3 Festiwal Fotodokumentu 2010 w Warszawie

Wystawa międzynarodowa: “Bez rewolucji”

3 Festiwal Fotodokumentu* w Galerii Wysokich Napięć SWPS*

*09 - 30 grudnia 2010, Warszawie *
Galerii Wysokich Napięć w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej SWPS,

ul Chodakowska 19/31 Warszawa

otwarcie wystawy 09 grudnia 2010, godz. 18.* *

---

Wystawa międzynarodowa: "Bez rewolucji"
Małe społeczności jako symbol XXI wieku - epoki społeczeństwa „masowych mniejszości"

Ponad 150 zdjęć 11-tu autorow, w tym 6-ciu zagranicznych.

Fotografowie zagraniczni: Lurdes R. Basoli (Hiszpania), Ami Vitale (USA), Aleksander Czekmieniew (Alexander Chekmenev, Ukraina), Michael Grieve (Wlk. Brytania), Kosuke Okahara (Japonia), Siegward Schmitz (Niemcy)

Fotografowie polscy: Filip Ćwik, Arkadiusz Gola, Maciej Jeziorek, Adam Lach, Michał Sita

3 Festiwal Fotodokumentu będzie odnosił się do skrajnie odmiennych zachowań i problemow małych społeczności, dominujących w XXI wieku, w przeciwieństwie do wieku XX - epoki wielkich ideologii, rewolucji i ruchow społecznych. W tyglu tych wspolnot mieszają się zapomniane plemiona, nienawidzące się wzajemnie grupy etniczne, grupy imigrantow, rodzice, dzieci i małżonkowie zabitych w dzielnicach wyjętych spod prawa, poszukiwacze seksualnych megadoznań, starzy aktorzy, harcerze, transwestyci, umysłowo upośledzeni, biedota, żyjący na skraju cywilizacji węglarze... Mniejsze wspolnoty nie są mniej ważne. Ich sposob życia może istotnie wpływać na odnajdywanie tożsamości przez nas wszystkich, tzw. ludzi „cywilizowanych", reprezentantow „świata Zachodu". Żyjemy w globalnym społeczeństwie „masowych mniejszości", w ktorym 'los każdego człowieka w każdym zakątku planety wpływa na losy innych i przez losy innych jest kształtowany' /Zygmunt Bauman/.

Lurdes Rodriguez Basoli (ur. 1981, Hiszpania)

Zdobyła w tym roku Inge Morath Award, przyznawaną przez Fundację Magnum i Fundację Inge Morath, oraz Joop Swart Masterclass na World Press Photo. Publikuje głownie w magazynach hiszpańskich, portugalskich i latynoamerykańskich.

„Caracas: miasto zbłąkanych kul", Wenezuela, 2009

Seria zdjęć z Caracas dokumentuje codzienne sceny uliczne. W tej najbardziej niebezpiecznej stolicy obu Ameryk na 100 tysięcy mieszkańcow przypadają 134 zabojstwa, podczas gdy np. w brazylisjkim Buenos Aires - tylko 7. Zabici są ofiarami społecznego i lokalnego konfliktu, wywołanego przez gangi, rywalizujące w handlu narkotykami i cygarami. W Wenezueli życie ma wartość kuli, jak mowi Basoli.

Aleksander Czekmieniew (Alexander Chekmenev; ur. 1969, Ukraina)

Absolwent Wydziału Fotografii Prasowej moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Członek moskiewskiego Związku Fotografikow Rosji i jego odpowiednika ukraińskiego w Kijowie. Do 1997 r. i obecnie niezależny, z przerwą w l. 1997-1998, gdy był fotografem kijowskiego dziennika Vseukrainskiye Novosti, zamkniętego szybko za "zbytnią opozycyjność". W 2000 r. zdobył nagrodę na European Competition of Photojournalism w Vevey w Szwajcarii.

„Donbas", Ukraina, 1994-2009

Po upadku Związku Radzieckiego w Donieckim Zagłębiu Węglowym zamknięto 150 z 230 kopalń. W niektorych miejscowościach i rejonach nieczynne są wszystkie. Czas się tam cofa. Głowne ulice pokrywają się śmieciami, a sklepy się likwiduje. Czekmieniew od lat dokumentuje gornikow, wydobywających węgiel na własną rękę w nielegalnych kopalniach. W ciągu jednego dnia nielegalny gornik wydobywa około 1 tony węgla. Pośrednicy odkupują węgiel i sprzedają go ludziom w miejscach, gdzie nie dociera gaz - alternatywne źrodło ogrzewania. Pośrednik zarabia 200 - 300% ceny zakupu.

Donbas, fot. Aleksander Czekmieniew.

Filip Ćwik (ur. 1973, Polska)

Fotoreporter tygodnika „Newsweek Polska", wcześniej związany z Gazetą Wyborczą. Tworzył i prowadził Dział Foto w dzienniku „Polska The Times". Pomysłodawca i juror konkursu "Newsreportaż", wielokrotny laureat polskich konkursow fotografii prasowej.

„Wieczni harcerze", Zielona Gora, Polska, 2008

XVII Ogolnopolski Złaz Seniorow i Starszyzny Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1980 r. starszyzna ZHP posiada formy zorganizowane. W tym spotkaniu uczestniczyło 319 osob. Najmłodszy uczestnik miał 32 lata, a najstarszy - 91. Tworzą grupę wsparcia, wspolnotę pozytywną i doskonale zamkniętą jednocześnie. Oni wiedzą, na ile odrębny jest ich wewnętrzny świat, na ile pocieszny, wręcz śmieszny dla obcych. Lecz trwają w nim, bo jest coś istotniejszego od samego rytuału zlotu - mogą polegać na sobie „jak na Zawiszy".

Arkadiusz Gola (ur. 1972, Polska)

Pracuje w „Dzienniku Zachodnim" od 1996 r. Zdobywca wielu nagrod w polskich konkursach fotografii prasowej. Jego zdjęcia są w zbiorach kilku muzeow śląskich. Członek ZPAF. Związany silnie z regionem Śląska, ktory dokumentuje od lat. W 2010 r. wydał album „Ludzie z węgla". Członek ZPAF.

„Aura Śląska", Polska, 2002-2007

Śląsk, jeden z najbardziej charakterystycznych regionow Polski, zatraca się. „Fotografuję podworka, familoki, ktore za kilka lat zostaną pewnie otynkowane, okna wymienią na plastikowe, kopalnie pozamykają, hałdy zrekultywują" - stwierdza Gola. Umierające dzielnice, ulice, „riwiera" na hałdach to zarazem umierająca wspolnotowość, smutny proces rozpadu życia nie dla siebie, tylko ze sobą.

Michael Grieve (ur. 1966, Anglia)

Absolwent studiow fotograficznych na University of Westminster. Studiował też film, wideo i sztuki fotograficzne. Pracuje jako fotoedytor magazynow i jest zastępcą wydawcy magazynu fotografii wspołczesnej 1000 Words. Reprezentuje go paryska Agencja Vu' i londyńska Oblong Gallery.

„Żadnej miłości" („No Love Lost"), Anglia, 2002-2007

To zbior zdjęć z domow schadzek, w ktorych ludzie spotykają się, by uprawiać seks, często grupowy, szukając dodatkowych podniet. Grieve pisze o swoich fotografiach, że utrwalają niejasne wizje rzeczywistych miejsc, ukryte pejzaże społeczne i czysto fizyczną, seksualną jedność, pozbawioną uczucia. Na poł fikcyjny świat obrazuje trudności istotnych związkow międzyludzkich w pustym duchowo otoczeniu.

Awards and distinctions:

Maciej Jeziorek (ur. 1973, Polska)

Poza fotografią studiował teologię. Uczestnik Credit Suisse Masterclass for photojournalists from East-Central Europe, Budapeszt 2004. Od roku 2002 r. wspołpracuje z Polską Agencją Fotografow Forum. Wielokrotnie nagradzany na konkursach polskiej fotografii prasowej.

„Odtrącenie", Indie, 2009

W 2 poł. XX w. polscy misjonarze założyli w Indiach dwa ośrodki dla trędowatych: Marian Żelazek w Puri i ksiądz Adam Wiśniewski w Jeevodaya. W Indiach trąd wyklucza chorego ze społeczeństwa, pozbawia przywilejow przywilejow kastowych, czyni go nietykalnym. Trąd można dziś leczyć, więć praca obu ośrodkow koncentruje się głownie na edukacji i wychowaniu dzieci z rodzin dotkniętych trądem.

Kosuke Okahara (ur. 1980, Japonia)

W 2007 r. Okahara dołączył do agencji Vu', od 2011 r. pracuje niezależnie. Uhonorowany m.in. Joop Swart Masterclass, PDN's 30 emerging photographers to watch, Sony World Photography Awards, Prix Kodak. Wspołpracuje z m.in. Time.com, Wall Street Journal, Newsweek Japan, Russian Reporter. W 2011 r. jego indywidualną wystawę planuje Kunsthal Museum w Rotterdamie.

„Opor cywilny - konflikt sudański", Darfur, 2004-2009

Od początku czystek etnicznych w Darfurze w 2003 r. z głodu, na skutek przemocy i wycieńczenia umarło niemal 180 tysięcy osob. Dwa milony ludzi musiało opuścić w strachu swoje domy. Przemoc nie ustała. Część z tych, ktorzy przetrwali, dotarła do obozow dla uchodźcow. Oni mają przynajmniej jedzenie i schronienie, ale pozostali są odizolowani i nie otrzymują żadnej pomocy. Warunki do życia pozostają krytyczne.

"Szansa" Calais, Francja 2009

Reportaż o losach afrykańskich uchodźcow we Francji. Autor pisze: "Czuję się, jakbym był w jakimś mieście w Afryce albo na Środkowym Wschodzie, ale to jest mieścina w połnocnej Francji, w ktorej zbierają się uchodźcy i przez lata marzą o przekroczeniu granicy Wielkiej Brytanii. Mowią: Francja niedobra; Anglia dobra, ale żadnej szansy." Od ziemi brytyjskiej dzieli ich morze, portowe płoty i mur społecznego wykluczenia.

Adam Lach (ur. 1983, Polska)

Od 2006 r. na stałe związany z tygodnikiem Newsweek Polska. Od 2009 r. wspołpracownik The New York Times i Internationale Harald Tribune. Publikuje w wielu krajach. Wielokrotny laureat polskich konkursow fotografii prasowej. Jeden z czołowych tworcow fotokastow, ktore realizuje, montuje i komponuje do nich muzykę.

„Inna", Polska, 2010

Opowieść o transseksualistce, jej dniu powszednim, konfrontacji z własnym ciałem, ktorego płciowa przemiana jest kosztowna. Płeć, jaką ma z urodzenia, ją uwiera, jest inna we własnym ciele. „Mogłem zaobserwować najważniejszy dla mnie antagonizm, ktory zaświadcza, przez co musi przejść" - podsumowuje Lach swoją pracę.

Inna, fot. Adam Lach.

„Święty Azyl", Szczytna, Polska, 2009

W neogotyckim zamku mieści się wiecznie niedofinansowany zakład dla umysłowo chorych. Od ponad 40 lat żyje w nim 110 pacjentow. W 2007 roku, zajmująca się zwrotem upaństwowionego mienia kościelnego Komisja Majątkowa, bez powiadomienia zainteresowanych, czyli kierownictwa Domu Pomocy Społecznej i władz powiatu, oddała zamek nieodpłatnie zakonnikom Świętej Rodziny. Zakon zgodził sie na wynajęcie ośrodka do 2012 r. za 10 tysięcy złotych miesięcznie, plus VAT. Niepełnosprawni w Polsce w każdym systemie są ignorowani, stwierdza Lach.

Michał Sita (ur. 1985, Polska)

Etnolog i antropolog, skończył Instytut Fotografii Tworczej w Opavie. W l. 2006-2007 pracował w części tureckiej Kurdystanu. Korzystając z grantu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza spędził w 2008 r. pięć miesięcy u Kurdow irackich, badając ich zależności plemienne. Prowadzi agencję fotograficzną Pracowania Fotografii Dokumentalnej w Poznaniu. Członek ZPAF.

„Kurdowie", Irak, 2008

Na terenie Kurdyjskiego Regionu Autonomicznego w Iraku od 2003 r. istnieje odrębne od reszty Iraku państewko, zaskakująco stabilne i bezpieczne - „Inny Irak", jak mowi lokalny slogan. Zdjęcia Sity nie pokazują jednak czyniącego wrażenie rozkwitu gospodarczego, lecz przestrzeń, światło, wiele portretow, ktore nie tworzą nawet galerii typow. Cała seria Sity pokazuje zdumiewający spokoj. Inny Irak.

Siegward Schmitz (ur. 1951, Niemcy)

Podejścia do formy i światła uczył się od holenderskiego prof. Wima Noordhoeka, szlachetnych technik druku - od Polaka, Henryka Rogozińskiego. Od 2003 r. członek Niemieckiego Towarzystwa Fotograficznego DGPh. Prowadzi fotograficzny Lumiere Shop Service, specjalizuje się w fotografii pejzażowej.

„Węglarze", Polska, Węgry,

Tam, gdzie jest dym, nie może być ognia. Drzewo się rozpala a potem dusi w wysokiej temperaturze, w ktorej można je rozbierać na części składowe, na węgiel drzewny. Wymiera zawod, węglarze wymierają. Żyją w oddalonych lasach Karpat w Polsce i na Węgrzech, odciętych od cywilizacji. Odnalezione grupy skupiają rożnych, dziwnych ludzi, często wyrzuconych poza nawias, jak ten, ktory w środku polskiej puszczy wyjął książkę w języku niemieckim i zaczął ją płynnie czytać.

Ami Vitale (ur. 1971, USA)

Podczas pracy fotoreporterskiej odwiedziła ponad 75 krajow, zebrała wiele nagrod, w tym na World Press Photo i od Fundacji Magnum - Inge Morath Award. Stale wspołpracuje z National Geographic i Knight Center for International Media.

„Gwinea Bissau: w cieniu glinianej chaty", 2001

Gwinea Bissau leży w zachodniej Afryce i zajmuje 5-te miejsce na liście najbiedniejszych krajow świata. Vitale pokazuje glinianą wioskę, w ktorej czas płynie zgodnie z rytmem natury, lecz ludzie wierzą nie tylko w naturę: dziewczynki poddaje się tu obrzezaniu. W pięknym pejzażu, pomiędzy codziennymi czynnościami, dokonuje się nienaturalnego rytuału, ktory zapewnia potem dorosłej kobiecie szacunek całej społeczności.

Kurator: Monika Piotrowska

Organizatorzy: proFotografia, WSNHiD w Poznaniu, SWPS w Warszawie

bilety:

wstęp wolny