wykład z cyklu Cała Wstecz!...bo przeszłość ma przyszłość!

Jak brzmi czas przyszły od słowa faraon? - Mumia

Starożytny Egipt przeciętnemu odbiorcy kojarzy się z piramidami, zapewne wakacjami nad Morzem Czerwonym, ale rownież z mumiami.

Ciała władcow Egiptu, a poźniej rownież zwykłych mieszkańcow doliny Nilu, poddawano rożnym zabiegom, aby zachować ich tkanki. Owijano je w płocienne bandaże, pomiędzy ktore wkładano amulety. Do naszych czasow przetrwało dużo mumii, ktore świadczą o niezwykłych umiejętnościach starożytnych balsamistow. Zachowanie ciała w dobrym stanie, ale rownież zapisanie imienia gwarantowało zmarłemu wieczne życie w zaświatach.

Starożytne przekazy, ale przede wszystkim same mumie są źrodłem do poznania starożytnych technik mumifikacji ciała. Zachowane tkanki pozwalają obecnie rownież na ustalenie przyczyny śmierci.

Dr Anna Wodzińska - wykładowczyni jest cenionym archeologiem, wspołpracujacym z licznymi misjami w Egipcie.

Wychowała się w Kozienicach dzieląc czas na szkołę i jazdę konną w miejscowej stadninie koni. W wieku 17 lat pojechała na swoje pierwsze wykopaliska organizowane przez Muzeum Okręgowe (obecnie Muzeum im. J. Malczewskiego) w Radomiu. Studiowała archeologię środziemnomorską w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Poza Polską brała i bierze czynny udział w pracach archeologicznych na terenie Egiptu. Od wielu lat wspołpracuje z amerykańską misją w Gizie w cieniu piramid, ktorą kieruje dr Mark Lehner, dyrektor Ancient Egypt Research Associates. Dr Wodzińska bierze rownież udział w pracach archeologicznych w Tell el- Retaba, we wschodniej delcie Nilu, polsko-słowackiej misji kierowanej przez dr Sławomira Rzepkę. W tym roku miała także przyjemność pracy w czeskiej misji działającej na terenie Sudanu, na neolitycznym stanowisku Sabaloka.

Jest pracownikiem Zakładu Archeologii Egiptu i Nubii Instytutu Archeologii UW, gdzie prowadzi zajęcia na temat archeologii starożytnego Egiptu, głownie z zakresu rzemiosła egipskiego. Jest autorką czterotomowego podręcznika do ceramiki egipskiej, ktory ukazał się na przełomie 2009 i 2010 roku w Bostonie.

W tym roku zaczęła prowadzić blog: http://sulewia.blogspot.com/