam by pewne poziomy były czytelne, ciekawe, a nawet zabawne dla osob, ktore niekoniecznie zainteresowane są hermetycznym zjawiskiem literackim jakim jest poezja.

Marcin Cecko

Pokazowi towarzyszą projekcje, muzyka oraz żywy człowiek.

Sexy ArmpitFormację Sexy Armpit tworzą Mei i Marta Nieznayu. Działają od lutego 2008. Tworzą antymuzykę pełną niepokojących, niekoniecznie przyjemnych dźwiękow.Na swoim koncie mają jedną płytkę o tytule Brain Eater. Marta uwielbia wyć do mikrofonu i nagrywać rożne dźwięki. Mei komponuje piosenki, gra na keyboardzie i harmonijce ustnej. Grały m.in. w Ufie i wrocławskim BWA.

Mowią: Lubimy nie myśleć i nie zastanawiać się nad tym, po co i co robimy. Niech zrobią to inni, jeśli się nie przestraszą. Dla nas liczą się emocje, przepływ energii i dobra zabawa podczas tworzenia i wykonywania piosenek.Uwielbiamy też grające zabawki takie jak tamburyno, bęben oraz megafon (nasz najnowszy nabytek). Obecnie poszukujemy piszczących, gumowych zabawek.

Wylewka - polska poezja nieśpiewana

Wylewka to projekt, w ktorym perły literatury polskiej mieszają się z tekstem wspołczesnym.

Podkład stanowić będą polskie utwory poetyckie wywodzące się z rożnych porządkow. Słowo wzniosłe zmiesza się z opisem obyczaju. „Wysokie" zmiesza się z „niskim". Skandowane wiersze Szarzyńskiego czy Wyspiańskiego zostaną zestawione z liryzmem rozmow robotnikow robiących wylewkę i z melodią ulicznej ankiety. Wypełnienie: słowo mowione, perkusja.Wylewka realizuje się poprzez formę recitalu, przy czym z założenia stara się ją przekroczyć, rozsadzić. Podstawą jest tu dialog perkusji i słowa mowionego, skandowanego, krzyczanego.

Wylewka jest pastiszem wieczorku poezji śpiewanej. Pojawią się klasyczne, czasem wręcz wyjęte ze szkolnych lektur, polskie teksty poetyckie przedstawione w niekonwencjonalnych aranżacjach i surowe cytaty z rzeczywistości zamknięte w poetyckiej frazie. Gotowe „numery" przeplatają się z improwizowaną konferansjerką.

Proba w garażu? A może koncert na święto narodowe?

Teksty: 50% - Zbigniew Kowalski, 50% - anarchizujący: Jozef Baka, Jan Kochanowski, Mikołaj Sęp Szarzyński, Adam Mickiewicz, Stanisław Wyspiański.

Muzyka: 100% Łukasz Wojcicki.

autor:
zmodyfikowano  11 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ