koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

INFORMACJA:

dla zakresu jest nie ma danych
dlatego przekierowano do zakresu BYŁO
OK

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
KLIMT Wrocław
zmodyfikowano  12 lat temu  »  

... i póki śmierć nas nie rozłączy czyli Dobranocka

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 20 102 wyświetleń od 22 stycznia 2010
  • 5 lutego 2010, piątek
    » 19:15, 20:00
  • 5 stycznia 2010, wtorek
    » 20:00

spektakl Teatru Konsekwentnego

Reżyseria: Adam Sajnuk, Agnieszka Czekierda

Scenariusz: Adam Sajnuk

Scenografia: Antoni Barłowski, Jerzy Łazewski, Adam Sajnuk

*Obsada: *Agnieszka Czekierda, Antoni Barłowski, Adam Sajnuk


Opis spektaklu:

Srebrne wesele**

Historia mocno wiekowego małżeństwa umieszczonego w domu starcow, ktore

w dniu swojego złotego wesela prowadzi niekończącą się sprzeczkę o dawno nie- żyjących znajomych, sąsiadach i krewnych. Rozmowa ta pełna jest złośliwości, wyrzutow, przytykow i nieuchronnie zmierza do przykrego finału, ktorym dla obojga staruszkow jest poczucie zmarnowanego życia, nieudanego małżeństwa i samotności ich ostatnich dni. Rozmowa o przeszłości, zapomnianych przez świat dalszych i bliskich znajomych jest pretekstem do spojrzenia na własne życiowe klęski, jest odzwierciedleniem absolutnej rożnicy charakterow i temperamentow obojga staruszkow, a przede wszystkim jest refleksją. Życie obok siebie i ze sobą, ale w całkowitej samotności i poczuciu niezrozumienia.

Dla starszych państwa ważne jest tylko to, na co kto chorował 20 lat temu, kto ile miał pieniędzy i od kogo był zamożniejszy ćwierć wieku temu, w ktorym kościele dawni znajomi brali ślub, kto ile miał pieniędzy i kto na co umarł.

Karol - lat 89 - probuje udowodnić, iż wszyscy mieli podłe, nieszczęśliwe życie. Jego pesymizm i zgorzkniałość jest wynikiem poczucie własnego niespełnienia

i przegranych życiowych szans.

Sara - lat 87 - uważa z kolei, iż wszyscy byli szczęśliwi i zadowoleni, a tylko ona

i Karol, żyli nędznie i w biedzie aż u kresu swych dni wylądowali w domu dla starcow.

Całej rozmowie przysłuchuje się pielęgniarz i opiekun starcow. Małżeństwo traktuje Go jak kartę przetargową, licytując się o jego względy, obrażając się wzajemnie na pokaz, popisując się przed nim swoją złośliwością i docinkami aż do chwili, gdy pada jedno słowo za dużo i okazuje się, że pozostała już wyłącznie wstyd i upokorzenie…


Fragmenty recenzji:

Wydarzeniem jest Srebrne Wesele, gdzie grają parę zgrzybiałych staruszkow. Sajnuk wykazuje mistrzostwo w metamorfozie, jego symulowane ataki rwy kulszowej, krztuszący śmiech są kwintesencja złej starości.(…)

_Spektakl nie tylko bawi do łez. Pod ludzkimi karykaturami ukazuje bol samotności

i głęboką potrzebę uczucia._

Roman Pawłowski, Gazeta Wyborcza

_ _

Dalekie od amatorszczyzny wielu szacownych scen dzieło.

Iza Natasza Czapska, Foyer

bilety:

35 i 30 pln

autor:
zmodyfikowano  12 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ