koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TpL repertuarCO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359AMKL 75 lat
zmodyfikowano  11 lat temu  »  

EUGENIO BARBA W WARSZAWIE

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 9 814 wyświetleń od 16 października 2011

| spotkanie, promocja książki, spektakl

Od czego ucieka reżyser?

Jaki dom chce spalić?

O szalonych mistrzach, indywidualnej metodzie reżyserowania

i jej nauczaniu oraz o tym, czy teatr może być bezkrwawą rebelią

  • z Eugeniem Barbą rozmawia Leszek Kolankiewicz.

W programie:

Promocja książki Eugenia Barby "Spalić dom. Rodowod reżysera"

"Latający dywan" - pokaz pracy Julii Varley, aktorki Odin Teatret

wstęp wolny


Wizyta legendarnego Odin Teatret w Polsce związana jest ze światową premierą spektaklu Eugenia Barby "Chroniczne życie", ktory będzie pokazywany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu oraz w Ośrodku Teatralnym Kana w Szczecinie. Natomiast w warszawskim Instytucie Teatralnym odbędą się - promocja najnowszej książki Eugenia Barby Spalić dom. Rodowod reżysera oraz pokaz pracy Julii Varley. W "Latającym dywanie" wieloletnia aktorka Barby wychodzi od zdania: „Tekst jest niczym dywan, ktory musi odlecieć w dal" i prowadzi widzow przez przedstawienia Odin Teatret, w ktorych brała udział w ciągu ostatnich trzydziestu lat. Zaledwie kilka niezbędnych komentarzy towarzyszy jej działaniom wokalnym, pokazującym „przejście słowa od formy pisanej - do przestrzeni, od chłodu papieru - do wolności interpretacji".


Eugenio Barba: "Spalić dom. Rodowod reżysera"

przekład z języka włoskiego Anna Gorka,

Instytut im. Jerzego Grotowskiego,

Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego,

Wrocław - Warszawa 2011

„Piszę nie po to, żeby coś przekazać, lecz żeby oddać. Wiele zostało mi dane. Miałem mistrzow, ktorzy nie wiedzieli, że będą moimi mistrzami i nie chcieli nimi być. Większość z nich już nie żyła, kiedy przyszedłem na świat. Swoimi słowami, koincydencjami, dwuznacznościami sprzyjali odkrywaniu przeze mnie wiedzy, ktora prowadziła mnie ku sobie samemu. Pisząc, zdaję sobie sprawę, że podobne koincydencje przydarzą się rownież niektorym moim czytelnikom. […] Czym jest dla mnie dramaturgia? Działaniem dla zaspokojenia głodu, bochenkiem ciepłego chleba.

Kopię ziemię, nawadniam ją, zasilam nawozem i sieję zboże. Czekam. Z ziaren wyrastają łodygi i kłosy. Młocę. Suszę i mielę ziarno. Mieszam mąkę z wodą, dodaję sol i drożdże. Wyrabiam ciasto. Jeszcze raz czekam. Obserwuję wyrastanie, prawdziwy cud, owoc doświadczenia i troski o szczegoły. Dłońmi nadaję kształt ciastu. Wkładam je do pieca i kontroluję czas pieczenia. Wyciągam bochenek z pieca i czekam aż trochę ostygnie. Teraz mogę jeść ciepły chleb." (fragment książki)


Eugenio Barba urodził się w 1936 roku w południowych Włoszech. W 1954 roku wyemigrował do Norwegii, gdzie pracował jako spawacz i marynarz. W latach 1961 - 1964 studiował reżyserię w Warszawie i był asystentem Jerzego Grotowskiego w Teatrze Laboratorium 13 Rzędow w Opolu. W 1964 roku założył w Oslo skandynawski teatr laboratoryjny Odin Teatret, ktory dwa lata poźniej przeniosł się do Holstebro w Danii, gdzie pracuje do dziś.

Barba wyreżyserował ponad siedemdziesiąt przedstawień, między innymi: "Dom mego ojca" (1972), "Przyjdź! A nasz będzie dzień" (1976),"Popioły Brechta" (1980), "Ewangelia z Oxyrhynchos" (1985), "Talabot" (1988), "Kaosmos" (1993), "Mythos" (1998), "Sen Andersena" (2005), "Ur-Hamlet" (2006), "Chroniczne życie" (2011).

W 1979 roku założył Międzynarodową Szkołę Antropologii Teatru (ISTA).

Za działalność artystyczną i naukową Barba otrzymał doktoraty honoris causa uniwersytetow w Århus (Dania), Ayacucho (Peru), Bolonii (Włochy), Buenos Aires (Argentyna), Hawanie (Kuba), Hongkongu, Plymouth (Wielka Brytania) oraz Warszawie. Opublikował wiele książek, z ktorych po polsku ukazały się: "Ziemia popiołu i diamentow. Moje terminowanie w Polsce" (Ośrodek Badań Tworczości Jerzego Grotowskiego, 2001), "Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt" (Instytut Kultury Polskiej UW, 2003), zredagowana z Nicolą Savaresem "Sekretna sztuka aktora. Słownik antropologii teatru" (Ośrodek Badań Tworczości Jerzego Grotowskiego, 2005) oraz "Canoe z papieru. Traktat o Antropologii Teatru" (Instytut im. Jerzego Grotowskiego, 2007).


Organizatorzy:

Instytut Kultury Polskiej UW

Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego

bilety:

wstęp wolny

autor:
zmodyfikowano  11 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ