Wystawa pod honorowym patronatem Ambasady Republiki Argentyńskiej

Alberto Montoreano - Z miłości do nieba

17.11 - 03.12.2009 r.

Wystawa pod honorowym patronatem Ambasady Republiki Argentyńskiej

Alberto Montoreano urodził się w Buenos Aires, w Argentynie. Mieszka i pracuje w dzielnicy Palermo w Buenos Aires. Będąc przez wiele lat cenionym fotografem, malarstwo odkrył, kiedy został uczniem Victora Chaba, autora szkoły „automatyzmu abstrakcyjnego".

Swoje prace prezentował na wystawach indywidualnych i zbiorowych w takich galeriach jak: Galerie Lagard (Buenos Aires), Meeting Point Art Center (Coral Gable, USA), Galeria Rodolfo Cascales, Salon Credicoop Primavera, Lirolay Gallery, Galeria Praxis, Galeria Stowarzyszenia Argentyńskich Artystow Plastykow (Sociedad de Artistas Plasticos Argentinos SAAP), Centro de Arte de Alto Palermo i in.

Wystawy w sezonie 2008/2009:

2008 - Galeria Centoira, Buenos Aires

2009 - „Divina Dualidad" - Galeria Palermo H, Buenos Aires

2009 - Galeria Schody, Warszawa

2009 - Galeria Palermo H, Buenos Aires

MOJE MALARSTWO - MOJE ZASKOCZENIE

Malowanie jest dla mnie zaskoczeniem. W miarę, jak obrazy nabierają kształtow, ogarnia mnie entuzjazm, podniecenie, uczucie zaskoczenia, a czasem na koniec się wzruszam. Mowię o „zaskoczeniu", ponieważ kiedy zaczynam malować, nigdy nie wyobrażam sobie tego, co z czasem powstanie. Nieraz, kiedy podziwiam ukończone dzieło, doznaję uczucia ulgi: oto coś, co było wewnątrz mnie, właśnie przelało się na płotno albo na papier. Czasami wyrażam przez to moją radość i moje miłości, kiedy indziej czuję się wyzwolony z jakiegoś koszmaru, snu, zagrożenia czy lęku. Uczucie zaskoczenia nie opuszcza mnie, kiedy obserwuję nieplanowany wcześniej rezultat. To zaskoczenie towarzyszy mi i jest źrodłem mojej prawdziwej przyjemności.

Z MIŁOŚCI DO NIEBA

Niebo to mądry nauczyciel. Patrząc w nie i podziwiając je, można dostrzec odbicie życia.

Są w nim rożnorodne formy i barwy konfliktow, rozwiązań, spotkań i nieporozumień, namiętności, lękow i radości, błędow i aluzji; są kształty przerażające, jak ze snu, licznie nagromadzone, ulotne, a przede wszystkim nieprzewidziane i zaskakujące.

Choćbym nawet chciał, nie potrafiłbym usunąć nieba z moich obrazow. Po prostu się pojawia. Nieraz robi to, zachowując niejakie podobieństwo do swoich zwykłych rożnorodnych form, kiedy indziej zaś udając, że go nie ma, chociaż jest, jako wymykające się wyobraźni aluzje podobne do tych, jakie zwykle narzuca nam życie.

*Galeria Schody *

*ul. Nowy Świat 39 *

*00-029 Warszawa *

www.galeriaschody.pl

*___ *

Jego figury zdają się być poddawane podwojnemu procesowi: przedstawiania jako takiego, w ktorym pociągnięcia pędzlem łączą się ze sobą w łańcuchu kolejno następujących po sobie odkryć, lecz nigdy na drodze premedytacji, oraz operacji uzupełniającej, polegającej na szydzeniu z tego obrazu, jego destrukcji za pomocą jakichś nic nieznaczących plam, zamazywaniu konturow ciała albo doborze tytułow, dokonywanym z humorem, graniczącym z surrealizmem.

Alan Pauls

Tworczość Beta Montoreano oscyluje od stylu figuratywnego do niefiguratywnego w nieustannym ruchu wahadłowym, a między jego biegunami jaśnieje zaludniony duchami wszechświat opisany z wyraźną precyzją. Dwuznaczność figur, ktore wbrew wszelkiej logice są, lecz zarazem ich nie ma, wywołują niepokojący efekt zmuszając widza do aktywności i zaangażowania podczas całego aktu kontemplacji.

Ernesto Molina

bilety:

wstęp bezpłatny