„Mąż i żona” Aleksandra Fredry, KT Mamro, reż. Piotr Wawer

„<> Fredro, ekskapitan napoleoński, napisał jeszcze przed trzydziestką i sztuka jest najprawdopodobniej wiernym obrazem obyczajow i moralności jego czasow. Atmosfera w owczesnym Lwowie daleka była od surowości, a wyczyny braci Fredrow tak wspomina po latach anonimowa matrona: „Wtenczas to Fredry chodzili na głowach i nie można się było nigdzie obrocić, by się nie natknąć na Fredrę. Trzeba się było chować przed nimi, bo i z ołtarza byliby ściągnęli, a do tego jeszcze takie wiersze pisali, że nawet starszym uszy od nich trzeszczały". Wkrotce Aleksander Fredro zakochał się w młodziutkiej mężatce, Zofii Skarbkowej. Dozgonna miłość zaczęła się nader prozaicznie - założył się po prostu z kolegami, że przyprawi hrabiemu Skarbkowi rogi. Zrodzone nieoczekiwanie poważne i stałe uczucie skłoniło go do dziesięcioletnich bez mała, uciążliwych starań, zanim udało mu się rozwieść Zofię i stanąć z nią na ślubnym kobiercu. Można przypuszczać, że przez wszystkie te lata żywił awersję do instytucji małżeństwa. W każdym razie w <> kpi z niej bez litości" (cyt. za Irena Maślińska).

bilety:

wstęp wolny, obowiązuje rezerwacja miejsc